Read Kurmanji Încîl, 2009 Yûhenna 7 Bible Online

Yûhenna 7 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Yûhenna 7

¹Piştî vê yekê Îsa li Celîlê digeriya. Wî nedixwest ku di Cihûstanê de bigere, çimkî serekên Cihûyan li kuştina wî digeriyan.

²Gava Cejna* Holikçêkirinê ya Cihûyan nêzîk bû,

³birayên wî jê re gotin: «Ji vir derkeve û here Cihûstanê, da ku şagirtên te karên ku tu dikî bibînin.

⁴Çimkî mirovê ku dixwaze bi eşkereyî xwe bide naskirin, kirinên xwe venaşêre. Madem ku tu van karan dikî, xwe nîşanî dinyayê bide.»

⁵Çimkî birayên wî jî bawerî pê nedianîn.

⁶Îsa ji wan re got: «Wextê min hê nehatiye, lê ji bo we wext herdem rast e.

⁷Dinya nikare ji we nefret bike, lê ji min nefret dike, çimkî ez şahidiyê dikim ku kirinên dinyayê xerab in.

⁸Hûn bi xwe herin vê cejnê, lê ez nayêmê. Çimkî hê wextê min bi tevahî nehatiye.»

⁹Ew weha peyivî û li Celîlê ma.

¹⁰Lê piştî ku birayên wî çûn cejnê, ew jî rabû çû, lê belê ne bi eşkereyî, ji dizî ve.

¹¹Di vê navê de Cihû di cejnê de lê digeriyan û digotin: «Ew li ku derê ye?»

¹²Di nav elaletê de li ser wî gelek tişt dihatin gotin. Hinekan digot: «Ew mirovekî qenc e», hinekan jî digot: «Na, ew xelkê dixapîne.»

¹³Lê ji tirsa serekên Cihûyan, kesî nediwêrî bi eşkereyî li ser wî bipeyive.

¹⁴Îcar di nîvê cejnê de Îsa derket Perestgehê* û dest bi hînkirinê kir.

¹⁵Cihû lê şaş mabûn û digotin: «Ev mirovê ku li ser nivîsaran nehatiye hînkirin, çawa evqas bi wan dizane?»

¹⁶Îsa bersîva wan da û got: «Hînkirina min ne ji min, lê ji yê ku ez şandime tê.

¹⁷Eger mirovek bixwaze ku daxwaza Xwedê bike, wê bizane ku hînkirina min ji Xwedê ye, an ez ji ber xwe dibêjim.

¹⁸Yê ku ji ber xwe dipeyive, li rûmeta xwe digere; lê yê ku li rûmeta yê ku ew şandiye digere, ew rast e û li ba wî xapandin tune.

¹⁹Ma Mûsa Şerîet* neda we? Dîsa jî kes ji we Şerîetê pêk nayne. Çima hûn li kuştina min digerin?»

²⁰Elaletê bersîva wî da: «Tu bi cinan ketiyî! Kî li kuştina te digere?»

²¹Îsa li wan vegerand û got: «Min karekî nedîtî kir, hûn hemû lê şaş man.

²²Mûsa sinet* da we — ev jî ne ji Mûsa, lê ji bav û kalan e — û hûn roja* Şemiyê mirovekî sinet dikin.

²³Madem ji bo ku Şerîeta Mûsa xera nebe, hûn roja Şemiyê mirov sinet dikin, ji bo ku min di roja Şemiyê de mirovek yekser sax kiriye, hûn çima li min hêrs dibin?

²⁴Li gor dîtinê dadbar* nekin, lê li gor rastiyê dadbar bikin.»

²⁵Hingê hinek mirovên ku ji Orşelîmê bûn digotin: «Ma ev ne ew e ku li kuştina wî digerin?

²⁶Û va ye, li vir ew bi eşkereyî dipeyive û tu kes jî jê re tiştekî nabêje. Gelo serekan bi rastî fêm kiriye ku ew Mesîh e?

²⁷Lê em dizanin ku ev mirov ji ku derê tê. Gava ku Mesîh bê, kes wê nezane ku ew ji ku derê tê.»

