Read La Bible en Malgache Matio 13 Bible Online

Matio 13 - La Bible en Malgache bible

Matio 13

¹Ary tamin’izany andro izany dia niala tao an-trano Jesosy ka nipetraka teo amoron’ny ranomasina.

²Ary nisy vahoaka betsaka tafangona teo Aminy, dia niditra tao an-tsambokely Izy ka nipetraka; ary ny vahoaka rehetra kosa dia teny amoron-dranomasina.

³Ary nilaza zavatra maro tamin’ny fanoharana taminy Izy ka niteny hoe: Indro, niainga ny mpamafy mba hamafy;

⁴ary raha namafy izy, ny sasany dia voafafy teny amoron-dalana, dia avy ny vorona ka nandany izany.

⁵Ary ny sasany dia voafafy teny amin’ny tany be vato izay tsy ampy nofon-tany, dia nalaky nitsiry ireny satria tsy lalina ny tany.

⁶Fa rehefa niposaka ny masoandro dia nalazo izy ireny, ary satria tsy nanam-paka tsara izy dia maty.

⁷Ary ny sasany dia voafafy teny amin’ny tsilo; ary naniry ny tsilo ka nangeja azy.

⁸Ary ny sasany dia voafafy teny amin’ny tany tsara, dia nanome vokatra: Ny sasany dia zato, ny sasany dia enimpolo ary ny sasany dia telopolo.

⁹Izay manan-tsofina, aoka izy hihaino.

¹⁰Ary nanatona Azy ny mpianany dia nanontany hoe: Nahoana no fanoharana no itenenanao amin’izy ireo?

¹¹Jesosy namaly azy hoe: Satria ianareo no nomena hahalala ny zavamiafina ny amin’ny fanjakan’ny lanitra, fa ireny kosa dia tsy mba navela.

¹²Fa izay manana no homena ka hanana be dia be izy; fa izay tsy manana kosa, na izay ananany aza dia hesorina aminy.

¹³Noho izany dia fanoharana no itenenako aminy: Satria mijery izy fa tsy mahita; ary mandre izy fa tsy mihaino na mahazo izay lazaina.

¹⁴Dia tanteraka tamin’izy ireo ny faminanian’Isaia hoe: «Handre mandrakariva ihany ianareo nefa tsy hahazo izay lazaina ary hijery mandrakariva ihany ianareo nefa tsy hahita;

¹⁵Fa efa adala ny fon’izao olona izao; efa lalodalovana ny sofiny, efa nakimpiny ny masony, fandrao hahita ny masony sy handre ny sofiny ka hahalala ny fony, dia hibebaka izy ka hanasitrana azy Aho» (Isa 6.9-10).

¹⁶Sambatra kosa ny masonareo satria mahita ary ny sofinareo satria mandre.

¹⁷Lazaiko aminareo marina tokoa fa maro ny mpaminany sy ny olona marina naniry hahita izay hitanareo nefa tsy mba nahita; ary naniry handre izay renareo nefa tsy mba nandre.

¹⁸Fa ianareo kosa, henoy ny fanoharana ny amin’ny mpamafy:

¹⁹Raha misy mandre ny tenin’ny fanjakan’ny lanitra, nefa tsy mahazo izay lazaina, dia avy ilay ratsy ka manaisotra izay nafafy tao am-pony. Dia izany no ilay nafafy teny amoron-dalana.

²⁰Fa ilay nafafy teny amin’ny tany be vato, dia izay mandre ny teny ka malaky mandray azy amin’ny hafaliana;

²¹nefa tsy manam-paka ao anatiny ireny, fa maharitra vetivety foana; koa raha tonga izay fahoriana na fanenjehana noho ny teny dia malaky tafintohina izy.

²²Ilay nafafy teny amin’ny tsilo indray dia izay mandre ny teny, ary ny fiahiahiana izao fiainana izao sy ny fitaky ny harena dia mangeja ny teny ka tsy manome vokatra izy.

²³Fa ilay nafafy teny amin’ny tany tsara kosa dia izay mandre ny teny ka mahazo izay lazaina; dia izy no manome vokatra: Ny sasany dia zato, ny sasany dia enimpolo ary ny sasany dia telopolo.

²⁴Ary niteny fanoharana hafa taminy koa Izy hoe: Ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny lehilahy iray izay namafy voa tsara teny an-tanimbariny;

²⁵nefa raha natory ny olona dia avy ny fahavalony ka namafy voan-tsimparifary teny amin’ny vary ary lasa nandeha.

²⁶Rehefa naniry ny vary ka niteraka dia niseho koa ny tsimparifary.

²⁷Dia avy ireo mpanompon-dRalehilahy ka niteny taminy hoe: Tompoko, tsy voa tsara va no nafafinao tany an-tanimbarinao? Koa avy taiza kosa ny tsimparifary? Dia hoy izy taminy:

²⁸Fahavalo no nahavita izany. Ary hoy ireo mpanompony taminy: Koa tianao va ny handehananay hanongotra azy?

²⁹Fa hoy izy: Tsia, fandrao, raha manongotra ny tsimparifary ianareo dia hongotanareo miaraka aminy koa ny vary.

³⁰Avelao ihany hiara-maniry izy roa ambara-piavin’ny fararano; ary amin’ny fararano dia holazaiko amin’ny mpijinja hoe: Angony aloha ny tsimparifary ka afatory ho amboarany mba hodorana; fa ny vary dia taomy ho any an-tsompitro.

