Read La Bible en Malgache Genesisy 42 Bible Online

Genesisy 42 - La Bible en Malgache bible

Genesisy 42

¹Fantatr’i Jakoba koa fa nisy vary tany Ejipta ka hoy izy tamin’ireo zanany lahy: Nahoana no mifampijery foana eo ianareo?

²Hoy koa izy: Reko fa misy vary any Ejipta; andeha midina any ianareo ka mividiana ho antsika mba ho velona isika fa tsy ho faty.

³Dia lasa nidina izy folo lahy rahalahin’i Josefa mba hividy vary any Ejipta.

⁴Fa tsy mba nalefan’i Jakoba niaraka tamin’ny rahalahiny i Benjamina rahalahin’i Josefa, fandrao, hoy izy, hisy loza hanjo azy.

⁵Dia tonga ny zanak’Israely mba hividy vary, niaraka tamin’ny olona izay nankany Ejipta, fa tratry ny mosary koa ny tany Kanana.

⁶I Josefa no mpanapaka tamin’ny tany, sady izy no mpivaro-bary tamin’ny tompon-tany rehetra. Ary tonga ny rahalahin’i Josefa ka niankohoka tamin’ny tany teo anatrehany.

⁷Rehefa hitan’i Josefa ireo rahalahiny dia fantany ihany, nefa nody olon-kafa taminy izy ka niteny mafy tamin’izy ireo hoe: Avy aiza ianareo? Dia hoy ny rahalahiny: Avy any amin’ny tany Kanana izahay mba hividy hanina.

⁸Fantatr’i Josefa ny rahalahiny fa izy ireo kosa dia tsy mba nahafantatra azy.

⁹Tsaroan’i Josefa ireo nofiny momba azy ireo ka hoy izy taminy hoe: Mpitsikilo ianareo; hizaha ny fangadihadin’ny tany no nahatongavanareo!

¹⁰Fa hoy ireo taminy: Tsia, tompokolahy, fa tonga mba hividy hanina ny mpanomponao.

¹¹Zanaky ny lehilahy iray ihany izahay rehetra; olo-marina izahay fa tsy mba mpitsikilo tsy akory ny mpanomponao!

¹²Hoy i Josefa tamin’izy ireo: Tsia! Fa hizaha ny fangadihadin’ny tany no nahatongavanareo!

¹³Hoy izy ireo: Roa amby folo mirahalahy ny mpanomponao, zanaky ny lehilahy iray ihany any amin’ny tany Kanana; ary indro, ny faralahy dia any amin’ny rainay ankehitriny, fa ny iray dia tsy ao intsony.

¹⁴Dia hoy i Josefa taminy: Io ilay voalazako taminareo hoe: Mpitsikilo ianareo!

¹⁵Izao ary no porofo hamantarana anareo: Raha velona koa i Farao, tsy hiala atỳ ianareo raha tsy tonga atỳ izany zandrinareo faralahy izany.

¹⁶Iraho ny iray aminareo, ary aoka izy haka ny zandrinareo, fa hafatotra ianareo mba hahazoana mamantatra ny teninareo raha marina na tsia; fa raha tsy izany, raha velona koa i Farao, dia mpitsikilo tokoa ianareo!

¹⁷Dia nataony tao an-tranomaizina hateloana izy rehetra.

¹⁸Nony tamin’ny andro fahatelo dia hoy i Josefa tamin’izy ireo: Izao no ataovy, dia ho velona ianareo, satria izaho dia matahotra an’Andriamanitra:

¹⁹Raha olo-marina ary ianareo dia aoka ny iray aminareo mirahalahy ireo no hafatotra ao amin’ny tranomaizina nitoeranareo; ary mandehana ianareo mitondra vary any amin’ny tranonareo noho ny mosary;

²⁰ento mankaty amiko ny zandrinareo faralahy; dia ho hita fa marina ny teninareo ka tsy hovonoina ianareo. Dia nataon’izy ireo izany.

