Read Kurmanji Încîl, 2009 Karên Şandiyan 1 Bible Online

Karên Şandiyan 1 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Karên Şandiyan 1

¹Têyofîlosê hêja, min li ser hemû tiştên ku Îsa* ji destpêkê ve û [1†]

²heta roja ku ber bi ezmanan ve hat hilkişandin, kir û hîn kir, di kitêba* pêşî de nivîsî. Berî hilkişandina xwe, wî bi Ruhê* Pîroz emir dan Şandiyên* ku bijartine. [2†]

³Piştî ku cefa kişand, wî bi gelek delîlan xwe sax nîşanî Şandiyan da, di nav çil rojan de li wan xuya bû û li ser Padîşahiya* Xwedê peyivî.

⁴Gava ku Îsa bi wan re bû, wî tembîh li şagirtan* kir ku ji Orşelîmê* dernekevin, lê li hêviya soza Bav* bin. Wî got: «We ev soz ji min bihîstiye. [3†]

⁵Yûhenna bi avê imad* kir, lê piştî çend rojan hûnê bi Ruhê Pîroz imad bibin.» [4†]

⁶Îcar gava ku ew hatin ba hev, wan ji Îsa pirsî: «Ya Xudan*, ma tê di vê demê de padîşahiyê bi şûn de bidî Îsraêl?»

⁷Îsa li wan vegerand û got: «Ev ne karê we ye ku hûn wan wext û demên ku Bav* bi hukumdariya xwe biryar dide, bizanin.

⁸Lê gava ku Ruhê Pîroz bê ser we, hûnê hêzê bistînin û li Orşelîmê*, li tevahiya Cihûstanê*, li Sameryayê* û heta bi kujê dinyayê yê herî dûr bibin şahidên min.» [5†]

⁹Çaxê wî ev tişt gotin, hê wan lê dinêrî, ew bi ezmên ve hat hilkişandin û ewrekî ew ji ber çavê wan stand. [6†]

¹⁰Gava Îsa diçû û wan zîq li ezmên dinêrî, ji nişkê ve du mirovên cilspî li ba wan rawestan.

¹¹Wan got: «Celîlîno, çima hûn li vir radiwestin û li ezmên dinêrin? Ev Îsayê ku ji nav we ber bi ezmên ve hat hilkişandin, çawa we dît ku ew hilkişiya ezmên, wusa jî wê vegere.»

¹²Hingê ew ji dera ku jê re digotin Çiyayê Zeytûnê vegeriyan Orşelîmê. Ev çiya bi qasî kîlometreyekê ji Orşelîmê dûr bû.

¹³Gava ku ew ketin bajêr, çûn oda jorîn a ku lê rûdiniştin. Petrûs*, Yûhenna*, Aqûb*, Endrawis, Filîpos, Tûma, Bertolomeyos, Metta*, Aqûbê kurê Halfayos, Şimûnê welatparêz û Cihûdayê kurê Aqûb li wir bûn. [7†]

¹⁴Van hemûyan hergav bi hev re, tevî hinek jinan, bi Meryema* diya Îsa û birayên wî re, xwe dan duakirinê.

¹⁵Di wan rojan de Petrûs di nav xwişk û birayan de, ku hejmara wan li dora sed û bîst mirovan bû, rabû û got:

¹⁶«Birano, diviya ew nivîsara ku ji pêşî ve bi Ruhê Pîroz bi devê Dawid* li ser Cihûda* hatibû gotin, bihata cih.

¹⁷Çimkî Cihûda bi ser ku yek ji me hat hesabkirin û di vê xizmetê de pareke wî jî hebû, bû rêberê wan ên ku Îsa girtin.

¹⁸Îcar vî mirovî bi heqê xerabiya xwe erdek kirrî; piştre bi serserkî ket, zik lê qelişî û ûr û roviyên wî derketin derve.

¹⁹Ev yek ji hemûyên ku li Orşelîmê rûdinin re kifş bû, wusa ku bi zimanê wan ji vê zeviyê re ‹Hakeldama› tê gotin, ku tê mana «zeviya xwînê». [8†]

²⁰Çimkî li dereke Kitêba Zebûran ev hatiye nivîsîn: ‹Bila mala wî wêran be Û bila kes tê de rûnene.› [9†] û li dereke din jî: ‹Bila karê wî yê çavdêriyê yekî din bistîne.› [10†]

²¹Îcar divê yek ji wan zilamên ku di hemû dema ku Xudan* Îsa di nav me de bihûrandiye de, bi me re bû, bê bijartin.

²²Divê ew ji roja ku Yûhenna* imad kiriye heta roja ku ew ji nav me ber bi ezmên ve hatiye hilkişandin bi me re be, da ku bi me re ji vejîna* wî re şahidiyê bike.» [11†]

²³Hingê wan du kes, Ûsivê ku jê re Barsabas digotin û bi navê Yûstos dihat naskirin û Matiyos anîn pêş.

²⁴Wan dua kir û got: «Ya Xudan*, tu bi dilê her kesî dizanî. Nîşanî me bide ka te ji van herduyan kîjan bijart,

²⁵da ku di vê xizmet û şandîtiyê de wî cihî bistîne, ku Cihûda* berdaye, da ku here cihê xwe yê heqkirî.»

²⁶Ji bo wan pişk avêtin; pişk li Matiyos ket û ew bi yanzdeh Şandiyan re hat hesabkirin.