Read Kurmanji Încîl, 2009 Yûhenna 12 Bible Online

Yûhenna 12 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Yûhenna 12

¹Îcar şeş roj beriya Cejna* Derbasbûnê, Îsa hat Beytanyayê; Lazarê ku Îsa ew ji nav miriyan rakiribû li wir rûdinişt.

²Li wê derê wan ziyafetek da wî. Mertayê xizmet dikir. Lazar jî yek ji wan kesan bû, yên ku bi Îsa re li ser sifrê rûdiniştin.

³Meryemê* ji rûnê narda* xurû yê pirr hêja lîtrek* Romayî bi lingên Îsa de kir û di pey de bi porê xwe lingên wî ziwa kirin. Tevahiya malê bi bîhna rûnê nardê tije bû. [15]

⁴Lê yekî ji şagirtên wî, Cihûdayê Îsxeryotî — yê ku wê paşê ew bida dest — got:

⁵«Çima ev rûnê bîhnxweş bi sê sed zîvî* nehat firotin û li belengazan nehat belavkirin?»

⁶Wî ev ne ji bo ku xema belengazan dixwar, lê ji ber ku ew diz bû got. Xelîtka* peran bi wî re bû û tiştê ku diketê jê didizî.

⁷Îsa got: «Dev ji jinikê berde. Bila vî ji bo roja ku ez bêm veşartin hilîne.

⁸Belengaz hergav di nav we de ne, lê ez hergav ne li ba we me.»

⁹Dema ku elaleteke mezin ji Cihûyan bihîst ku Îsa li wê derê ye, ew elalet hat; ew ne bi tenê ji bo Îsa hat, lê ji bo ku Lazarê ku wî ji nav miriyan rakiribû jî bibînin.

¹⁰Îcar serekên kahînan şêwira kuştina Lazar jî kirin.

¹¹Çimkî ji rûyê wî gelek Cihû diçûn bawerî bi Îsa dianîn.

¹²Dotira rojê elaleteke mezin a ku hatibû cejnê, gava bihîst ku Îsa tê Orşelîmê,

¹³wan rahişt guliyên xurmeyan, çûn pêşiya wî û qîriyan: «Hosanna*! Yê ku bi navê Xudan tê pîroz be! Padîşahê Îsraêlê pîroz be!» [16†]

¹⁴Îsa dehşikek dît û lê siwar bû, wek ku hatiye nivîsîn:

¹⁵«Netirse, ey keça Siyon*. Va ye, padîşahê te li ser pişta dehşikê siwar e û tê.» [17†]

¹⁶Şagirtên wî di destpêkê de ev fêm nekirin, lê dema ku Îsa hat birûmetkirin, hingê hat bîra wan ku ev tişt ji bo wî hatine nivîsîn û wan ev tişt ji bo wî kirin.

¹⁷Ew elaleta çaxê ku wî ji gorê gazî Lazar kiribû û ew ji nav miriyan rakiribû pê re bû, şahidiya vê yekê dikir.

¹⁸Ji ber vê yekê gelek çûn pêşiya wî, çimkî wan bihîstibû ku wî ev nîşan çêkiriye.

¹⁹Loma Fêrisiyan ji hev re got: «Hûn dibînin tiştek ji destê we nayê; binêrin çawa tevahiya dinyayê daye pey wî.»

²⁰Di nav wan kesan de, yên ku ji bo di cejnê de biperizin*, hilkişiyabûn Orşelîmê, hinek Yewnanî* jî hebûn.

²¹Ev hatin ba Filîposê ji bajarê Beytsayda Celîlê û ji wî re gotin: «Ezbenî, em dixwazin Îsa bibînin.»

²²Filîpos çû û ev ji Endrawis re got; Endrawis û Filîpos jî çûn ji Îsa re gotin.

²³Îsa bersîva wan da: «Saeta ku Kurê Mirov bê birûmetkirin hat.

²⁴Bi rastî, bi rastî ez ji we re dibêjim, heta ku liba genim nekeve erdê û nemire, bi tenê dimîne, lê eger ew bimire, gelek ber dide.

²⁵Yê ku ji jiyana xwe hez dike, ewê wê winda bike; lê yê ku li vê dinyayê ji jiyana xwe nefret dike, wê ji bo jiyana herheyî hiltîne.