²¹Ary niresaka izy ireo hoe: Meloka tokoa isika noho ny amin’ny rahalahintsika, satria nahita ny fahoriany isika raha nitaraina tamintsika izy nefa tsy mba nihaino isika. Koa izany no nahatongavan’izao fahoriana izao amintsika.

²²Hoy i Robena taminy: Moa tsy efa niteny taminareo va aho hoe: Aza manota amin’ny zaza? Nefa tsy mba nihaino ianareo. Koa indro, adinina amintsika izao ny rany!

²³Tsy fantatr’izy ireo fa nahafantatra ny teniny i Josefa satria nisy mpandika teny niresahany taminy.

²⁴Dia nihodina niala teo i Josefa ka nitomany. Avy eo, niverina nankeo indray izy ka niresaka tamin’izy ireo, dia naka an’i Simeona teo aminy izy ka namatotra azy teo imasony.

²⁵Nanome teny i Josefa mba hofenoina vary ny lasakany ary haverina ho ao anatin’ny lasakany avy ny volan’ny isan-dahy; nasainy nomena vatsy koa izy ireo hoentiny eny an-dalana. Nataony tamin’izy ireo izany.

²⁶Dia nataingin’izy ireo tamin’ny borikiny avy ny vary ka lasa izy ireo nandeha.

²⁷Rehefa nosokafan’ny iray ny lasakany hampihinanany ny borikiny teo amin’izay handriany dia indro, hitany ny volany teo am-bavan’ny lasakany ihany.

²⁸Dia hoy izy tamin’ireo rahalahiny: Naverina ny volako ka indro, ao anatin’ny lasakako! Dia ketraka ny fony ary nifampijery tamin-tahotra izy ireo ka niresaka hoe: Inona izao ataon’Andriamanitra amintsika izao?

²⁹Nony tonga tany amin’i Jakoba rainy tany amin’ny tany Kanana izy ireo dia nambaran’izy ireo taminy izay rehetra nanjo azy ka hoy izy ireo:

³⁰Mafy ny teny nataon-dRalehilahy tompon’ny tany taminay, fa nataony ho mpitsikilo izahay.

³¹Nefa hoy izahay taminy: Olo-marina izahay fa tsy mba mpitsikilo akory!

³²Roa amby folo mirahalahy izahay no zanaky ny rainay; tsy ao intsony ny iray, ary ny faralahy dia any amin’ny rainay any amin’ny tany Kanana ankehitriny.

³³Dia hoy Ralehilahy tompon-tany taminay: Izao ary no porofo hahafantarako fa olo-marina ianareo: Ny iray aminareo mirahalahy ireo dia avelao atỳ amiko, fa mitondrà vary noho ny mosary any amin’ny tranonareo dia mandehana.

³⁴Ary ento mankaty amiko ny zandrinareo faralahy dia ho fantatro fa tsy mba mpitsikilo ianareo fa olo-marina; dia homeko anareo ny rahalahinareo ka hahazo hivarotra eto amin’ny tany ianareo.

³⁵Ary rehefa nandraraka izay tao anatin’ny lasakany izy ireo dia indro, ny volany dia tao am-ponosana samy tao anatin’ny lasakany avy. Nony nahita ny volany tao am-ponosana izy ireo sy ny rainy dia samy raiki-tahotra.

³⁶Dia hoy i Jakoba rainy tamin’izy ireo: Tsy hanan-janaka intsony aho izany aminareo! I Josefa dia tsy eto intsony, i Simeona koa dia tsy eto intsony ary i Benjamina indray dia halainareo! Izaho ihany no ianjadian’izany rehetra izany!

³⁷Dia niteny tamin’ny rainy i Robena hoe: Vonoy ny zanako roa lahy raha tsy mitondra azy miverina atỳ aminao aho! Atolory eto an-tanako izy fa izaho no hitondra azy mody ho atỳ aminao indray.

³⁸Dia hoy i Jakoba: Tsy hidina miaraka aminareo ny zanako; efa maty ny rahalahiny, ary izy irery ihany no sisa; ary raha misy loza manjo azy any amin’ny lalana izay halehanareo dia hampidininareo any amin’ny fitoeran’ny maty* amin’alahelo ny volofotsiko.