Read Kurmanji Încîl, 2009 Karên Şandiyan 22 Bible Online

Karên Şandiyan 22 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Karên Şandiyan 22

¹«Bav û birano, niha guhê xwe bidin parastina ku ez li ber we dikim.»

²Gava wan bihîst ku ji wan re Îbranî* dipeyive, ew bêtir bêdeng man. Hingê wî got:

³«Ez zilamekî Cihû me, li Tarsûsa Kîlîkyayê hatime dinyayê, lê ez li vî bajarî mezin bûme, li ber lingên Gamalyêl bi tûndî li gor Şerîeta bav û kalan hatime perwerdekirin û ka îro hûn hemû çawa nin, ez jî ji bo Xwedê xîretkêş bûm. [109†]

⁴Min heta bi kuştinê jî tengahî da wan ên ku di vê Riyê de bûn, min hem jin û hem jî mêr girêdidan û davêtin zîndanê. [110†]

⁵Serokkahîn û tevahiya civîna rihspiyan dikarin li ser vê yekê şahidiyê ji min re bikin. Min ji wan nameyek ji bo birayên li Şamê stand û ez çûm wê derê, da ku ez yên ku li wir bûn, girêdayî bi xwe re bînim Orşelîmê, ku ew bên cezakirin.

⁶«Îcar gava ku ez di rê de bûm û nêzîkî Şamê dibûm, li dora nîvro, ji nişkê ve ji ezmên ronahiyeke mezin li dora min şewq da.

⁷Ez ketim erdê û min dengek bihîst ku ji min re digot: ‹Şawûl, Şawûl, tu çima tengahiyê didî min?›

⁸Min bersîv da û got: ‹Ya Xudan, tu kî yî?› Hingê wî ji min re got: ‹Ez Îsayê Nisretî me, yê ku tu tengahiyê didiyê.›

⁹Îcar yên ku bi min re bûn ronahî dîtin, lê dengê yê ku bi min re dipeyivî nebihîstin.

¹⁰Min got: ‹Ez çi bikim, ya Xudan?› Xudan ji min re got: ‹Rabe û here Şamê, her tiştê ku divê tu bikî, wê li wir ji te re bê gotin.›

¹¹Çaxê ku ji ber şewqa wê ronahiyê min hew dît, yên ku bi min re bûn bi destê min girtin û ez birim Şamê.

¹²«Zilamekî ku navê wî Hananya bû li wir rûdinişt, li gor Şerîetê xwedêtirs bû û hemû Cihû li ser wî bi qencî dipeyivîn.

¹³Ew hat ba min, rawesta û ji min re got: ‹Birayê Şawûl, bila çavên te bibînin!› Û hema di wê gavê de çavên min vebûn û min ew dît.

¹⁴Wî ji min re got: ‹Xwedayê bav û kalên me tu bijartî, da ku tu daxwaza wî bizanî, Yê Rast bibînî û dengê wî bibihîzî.

¹⁵Çimkî ji bo tiştên ku te dîtine û bihîstine, tê ji hemû mirovan re bibî şahidê wî.

¹⁶Îcar tu li benda çi yî? Rabe, imad bibe, gazî navê wî bike û ji gunehên xwe were şuştin.›

¹⁷«Îcar çaxê ku ez vegeriyam Orşelîmê û min di Perestgehê de dua dikir, ez ji hişê xwe çûm,

¹⁸min ew dît û wî ji min re got: ‹Bilezîne û zûka ji Orşelîmê derkeve, çimkî ew şahidiya te ya li ser min qebûl nakin.›

¹⁹Û min got: ‹Ya Xudan, ew bi xwe jî dizanin ku li her kinîştê min li yên ku bawerî bi te dianîn dixist û ew davêtin zîndanê.

²⁰Gava ku xwîna şahidê te Steyfan rijiya, ez bi xwe jî li wir radiwestam. Ez bi wê yekê razî bûm û min çavdêriya cilên wan ên ku ew kuştin, kir.› [111†]

²¹Û Xudan ji min re got: ‹Here, çimkî ezê te bişînim cihên dûr ba miletan.›»

²²Heta van peyvan xelkê guhdariya wî kir, lê piştre qîriyan, gotin: «Mirovekî weha ji rûyê erdê rake! Divê yên weha nejîn!»

²³Çaxê ew diqîriyan, ebayên xwe davêtin û toz divirvirandin hewayê,

²⁴serhezar emir kir ku wî bînin leşkergehê, bidin ber qamçiyan û bikişînin pirsyariyê, da ku hîn bibe, ka ev elalet çima weha li hember wî diqîre.

²⁵Lê gava ku wan ew bi qayîşên çermîn girêdan, Pawlos ji sersedê ku li ba wî radiwesta re got: «Ma li gor qanûnê ye, ku hûn hemwelatiyekî* Romayî, hê berî ku bê dîwankirin, bidin ber qamçiyan?»

²⁶Gava sersed ev yek bihîst, ew çû ba serhezar û jê re got: «Tu çi dikî? Ev mirov hemwelatiyê Romayê ye!»

²⁷Serhezar hat û ji Pawlos pirsî: «Ji min re bêje: Tu hemwelatiyê Romayî yî?» Wî got: «Erê.»

²⁸Serhezar bersîv da û got: «Min bi gelek peran ev hemwelatî bi dest xistiye.» Pawlos got: «Lê ez hemwelatî hatim dinyayê.»

²⁹Di cih de yên ku wê ew bikişandana pirsyariyê, xwe jê dan aliyekî. Serhezar bi xwe jî çaxê fêm kir ku ew hemwelatiyê Romayê ye tirsiya, çimkî ew girê dabû.

³⁰Dotira rojê wî xwest ku rast hîn bibe ka çima Pawlos ji aliyê Cihûyan ve tê sûcdarkirin. Wî zincîrên Pawlos vekirin û li serekên kahînan* û li hemû civîna giregiran emir kir ku bicivin. Wî Pawlos anî xwarê û li ber wan da rawestandin.