³¹Ary nilaza fanoharana hafa taminy koa Izy hoe: Ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny voantsinapy izay nalain’olona ka nafafiny tany an-tsahany;

³²fa kely noho ny voa rehetra izy, kanefa rehefa maniry dia lehibe noho ny anana ka tonga hazo, dia avy ny voromanidina ka manorina akany eo amin’ny rantsany.

³³Mbola nilaza fanoharana hafa taminy koa Izy hoe: Ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny masirasira, izay nalain’ny vehivavy iray ka naharony tamin’ny koba intelon’ny famarana, mandra-pahazon’ny masirasira azy rehetra.

³⁴Fanoharana no nilazan’i Jesosy izany zavatra rehetra izany tamin’ny vahoaka ary tsy nisy nolazainy taminy, afa-tsy tamin’ny fanoharana

³⁵mba hahatanteraka izay nampilazaina ny mpaminany[15] hoe: «Hiloa-bava hilaza fanoharana Aho; hanambara zavatra izay nafenina hatrizay nanorenana izao tontolo izao Aho» (Sal 78.2).

³⁶Rehefa avy nampody ny vahoaka Jesosy dia niditra tao an-trano ary nanatona Azy ny mpianany dia niteny hoe: mba lazao aminay ny hevitry ny fanoharana ny amin’ny tsimparifary tany an-tanimbary.

³⁷Ary Izy namaly hoe: Ny mpamafy ny voa tsara dia ny Zanak’Olona*;

³⁸ny tanimbary dia izao tontolo izao; ny voa tsara dia ireo zanaky ny fanjakan’ny lanitra; ny tsimparifary dia ireo zanak’ilay ratsy;

³⁹ny fahavalo izay namafy izany dia ny devoly*; ny fararano dia ny fahataperan’izao tontolo izao ary ny mpijinja dia ny anjely.

⁴⁰Koa tahaka ny anangonana ny tsimparifary sy andoroana azy amin’ny afo dia toy izany no hatao amin’ny fahataperan’izao tontolo izao.

⁴¹Ny Zanak’Olona haniraka ny anjeliny, ary ireny dia hanangona ka hamoaka amin’ny fanjakany ny zavatra mahatafintohina rehetra mbamin’izay manao meloka,

⁴²dia hanipy azy any amin’ny fandoroana lehibe mirehitra afo; any no hisy ny fitomaniana sy ny fikitroha-nify.

⁴³Ary amin’izany ny marina dia hamirapiratra tahaka ny masoandro any amin’ny fanjakan’ny Rainy. Izay manan-tsofina, aoka izy hihaino.

⁴⁴Ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny harena nafenina tany an-tsaha izay hitan’olona ka nafeniny; ary noho ny hafaliany dia lasa nandeha izy ka nivarotra ny fananany rehetra dia nividy izany saha izany.

⁴⁵Ary koa, ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny mpivaro-mandeha iray izay nikatsaka vatosoa;

⁴⁶koa rehefa nahita vatosoa iray sarobidy izy dia lasa nivarotra ny fananany rehetra ka nividy azy.

⁴⁷Ary koa, ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny harato tarihina, izay nalatsaka tao amin’ny ranomasina ka nahavory ny samihafa karazana rehetra;

⁴⁸ary rehefa feno izany dia notarihiny ho eny an-tanety, dia nipetraka ny olona ka nifantina ny tsara hataony ao anaty harona fa ny ratsy kosa dia nariany.

⁴⁹Dia tahaka izany no hatao amin’ny fahataperan’izao tontolo izao; hiainga ny anjely ka hanavaka ny ratsy fanahy hisaraka amin’ny marina,

⁵⁰dia hatsipiny any amin’ny fandoroana lehibe mirehitra afo izy; any no hisy ny fitomaniana sy ny fikitroha-nify.

⁵¹Azonareo va izany rehetra izany? Hoy ireo Taminy: Eny.

⁵²Dia hoy Izy taminy: Koa amin’izany ary ny mpanoradalàna* rehetra izay nampianarina ny amin’ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny tompon-trano iray izay mamoaka zava-baovao sy tranainy avy ao amin’ny firaketany.

⁵³Ary rehefa vitan’i Jesosy ireo fanoharana ireo dia niala teo Izy.

⁵⁴Nony tonga tany amin’ny taniny Izy dia nampianatra ny olona tao amin’ny sinagogany, ary talanjona ny olona ka nilaza hoe: Avy taiza re no nahazoan’Ilehity izany fahendrena izany sy ireny fahagagana ireny?

⁵⁵Tsy Ilehity va ilay zanaky ny mpandrafitra? Tsy Maria va no anaran’ny reniny? Ary tsy i Jakoba sy i Josefa ary i Simona sy i Jodasy va no rahalahiny?

⁵⁶Ary ireo anabaviny, moa tsy etỳ amintsika avokoa va? Koa avy taiza no nahazoan’Ilehity izany zavatra rehetra izany?

⁵⁷Ary tafintohina Taminy izy ireo. Fa hoy Jesosy taminy: Tsy misy mpaminany tsy homen-kaja, afa-tsy eo amin’ny taniny sy ny mpianakaviny ihany.

⁵⁸Ary tsy nanao asa lehibe maro teo Izy noho ny tsy finoan’ireo.