²⁸Hingê, dema ku Îsa di Perestgehê de hîn dikir, bi dengekî bilind got: «Nexwe hûn min nas dikin û hûn dizanin ku ez ji ku derê me! Lê ez ji ber xwe nehatime. Yê ku ez şandime rastî ye, lê hûn wî nas nakin.

²⁹Ez wî nas dikim, çimkî ez ji wî me û wî ez şandime.»

³⁰Li ser vê yekê ew xebitîn ku Îsa bigirin, lê kesî dest neavêt wî, çimkî hê saeta wî nehatibû.

³¹Lê gelekan ji elaletê bawerî bi wî anî û gotin: «Ma gava ku Mesîh bê, wê ji kirinên vî bêtir nîşanan çêke?»

³²Fêrisiyan tiştên ku elaletê li ser Îsa dikirin pisepis bihîst. Li ser vê yekê Fêrisî û serekên kahînan* ji bo girtina wî parêzger şandin.

³³Îcar Îsa got: «Hê ji bo demeke kurt ez bi we re me; piştre ezê herim ba yê ku ez şandime.

³⁴Hûnê li min bigerin, lê hûn min nabînin; cihê ku ezê lê bim, hûn nikarin bênê.»

³⁵Hingê Cihûyan ji hev re got: «Ev mirov wê here ku derê ku em wî nabînin? Nexwe wê here ba gelê me yê ku li nav Yewnaniyan* belav bûye û Yewnaniyan hîn bike?

³⁶Mana peyvên ‹Hûnê li min bigerin, lê hûn min nabînin û cihê ku ezê lê bim, hûn nikarin bênê› çi ye?»

³⁷Di roja dawîn û herî girîng a cejnê de Îsa ji piyan rawesta û bi dengekî bilind got: «Eger yek tî be, bila bê ba min û vexwe.

³⁸Yê ku baweriyê bi min bîne, wek ku di Nivîsara Pîroz de hatiye gotin: ‹Wê ji dilê wî çemên ava ku jiyanê didin biherikin.›» [10†]

³⁹Îsa ev peyv li ser wî Ruhê* Pîroz got, ku wan ên bawerî bi wî dianîn wê bistandana. Çimkî Ruh hê nehatibû dayîn, ji ber ku hê Îsa nehatibû birûmetkirin.

⁴⁰Dema ku wan ev gotin bihîstin, hinekan ji elaletê got: «Bi rastî jî ev ew pêxember e.»

⁴¹Hinekan jî got: «Ev Mesîh e», lê hinekên din jî gotin: «Ma Mesîh wê ji Celîlê bê?

⁴²Ma Nivîsara Pîroz nabêje ku Mesîh wê ji dûndana* Dawid* û ji gundê Dawid, ji Beytlehmê bê?»

⁴³Loma di nav elaletê de, li ser wî dubendî çêbû.

⁴⁴Hinekan ji wan xwest wî bigirin, lê tu kesî dest neavêt wî.

⁴⁵Di vê navê de parêzger vegeriyan ba Fêrisî û serekên kahînan. Wan ji parêzgeran pirsî: «We çima ew neanî?»

⁴⁶Parêzgeran bersîva wan da: «Tu kes, tu caran mîna vî mirovî nepeyiviye!»

⁴⁷Fêrisiyan got: «Nexwe, hûn jî hatin xapandin?

⁴⁸Ma ji serekan û ji Fêrisiyan kesekî bawerî bi wî aniye?

⁴⁹Na, lê ev elaleta ku bi Şerîetê nizane, xezeblêbûyî ye.»

⁵⁰Nîkodêmosê ku berê çûbû ba Îsa û ji Fêrisiyan bû, ji wan re got:

⁵¹«Gelo Şerîeta me, heta ku guhdariya mirovekî neke û nezane ku ew çi dike, ma wî dadbar* dike?»

⁵²Wan lê vegerand û gotin: «Nexwe tu jî ji Celîlê yî? Lê bikole, tê bibînî ku ji Celîlê tu pêxember dernakevin.»

⁵³Û her kes çû mala xwe,