Read Kurmanji Încîl, 2009 Yûhenna 1 Bible Online

Yûhenna 1 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Yûhenna 1

¹Di destpêkê de Peyv* hebû. Peyv bi Xwedê re bû û Peyv bi xwe Xwedê bû.

²Ew di destpêkê de bi Xwedê re bû.

³Her tişt bi wî afirî û bêyî wî qet tu tişt neafirî.

⁴Jiyan di wî de bû û jiyan ronahiya mirovan bû.

⁵Ronahî di tariyê de şewq dide û tarî nikare wê binixême.

⁶Mirovek ji aliyê Xwedê ve hatibû şandin ku navê wî Yûhenna* bû.

⁷Ew ji bo şahidiyê hat. Ew hat ji bo ku şahidiya ronahiyê bike, da ku hemû bi rêberiya wî baweriyê* bînin.

⁸Ew bi xwe ne ronahî bû, lê ew hat ku şahidiya ronahiyê bike.

⁹Ronahiya rastîn, ewê ku hemû mirovan ronahî dike, dihat dinyayê.

¹⁰Ew li dinyayê bû û dinya bi wî afirî. Lê dinyayê ew nas nekir.

¹¹Ew hat mala xwe, lê gelê wî ew qebûl nekir.

¹²Lê hemûyên ku ew qebûl kirin û bawerî* bi navê wî anîn, wî desthilatî da wan ku bibin zarokên Xwedê.

¹³Ew ne ji xwînê, ne ji xwestina bedenê û ne jî ji xwestina mirov çêbûn, lê ew ji Xwedê çêbûn.

¹⁴Û Peyv* bû xwîn û goşt, bi kerem û rastiyê tije di nav me de konê* xwe danî. Me rûmeta wî, yanî rûmeta Kurê* yekta yê ku ji Bav* tê dît.

¹⁵Yûhenna ji bo wî şahidî kir û bi dengekî bilind got: «Min gotibû: ‹Yê ku piştî min tê di ser min re ye, çimkî ew beriya min hebû.› Yê ku min li ser digot ev bû.»

¹⁶Me hemûyan ji xezîna wî kerem li ser keremê stand.

¹⁷Çimkî Şerîet* bi destê Mûsa* hat dayîn, kerem û rastî bi destê Îsa* Mesîh* hatin.

¹⁸Tu caran, tu kesî Xwedê nedîtiye, lê Kurê yekta, Xwedayê ku li ber singê Bav* e, wî bi xwe ew da zanîn.

¹⁹Şahidiya Yûhenna ev e: Çaxê serekên Cihûyan ji Orşelîmê* hin ji kahîn* û ji Lêwiyan* şandin, da ku ji wî bipirsin: «Tu kî yî?»,

²⁰wî eşkere got, wî înkar nekir û got: «Ez ne Mesîh im.»

²¹Wan jê pirsî: «Nexwe tu kî yî? Ma tu Êlyas* î?» Yûhenna got: «Na, ez ne ew im.» Ji pirsa «Ma tu ew pêxember* î?» re jî, wî got: «Na, ez ne ew im jî.» [1†]

²²Îcar wan jê re got: «Tu kî yî? Tu ji bo xwe çi dibêjî? Da ku em bersîvekê bidin wan ên ku em şandine.»

²³Wî got: «Ez ew deng im ku li çolê gazî dike: ‹Riya Xudan* rast bikin!› [2†] wek ku Îşaya* pêxember gotiye.»

²⁴Niha yên ku hatibûn şandin ji Fêrisiyan* bûn.

²⁵Wan jê pirsî: «Madem tu ne Mesîh, ne Êlyas û ne jî ew pêxember î, nexwe tu çima imad* dikî?»

²⁶Yûhenna bersîva wan da û got: «Ez bi avê imad dikim, lê yek di nav we de radiweste, hûn nizanin ew kî ye.

²⁷Yê ku piştî min tê ew e û ez ne hêja me ku benên çaroxa wî vekim.»

²⁸Ev tişt hemû li wî serê Urdunê, li Beytanyayê, li cihê ku Yûhenna lê imad dikir çêbûn.

