Read La Bible en Malgache Daniela 9 Bible Online

Daniela 9 - La Bible en Malgache bible

Daniela 9

¹Tamin’ny taona voalohany nanjakan’i Dariosy, zanak’i Ahasoerosy, avy amin’ny taranaky ny Mediana, izay nampanjakaina tamin’ny fanjakan’ny Kaldeana,

²tamin’ny taona voalohany nanjakany, izaho Daniela dia nahalala tamin’ny boky ny isan’ny taona nampahafantarin’ny tenin’NY TOMPO an’i Jeremia mpaminany[1], fa afaka fitopolo taona no ho tapitra ny faharavan’i Jerosalema.

³Dia nitodika tamin’Andriamanitra Tompo aho mba hitady izay hivavahana sy hifonana amin’ny fifadian-kanina sy ny lamba fisaonana ary ny lavenona.

⁴Ary nivavaka tamin’NY TOMPO Andriamanitro aho ka nitsotra hoe: Indrisy, Tompo ô! Andriamanitra lehibe sy mahatahotra, mitandrina ny fanekena sy ny famindrampo ho amin’izay tia Anao sy mitandrina ny didinao.

⁵Efa nanota izahay sady nanao izay meloka sy izay ratsy ary nikomy. Eny, efa niala tamin’ny didinao sy ny fitsipikao izahay,

⁶ary tsy nohenoinay ny mpaminany mpanomponao izay niteny tamin’ny anaranao tamin’ny mpanjakanay sy ny mpanapaka anay ary ny razanay sy ny vahoaka rehetra.

⁷Anao ny fahamarinana, Tompo ô, fa anay kosa ny fangaihaizana, tahaka ny amin’izao anio izao, dia an’ny Joda sy ny mponina any Jerosalema ary ny Israely rehetra, na ny akaiky na ny lavitra, dia any amin’ny tany rehetra izay nandroahanao azy noho ny fahadisoana izay nataony Taminao.

⁸Eny, anay ny fangaihaizana, TOMPO ô, dia an’ny mpanjakanay sy ny mpanapaka anay ary ny razanay, satria efa nanota taminao izahay.

⁹An’ny Tompo Andriamanitray kosa ny famindrampo sy ny famelan-keloka satria efa nikomy taminy izahay

¹⁰ka tsy nihaino ny feon’NY TOMPO Andriamanitray, mba handeha araka ny lalàna izay nasainy napetraky ny mpaminany mpanompony teo anoloanay.

¹¹Eny, nandika ny lalànanao ny Israely rehetra ka niala fa tsy nihaino ny feonao, koa dia naidina taminay ny ozona lazain’ny fianianana izay voasoratra ao amin’ny lalànan’i Mosesy, mpanompon’Andriamanitra, satria efa nanota taminy izahay.

¹²Ary notanterahiny ny teniny, izay nolazainy hamelezana anay sy ny mpitondra izay nitondra anay, koa nataony niharan-doza lehibe izahay, fa tetỳ ambanin’ny lanitra rehetra dia tsy mbola nisy zava-nitranga tahaka izay nitranga tany Jerosalema.

¹³Araka ny voasoratra ao amin’ny lalànan’i Mosesy no nahatongavan’izao loza rehetra izao taminay; nefa tsy nifona teo anatrehan’NY TOMPO Andriamanitray ihany izahay mba hialanay amin’ny helokay sy hahafantaranay ny fahamarinanao.

¹⁴Koa izany no nitahirizan’NY TOMPO ny loza ka nataony mihatra Taminay, fa marina NY TOMPO Andriamanitray amin’ny asany rehetra izay nataony, fa izahay no tsy nihaino ny feony.

¹⁵Koa ankehitriny, Tompo Andriamanitray ô, izay nitondra ny olonao nivoaka avy tany amin’ny tany Ejipta tamin’ny tanana mahery ka nanao anarana ho Anao tahaka ny amin’izao anio izao, efa nanota izahay, efa nanao izay ratsy izahay.

