Read Kurmanji Încîl, 2009 Karên Şandiyan 8 Bible Online

Karên Şandiyan 8 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Karên Şandiyan 8

¹Û Şawûl razî bû ku ew bê kuştin. Di wê rojê de li Orşelîmê cefayeke şidîd li hember civîna* bawermendan dest pê kir û ji Şandiyan pê ve hemû bawermend ji hev hatin belavkirin, çûn herêmên Cihûstan* û Sameryayê*.

²Mirovên xwedêtirs Steyfan veşartin û şîneke giran li ser wî girtin.

³Lê Şawûl civîn şeperze dikir; ji malekê diket maleke din, jin û mêr kaş dikirin û davêtin zîndanê. [61†]

⁴Îcar yên ku ji hev belav bûn, Mizgînî* didan her dera ku diçûnê.

⁵Filîpos daket bajarekî Sameryayê û Mesîh ji wan re da bihîstin.

⁶Gava elaletê* nîşanên mezin ên ku Filîpos çêdikirin, didîtin û dibihîstin, hemûyan bi hev re bi baldarî guhê xwe didan gotinên wî.

⁷Çimkî ruhên nepak bi dengekî bilind qîriyan û ji gelek kesên cinoyî* derketin û gelek kesên felcî û seqet sax bûn.

⁸Û şahiyeke mezin li wî bajarî çêbûbû.

⁹Îcar li vî bajarî yekî ku ji demeke dirêj ve sêrbazî dikir hebû, navê wî Şimûn bû. Wî xelkê Sameryayê şaş dihişt û digot ku ew mirovekî mezin e.

¹⁰Hemûyan, ji biçûkan heta mezinan bi baldarî guhdariya wî dikir û digotin: «Hêza Xwedê ya ku jê re Mezin dibêjin ev e.»

¹¹Û wan bi baldarî guhdariya wî dikir, çimkî ji demeke dirêj ve wî bi sêrbaziya xwe ew şaş dikirin.

¹²Lê gava ku wan ji Filîpos bawer kir, yê ku Mizgîniya li ser Padîşahiya* Xwedê û li ser navê Îsa Mesîh dida, hem jin hem mêr imad* bûn.

¹³Şimûn bi xwe jî bawerî anî. Piştî ku imad bû, hergav li ba Filîpos dima û li nîşan û kerametên mezin ên ku dihatin kirin, şaş dima.

¹⁴Îcar gava ku Şandiyên li Orşelîmê bihîstin ku Samerya peyva Xwedê qebûl kiriye, wan Petrûs û Yûhenna şandin ba wan.

¹⁵Ew jî daketin jêr, ji bo wan dua kirin ku Ruhê Pîroz bistînin,

¹⁶çimkî hê Ruhê Pîroz nehatibû ser yekî ji wan, tenê ew bi navê Xudan Îsa hatibûn imadkirin*.

¹⁷Hingê Petrûs û Yûhenna destên xwe danîn ser wan û wan jî Ruhê Pîroz stand.

¹⁸Îcar gava ku Şimûn dît ku Ruh bi destdanîna* Şandiyan a li ser wan tê dayîn, wî pere pêşkêşî wan kirin û

¹⁹got: «Vê hêzê bidin min jî, da ku ez destên xwe deynim ser kê, Ruhê Pîroz bistîne.»

²⁰Lê Petrûs ji wî re got: «Bila zîvê te mîrata serê te be, çimkî te guman kir ku diyariya Xwedê bi peran tê standin!

²¹Ne pişka te û ne jî para te di vê yekê de heye, çimkî dilê te li ber Xwedê ne rast e.

²²Îcar ji vê xerabiya xwe tobe bike, ji Xudan lava bike, belkî li niyeta di dilê te de bê bihûrtin.

²³Çimkî ez te di tehliya zirav de û di zincîrên xerabiyê de dibînim.»

²⁴Şimûn lê vegerand û got: «Hûn ji bo min ji Xudan bixwazin, da ji tiştên ku we gotin tu tişt neyê ser min.»

²⁵Îcar piştî ku Petrûs û Yûhenna ji peyva Xudan re şahidî kirin û peyivîn, ew vegeriyan Orşelîmê, Mizgînî li gelek gundên Sameriyan belav kirin.

²⁶Hingê milyaketekî Xudan ji Filîpos re got: «Rabe û bi aliyê başûr ve here wê riya ku ji Orşelîmê diçe Xezzeyê.» Ew der çol e.

²⁷Ew jî rabû û çû û Etyopiyekî nemêrkirî dît. Ew wezîrekî şahbanûya* Etyopyayê Kendakya bû û li ser hemû xezînên wê bû. Ew ji bo perizînê hatibû Orşelîmê û [62]

²⁸vedigeriya malê. Di ereba xwe de rûniştibû û nivîsara Îşaya* pêxember dixwend.

²⁹Îcar Ruh ji Filîpos re got: «Pêşve here û beşdarî vê erebê bibe.»

³⁰Filîpos bezî û bihîst ku ew nivîsara Îşaya pêxember dixwîne. Filîpos jê pirsî: «Ma tiştê ku tu dixwînî, tu fêm dikî?»

³¹Wî lê vegerand û got: «Ezê çawa fêm bikim eger yek ji min re şîrove neke?» Û wî ji Filîpos hêvî kir ku li ba wî siwar bibe.

³²Ew cihê ku ji nivîsarê dixwend ev bû: «Wek miyekê ji bo şerjêkirinê hat birin Û wek ku berx li ber cewîzê* xwe bêziman e, Ew devê xwe venake. [63]

³³Di nizimkirina wî de jê re edalet nema. Kî wê li ser dûndana wî bêje? Çimkî jiyana wî ji erdê tê rakirin.» [64†]

³⁴Yê nemêrkirî ji Filîpos pirsî û got: «Hêviya min ji te, pêxember van li ser kê dibêje? Li ser xwe an li ser yekî din?»

³⁵Hingê Filîpos devê xwe vekir û bi vê nivîsarê dest bi gotinê kir û Mizgîniya li ser Îsa ji wî re got.

³⁶[36-37] Gava di riya xwe de diçûn, gihîştin ser avekê, yê nemêrkirî got: «Va ye av, ma çi ji min re dibe asteng ku ez imad* nebim?» [65]

³⁸Wî emir kir ku erebe raweste, herdu bi hev re, Filîpos û yê nemêrkirî, çûn nav avê û Filîpos ew imad kir.

³⁹Çaxê ew ji avê derketin, Ruhê Xudan Filîpos hilda û bir; yê nemêrkirî hew ew dît û bi şahî di riya xwe de çû.

⁴⁰Filîpos xwe li Aşdodê dît û heta ku hat Qeyseriyê, di hemû bajarên ku di wan re derbas bû de, Mizgînî belav dikir.