²⁹Dotira rojê Yûhenna dît ku Îsa* ber bi wî ve tê. Û wî got: «Va ye! Berxê Xwedê yê ku gunehên dinyayê radike.

³⁰Ev ew kes e ku min ji bo wî gotibû: ‹Piştî min yek tê ku di ser min re ye, çimkî ew beriya min hebû.›

³¹Min bi xwe nizanibû ew kî ye, lê ji bo ku ew ji Îsraêlê re bê diyarkirin, ez hatim ku bi avê imad bikim.»

³²Yûhenna şahidî kir û got: «Min dît ku Ruh ji ezmên wek kevokê hat xwar, li ser wî danî û ma.

³³Min bi xwe nizanibû ew kî ye, lê yê ku ez şandim da ku ez bi avê imad bikim, ji min re got: ‹Tu bibînî ku Ruh bê xwar û li ser kê deyne, yê ku bi Ruhê* Pîroz imad dike, ew e.›

³⁴Min jî dît û şahidî kir ku Kurê* Xwedê ev e.»

³⁵Dotira rojê dîsa Yûhenna bi du şagirtên* xwe re radiwesta.

³⁶Dema wî dît ku Îsa* derbas dibe, wî got: «Va ye, Berxê Xwedê!»

³⁷Du şagirtan gotina wî bihîst û li pey Îsa çûn.

³⁸Îsa li pişt xwe zivirî û dît ku ew li pey wî tên. Wî ji wan re got: «Hûn li çi digerin?» Wan jê re got: «Rebbî» — ku bê wergerandin: «Mamoste» — «tu li ku derê dimînî?»

³⁹Wî ji wan re got: «Werin, hûnê bibînin.» Îcar ew çûn û wan dît ku ew li ku derê dimîne û ew wê rojê li ba wî man. Wext piştî nîvro, saet li dora çaran bû.

⁴⁰Yek ji wan herdu kesên ku Yûhenna bihîstibûn û li pey Îsa çûbûn, Endrawisê birayê Şimûn-Petrûs bû.

⁴¹Wî di cih de birayê xwe Şimûn dît û jê re got: «Me Mesîh* dît», ku bê wergerandin «Yê Rûnkirî» ye.

⁴²Wî ew anî ba Îsa. Îsa li Şimûn nêrî û got: «Tu Şimûnê* kurê Yûhenna yî. Wê bi navê Kîfas» — ku ‹Petrûs*› e û bi mana ‹lat› e — «gazî te bikin.»

⁴³Dotira rojê Îsa biryar da ku here herêma Celîlê*. Wî Filîpos dît û jê re got: «Li pey min were!»

⁴⁴Filîpos ji Beytsaydayê bû, ji wî bajarê ku Endrawis û Petrûs lê dijiyan.

⁴⁵Filîpos Natanyêl dît û jê re got: «Me Îsayê Kurê Ûsivê Nisretî dît, ku Mûsa di Şerîeta* xwe de û pêxemberan li ser nivîsîne.»

⁴⁶Natanyêl jê pirsî: «Ma ji Nisretê tiştekî qenc dikare derkeve?» Filîpos jê re got: «Were û bibîne!»

⁴⁷Gava Îsa dît ku Natanyêl ber bi wî ve tê, li ser wî got: «Va ye, Îsraêliyekî rastîn ê ku tu hîle li ba wî tune.»

⁴⁸Natanyêl jê pirsî: «Ma tu ji ku derê min nas dikî?» Îsa bersîva wî da: «Beriya ku Filîpos gazî te bike, gava ku tu hê li binê dara hêjîrê rûniştî bûyî, min tu dîtî.»

⁴⁹Natanyêl jê re got: «Mamoste, tu Kurê* Xwedê yî! Tu Padîşahê Îsraêlê yî!»

⁵⁰Îsa lê vegerand û got: «Ji ber ku min ji te re got: ‹Min tu li binê dara hêjîrê dîtî›, tu bawer* dikî? Tê tiştên ji vê mezintir bibînî.»

⁵¹Û Îsa jê re got: «Bi rastî, bi rastî ez ji we re dibêjim, hûnê bibînin ku çawa ezman diqelişe û milyaketên Xwedê tên xwarê ser Kurê* Mirov û diçin jorê.» [3†]