¹⁶Tompo ô, mifona aminao aho, araka ny fahamarinanao rehetra, aoka re hitony ny fahatezeranao sy ny fahaviniranao amin’i Jerosalema tanànanao sady tendrombohitrao masina; fa ny helokay sy ny fahotan’ny razanay no nahatonga an’i Jerosalema sy ny olonao ho latsa amin’izay rehetra manodidina anay.

¹⁷Fa ankehitriny, ry Andriamanitray ô, henoy ny vavaka ataon’ny mpanomponao sy ny fifonany, ary ampamirapirato amin’ny fitoeranao masina, izay efa foana, ny tavanao, satria Tompo Ianao.

¹⁸Andriamanitra ô, atongilano ny sofinao ka mihainoa; ahirato ny masonao ka jereo ny fahafoananay sy ny tanàna izay nantsoina amin’ny anaranao, fa tsy amin’ny fahamarinanay no andoaranay ny fifonanay eto anatrehanao fa amin’ny halehiben’ny indrafonao.

¹⁹Tompo ô, henoy izahay! Tompo ô, mamelà ny helokay! Tompo ô, mihainoa ka miasà! Aza ela Ianao, ry Andriamanitro ô, noho ny Aminao, fa ny anaranao no antsoina eto amin’ny tanànanao sy ny olonao.

²⁰Raha mbola niteny sy nivavaka ary niaiky ny fahotako mbamin’ny fahotan’ny Israely fireneko aho ka nandoatra ny fifonako teo anatrehan’NY TOMPO Andriamanitro ho an’ny tendrombohitra masin’Andriamanitro;

²¹eny, raha mbola niteny tamin’ny alalan’ny vavaka nataoko aho dia indro ilay lehilahy Gabriela izay hitako tamin’ny fahitana voalohany, nanidintsidina haingana ka nanatona ahy tokony ho tamin’ny fotoanan’ny fanatitra hariva.

²²Nampahalala ahy sy niresaka tamiko izy hoe: Ry Daniela ô, avy hampahazava ny sainao aho.

²³Tamin’ny niantombohan’ny vavakao dia nisy teny nivoaka ka tonga hanambara aminao aho, satria malala indrindra ianao; koa diniho ny teny, ary aoka ho fantatrao ny fahitana.

²⁴Herinandro fitopolo no voatendry ho an’ny firenenao sy ny tanànanao masina, hampijanonana ny fahadisoana sy hampitsaharana ny fahotana, hanaovana fanavotana noho ny heloka sy hampidirana fahamarinana mandrakizay, mba hasiana tombo-kase ny fahitana sy ny mpaminany, ary hatao ny fanosorana olona iray izay masina indrindra.

²⁵Koa aoka ho fantatrao sy ho azonao fa hatramin’ny hivoahan’ny didy hanavaozana sy hanamboarana an’i Jerosalema ka hatramin’ny fanosorana mpanapaka iray dia misy herinandro fito. Mandritra ny roa amby enimpolo herinandro no hanamboarana indray ny lalana sy ny hady, kanefa ao anatin’ny tebiteby.

²⁶Rehefa afaka ny roa amby enimpolo herinandro dia hovonoina ny lehilahy voahosotra iray ka tsy hisy hiaro azy; ary ny vahoakan’ny mpanjaka izay ho avy dia handrava ny tanàna sy ny fitoerana masina; ary ny fiafarany dia ho avy toy ny tondra-drano; hatramin’ny faran’ny ady dia hisy fandravana voatendry.

²⁷Hanao fanekena mafy orina amin’ny maro mandritra ny herinandro izy ary hampitsahatra ny fanatitra alatsa-dra sy ny fanatitra hafa mandritra ny antsasaky ny herinandro; eo ambonin’ny elatry ny fahavetavetana no hiavian’ny mpandrava, mandra-pahatanteraka ny fandravana voatendry, izay hamely ny mpandrava ihany.