Read Kurmanji Încîl, 2009 Lûqa 20 Bible Online

Lûqa 20 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Lûqa 20

¹Rojekê, çaxê wî di Perestgehê de xelk hîn dikir û Mizgînî dida, serekên kahînan, Şerîetzan û rihspî tevde bi ser de hatin

²û jê re gotin: «Ji me re bêje, tu van tiştan bi çi desthilatiyê dikî, an yê ku ev desthilatî daye te kî ye?»

³Îsa li wan vegerand û got: «Ez jî, ezê tiştekî ji we bipirsim, ka ji min re bêjin:

⁴Imadkirina* Yûhenna* ji ezmên bû, an ji mirovan bû?»

⁵Ew bi hevdû şêwirîn û gotin: «Eger em bêjin: ‹Ji ezmên e›, ewê bêje: ‹Çima we ji wî bawer nekir?›

⁶Û eger em bêjin: ‹Ji mirovan e›, ji xwe tevahiya xelkê wê me bide ber keviran, çimkî ew qenc bawer dikin ku Yûhenna pêxember e.»

⁷Îcar wan lê vegerand û gotin: «Em nizanin ji ku derê ye.»

⁸Îsa ji wan re got: «Ez jî ji we re nabêjim ku ez van tiştan bi çi desthilatiyê dikim.»

⁹Îsa dest pê kir, ev mesele ji xelkê re got: «Mirovekî rezek çand, ew bi kirê da rezvanan û ji bo demeke dirêj çû welatekî din.

¹⁰Û di demsala rêz de wî xulamek şand ba rezvanan, da ku ji berê rêz bidin wî. Lê rezvanan li wî xist û ew destvala şandin.

¹¹Hingê wî xulamekî din şand, wan li wî jî xist, riswa kirin û destvala şandin.

¹²Yê sisiyan jî şand, ew jî birîndar kirin û avêtin derve.

¹³Xwediyê rêz jî got: ‹Gelo ez çi bikim? Ezê kurê xwe yê delal bişînim, belkî ew siyaneta* wî bigirin.›

¹⁴Lê gava rezvanan ew dît, bi hevdû şêwirîn û gotin: ‹Ev wêris e. De werin, em wî bikujin, da ku mîras ji me re bimîne.›

¹⁵Wan ew avêt derveyê rêz û kuştin. Ma îcar xwediyê rêz wê çi bi wan bike?

¹⁶Ewê bê, van rezvanan helak bike û wê rêz bide hinekên din.» Gava wan ev yek bihîst, gotin: «Xwedê neke!»

¹⁷Lê Îsa li wan nêrî û got: «Nexwe eva hatiye nivîsîn çi ye? ‹Ew kevirê ku hostayan red kir Bû kevirê serê rikin*.› [52†]

¹⁸Her kesê ku bi ser wî kevirî de bikeve, wê bibe perçe perçe û ew kevir bi ser kê de bikeve, wê wî hûrhûr bike.»

¹⁹Şerîetzan û serekên kahînan xwestin ku di cih de dest bavêjin wî, çimkî wan fêm kir, ku Îsa ev mesele anî ser wan, lê ew ji xelkê tirsiyan.

²⁰Çavê wan li Îsa bû û wan casûsên ku xwe rast nîşan didan, şandin ba wî, da ku ew wî bi xebera wî bigirin û derxin ber dîwan* û desthilatiya walî.

²¹Wan ji wî pirsî û gotin: «Mamoste, em dizanin ku tu rast dibêjî û hîn dikî. Tu cihêtiyê naxî nav mirovan, lê belê tu riya Xwedê rast hîn dikî.

²²Îcar ma ji me re dibe ku em bacê bidin Qeyser an na?»

²³Lê Îsa bi qurnaziyên wan hesiya û ji wan re got:

²⁴«Ka zîvekî* nîşanî min bidin. Ma ev resm û nivîsîn ên kê ne?» Wan got: «Yên Qeyser in.»

²⁵Îsa jî ji wan re got: «Madem ku wusa ye, tiştên Qeyser bidin Qeyser û tiştên Xwedê bidin Xwedê.»

²⁶Wan nikaribû wî li ber xelkê bi gotina wî bigirin, ew li bersîva wî şaş man û devê xwe girtin.

²⁷Hinek ji wan Sadûqiyên* ku digotin vejîna* miriyan tune, hatin ji wî pirsîn û gotin:

²⁸«Mamoste, Mûsa ji bo me nivîsiye: ‹Eger birayê yekî zewicî be û ew bê zarok bimire, divê birayê wî jina wî bistîne û dûndanê* ji birayê xwe re rake.› [53†]

²⁹Îcar heft bira hebûn. Yê pêşî jinek anî û bê zarok mir.

³⁰Yê diduyan

³¹û yê sisiyan jî ew jin stand û bi vî awayî her heftan zarok li pey xwe nehiştin û mirin.

³²Piştre jin jî mir.

³³Ma di Roja* Vejînê de ew jin wê bibe jina kîjanî ji van? Çimkî her heftan jî ew anîbû.»

³⁴Îsa jî ji wan re got: «Zarokên vê dinyayê jinê tînin û mêr dikin.

³⁵Lê ew ên ku hêja hatine dîtin ku bigihîjin wê dinyayê û vejîna miriyan, ne jinê tînin û ne jî mêr dikin;

³⁶ew careke din nikarin bimirin, ew eynî wek milyaketan in; ew zarokên Xwedê ne, çimkî ew zarokên vejînê ne.

³⁷Mûsa jî da xuyakirin, ku mirî wê ji nû ve rabin. Ew di serhatiya deviyê de navê Xudan hildide û dibêje: ‹Xwedayê Birahîm*, Xwedayê Îshaq* û Xwedayê Aqûb*.› [54†]

³⁸Îcar ew ne Xwedayê miriyan e, lê Xwedayê zindiyan e, çimkî hemû ji wî re sax in.»

³⁹Hinekan ji Şerîetzanan bersîv dan û gotin: «Mamoste, te qenc got.»

⁴⁰Çimkî êdî wan qet nediwêrî, ku tiştekî ji wî bipirsin.

⁴¹Îcar Îsa ji wan re got: «Çawa dibêjin ku Mesîh kurê Dawid* e?

⁴²Çimkî Dawid bi xwe di kitêba Zebûrê de dibêje: ‹Xudan ji Xudanê min re got: Li milê min ê rastê rûne,

⁴³Heta ku ez dijminên te bikim pêgeha lingên te.› [55†]

⁴⁴Loma, eger Dawid jê re dibêje Xudan, çawa ew dibe kurê Dawid?»

⁴⁵Û çaxê tevahiya xelkê guhdariya wî dikir, wî ji şagirtên xwe re got:

⁴⁶«Hay ji wan Şerîetzanan hebin ku dixwazin bi xiftanên dirêj bigerin û hez dikin ku di sûkan de xelk silavê bidin wan û di kinîştan* de li ser kursiyên pêşî û di ziyafetan de li cihên jorîn rûnin.

⁴⁷Ew malên jinebiyan dadiqurtînin û ji bo ku bên dîtin, duayên dirêj dikin. Dîwana wan wê hê girantir be.»