Read Kurmanji Încîl, 2009 Aqûb 1 Bible Online

Aqûb 1 - Kurmanji Încîl, 2009 bible

Aqûb 1

¹Aqûbê* xulamê Xwedê û Xudan Îsa Mesîh, silavan li diwanzdeh eşîrên ku belav bûne dike.

²Birayên min, kengê hûn bikevin ceribandinên cûr bi cûr, vê yekê şahiyeke temam hesab bikin.

³Çimkî hûn dizanin ceribandina baweriya* we ragirtinê* pêk tîne.

⁴Û bila ragirtin karê xwe temam bike, da ku hûn bibin mirovên temam û gihîştî û di tiştekî de kêmahiya we tune be.

⁵Eger şehrezayiya yekî ji we kêm be, bila ji Xwedayê ku bi camerî dide hemûyan û lê nahile, bixwaze û wê ji wî re bê dayîn.

⁶Lê bila bi bawerî* bixwaze û dudilî nebe. Çimkî yê ku dudilî dibe, wek pêla deryayê ye ya ku ba lê dixe û şeqil dide.

⁷Mirovekî weha bila nefikire ku ewê tiştekî ji Xudan bistîne.

⁸Ew mirovekî dudilî û di hemû riyên xwe de bêbiryar e.

⁹Birayê reben bila bi serbilindiya xwe,

¹⁰yê dewlemend jî bila bi rebeniya xwe pesnê xwe bide. Çimkî ewê wek kulîlka giyê derbas bibe. [1†]

¹¹Ji ber ku roj bi germiya xwe ya bi şewat hiltê û giyê hişk dike. Kulîlka giyê dikeve û spehîtiya wê namîne. Bi vî awayî yê dewlemend jî wê di nav kar û xebata xwe de biçilmise.

¹²Xwezî bi wî mirovê ku ceribandinê radigire*. Çimkî gava ku ji ceribandinê serfiraz derkeve, wê taca jiyanê ya ku Xwedê ji yên ku ji wî hez dikin re soz daye, bistîne.

¹³Gava ku tê ceribandin, bila tu kes nebêje: «Ez ji aliyê Xwedê ve têm ceribandin.» Çimkî Xwedê bi tiştên xerab nayê ceribandin û ew bi xwe jî tu kesî naceribîne.

¹⁴Lê her kes ji aliyê xwesteka xwe ve tê kaşkirin, xapandin û tê ceribandin.

¹⁵Di pey de xwestek avis dibe û guneh tîne. Û çaxê ku guneh digihîje, mirinê tîne.

¹⁶Birayên min ên hezkirî, neyên xapandin!

¹⁷Her dayîna qenc û her diyariya bêkêmahî ji jor e, ji Bavê* ronahiyan tê xwarê. Li ba wî guherîn û siya zivironekiyê tune.

¹⁸Wî li gor daxwaza xwe, bi peyva* rastiyê jiyan da me, da ku em bibin cûreyeke berê* pêşî yê afirînên wî.

¹⁹Birayên min ên hezkirî, hûn vê bizanin: Bila her mirov di bihîstinê de bi lez be, di peyivîn û hêrsbûnê de giran be.

²⁰Çimkî hêrsbûna mirov rastdariya Xwedê pêk nayne.

²¹Ji ber vê yekê her cûreyê pîsîtiyê û xerabiya ku pirr bûye ji ser xwe bavêjin. Bi nermî peyva ku di dilê we de hatiye çandin û dikare canê we xilas bike, qebûl bikin.

²²Xwe nexapînin û nebin yên ku tenê peyvê dibihîzin, lê peyvê bînin cih.

²³Eger kesek guhdarê peyva Xwedê be û wê neyne cih, wek wî kesî ye ku di neynikê de li rûyê xwe yê rast dinêre.

²⁴Ew li xwe dinêre, piştre diçe û di cih de ji bîr dike ka ew çawa ye.

²⁵Lê belê yê ku li Şerîeta* bêkêmahî ya ku azad dike, qenc dinêre û di wê de dimîne û tiştên ku dibihîze ji bîr nake, lê pêk tîne, ewê di karê xwe de bextewar be.

²⁶Eger yek xwe dîndar dihesibîne, lê zimanê xwe desgîn* nake û dilê xwe dixapîne, dîndariya wî pûç e.

²⁷Li ba Bav Xwedê, dîndariya paqij û bêleke ev e ku mirov di tengahiyên sêwî û jinebiyan de here serdana wan û xwe ji lekeyên dinyayê biparêze.