²⁶Yê ku bixwaze ji bo min xizmetê bike, bila li pey min bê. Ez li ku derê bim, yê ku ji min re xizmetê dike jî wê li wê derê be. Kî ku ji min re xizmetê bike, Bav wê wî bide rûmetkirin.

²⁷«Niha dilê min ketiye tengiyê. Ez çi bêjim? Ma ez bêjim: ‹Bavo, min ji vê saetê xilas bike›? Na, ji bo vê yekê ez hatime vê saetê.

²⁸Bavo, navê xwe bi rûmet bike.» Li ser vê yekê dengek ji ezmên hat: «Min ew bi rûmet kir û ezê dîsa wî bi rûmet bikim.»

²⁹Ew elaleta ku li wê derê rawesta bû û ev bihîst, got: «Ezman qîriya.» Hinekan jî digot: «Milyaketek bi wî re peyivî.»

³⁰Îsa bersîv da û got: «Ev deng ne ji bo min, lê ji bo we hat.

³¹Niha dema dîwana vê dinyayê ye; niha serokê vê dinyayê wê bê avêtin derve.

³²Çaxê ku ez ji erdê ber bi jor ve bêm hildan, ezê hemûyan ber bi xwe ve bikişînim.»

³³Wî bi vê gotinê îşaret kir, ka ewê bi mirineke çawa bimire.

³⁴Elaletê bersîva wî da: «Me ji Şerîetê bihîstiye ku Mesîh wê her û her bimîne. Çawa dibe ku tu dibêjî: ‹Divê Kurê Mirov ber bi jor ve bê hildan›? Kî ye ev ‹Kurê Mirov›?»

³⁵Îsa ji wan re got: «Ronahî hê ji bo demeke kurt bi we re ye. Hê ku ronahî bi we re ye, rêve herin, da ku tarî bi ser we de negire. Yê ku di tariyê de rêve diçe, nizane diçe ku derê.

³⁶Hê ku ronahî bi we re ye, baweriyê bi ronahiyê bînin, da ku hûn bibin zarokên ronahiyê.» Piştî ku Îsa weha peyivî, çû û xwe ji ber wan veşart.

³⁷Bi ser ku wî li ber wan evqas nîşan çêkiribûn, hê jî wan bawerî bi wî nedianî.

³⁸Ev çêbû, da ku gotina Îşaya* pêxember bê cih: «Ya Xudan, kê bi xebera ku me da bawer kir? Û zendê Xudan ji kê re hat diyarkirin?» [18†]

³⁹Ji ber vê yekê wan nikaribû bawer bikin. Çimkî Îşaya ev jî gotiye:

⁴⁰«Wî çavên wan kor kiriye Û dilê wan hişk kiriye. Da ku bi çavên xwe nebînin, Û bi dilê xwe fêm nekin û venegerin Û ez jî wan qenc nekim.» [19†]

⁴¹Îşaya weha gotiye, çimkî wî rûmeta Îsa dîtiye û li ser wî peyiviye.

⁴²Lê belê dîsa jî ji serekan gelekan bawerî bi wî anî. Lê ji tirsa Fêrisiyan, ji bo ku ji kinîştê neyên avêtin, ev eşkere nekirin.

⁴³Çimkî wan ji pesnê Xwedê bêtir ji pesnê mirovan hez kir.

⁴⁴Îsa bi dengekî bilind got: «Yê ku baweriyê bi min tîne, ne bi min, lê bi wî yê ku ez şandime baweriyê tîne.

⁴⁵Û yê ku min dibîne, wî yê ku ez şandime dibîne.

⁴⁶Ez bi ronahîtî hatim dinyayê, da her kesê ku baweriyê bi min bîne, di tariyê de nemîne.

⁴⁷Eger yek gotina min bibihîze û pêk neyne, ez dîwana wî nakim. Çimkî ez nehatime ku dîwana dinyayê bikim, lê ez hatime ku dinyayê xilas bikim.

⁴⁸Yê ku min red dike û bi gotinên min nake, yekî ku dîwana wî bike, heye. Ew gotina ku min gotiye, ew gotin wê di Roja Dawî de dîwana wî bike.

⁴⁹Çimkî ez ji ber xwe nepeyivîm, lê tiştê ku ez dibêjim û tiştê ku ez dipeyivim, Bavê ku ez şandime emir daye min.

⁵⁰Ez dizanim ku emrê wî jiyana herheyî ye. Loma tiştên ku ez dipeyivim, Bavê min çawa ji min re gotine ez wusa dibêjim.»