Read La Bible en Malgache Lioka 1 Bible Online

Lioka 1 - La Bible en Malgache bible

Lioka 1

¹Satria maro no efa nanoratra nandahatra tantara ny amin’ny zavatra izay efa tanteraka tamintsika tokoa

²araka izay efa natolotra antsika avy tamin’ireo vavolombelona nahita maso hatramin’ny voalohany sady efa tonga mpanompon’ny Teny,

³dia sitrako koa, rehefa nofotorako tsara ny zavatra rehetra hatramin’ny niandohany, ny hanoratra izany aminao araka ny filaharany, ry Teofilo tsara indrindra[1],

⁴mba hahafantaranao tsara fa mafy orina ny teny izay nampianarina anao.

⁵Tamin’ny andron’i Heroda, mpanjakan’i Jodia*, dia nisy mpisorona iray atao hoe Zakaria, isan’ny antokon’i Abia; ny vadiny dia avy tamin’ny taranak’i Arona, Elizabeta no anarany.

⁶Samy marina teo anatrehan’Andriamanitra izy mivady sady nandeha tsy nanan-tsiny tamin’ny fanarahana ny didy sy ny fitsipika rehetra nomen’ny Tompo.

⁷Tsy nanan-janaka izy satria momba i Elizabeta; ary samy efa antitra izy mivady.

⁸Nony nanao raharaham-pisoronana teo anatrehan’Andriamanitra i Zakaria, araka ny fifandimbiasan’ny antokony,

⁹araka ny fanao amin’ny fisoronana, dia anjarany araka ny antsapaka, ny hiditra ao amin’ny tempolin’ny Tompo ka handoro ditin-kazo manitra.

¹⁰Ary ny vahoaka rehetra dia nitoetra teo ivelany nivavaka tamin’ny ora fandoroana ny ditin-kazo manitra.

¹¹Dia nisy anjelin’ny Tompo niseho taminy teo ankavanan’ny alitara fandoroana ny ditin-kazo manitra.

¹²Nony nahita azy i Zakaria dia taitra loatra ka raiki-tahotra.

¹³Fa hoy ilay anjely taminy: Aza matahotra, ry Zakaria fa efa nohenoina ny fangatahanao, koa i Elizabeta vadinao dia hiteraka zazalahy aminao ary Jaona no hataonao anarany.

¹⁴Ho faly sy ho ravoravo ianao; ary maro no hifaly amin’ny hahaterahany.

¹⁵Fa ho lehibe eo anatrehan’ny Tompo izy ary tsy hisotro divay na toaka sady hofenoina ny Fanahy Masina hatrany an-kibon’ny reniny aza.

¹⁶Ary maro amin’ny Zanak’Israely no hampodiny amin’NY TOMPO Andriamaniny.

¹⁷Handeha eo alohany amin’ny fanahy sy ny herin’i Elia izy mba hampody ny fon’ny ray ho amin’ny zanaka, ny tsy manoa ho amin’ny fahendren’ny marina, ary hamboatra firenena voaomana ho an’ny Tompo (Mal 3.23, 24).

¹⁸Dia hoy i Zakaria tamin’ilay anjely: Ahoana no hahafantarako izany? Fa izaho efa antitra ary efa antitra koa ny vadiko.

¹⁹Namaly azy ilay anjely hoe: Izaho no Gabriela izay mitsangana eo anatrehan’Andriamanitra; ary nirahina hiteny aminao aho ka hanambara aminao izany vaovao mahafaly izany.

²⁰Koa indro, ho moana ianao ka tsy hahay miteny ambara-pahatongan’ny andro hisehoan’izany zavatra izany, ho valin’ny tsy ninoanao ny teniko, izay ho tanteraka amin’ny fotoanany.

²¹Ary ny olona dia niandry an’i Zakaria ka gaga noho izy naharitra ela tao amin’ny tempoly.

²²Kanjo rehefa niala tao izy dia tsy nahay niteny tamin’izy ireo; koa fantatry ny olona fa nahita fahitana tao amin’ny tempoly izy; nampiasa baiko moana taminy izy, ary mbola moana ihany.

²³Rehefa tapitra ny andro nanaovany fanompoam-pivavahana dia lasa nody tany an-tranony izy.

²⁴Taorianan’izany andro izany dia nitoe-jaza i Elizabeta vadiny, dia niery dimy volana izy ka nilaza hoe:

²⁵Izao no nataon’ny Tompo tamiko tamin’ny andro izay niheverany manokana ny hahafa-tondro-maso ahy amin’ny olona.

²⁶Tamin’ny fahenim-bolana dia nirahin’Andriamanitra ny anjely Gabriela ho any an-tanàna iray any Galilia antsoina hoe Nazareta,

²⁷ho any amin’ny virijiny iray, izay voafofo ho vadin’ny lehilahy atao hoe Josefa, avy tamin’ny taranak’i Davida; ny anaran’ilay virijiny dia Maria.

²⁸Nony niditra tao aminy ilay anjely dia niteny hoe: Arahaba[2], ry ilay nohasoavina, ny Tompo momba anao.

²⁹Taitra loatra izy noho ny teniny ka nieritreritra izay tokony ho hevitr’izany fiarahabana izany.

³⁰Hoy ilay anjely taminy: Aza matahotra, ry Maria, fa efa nahita fahasoavana tamin’Andriamanitra ianao.

³¹Indro, hitoe-jaza ianao ka hiteraka zazalahy ary ny anarany dia hataonao hoe JESOSY.

³²Izy ho lehibe ka hantsoina hoe Zanaky ny Avo Indrindra; NY TOMPO Andriamanitra hanome Azy ny sezafiandrianan’i Davida rainy;

³³hanjaka amin’ny taranak’i Jakoba mandrakizay Izy; ary ny fanjakany tsy hanam-pahataperana.

³⁴Dia hoy i Maria tamin’ilay anjely: Hanao ahoana re no hahatanteraka izany, fa tsy nahalala lahy aho?

³⁵Ilay anjely namaly azy hoe: Ho tonga aminao ny Fanahy Masina, ary hisy herin’ny Avo Indrindra hanaloka anao; koa ny Masina izay haterakao dia hantsoina hoe Zanak’Andriamanitra.

³⁶Ary indro i Elizabeta havanao dia efa mitoe-jaza koa, na dia efa antitra aza; efa mandray ny fahenim-bolana izy, izay natao hoe momba, izao.

³⁷Fa tsy hisy tsy ho tanteraka ny teny rehetra lazain’Andriamanitra.

³⁸Dia hoy i Maria: Inty ny mpanompovavin’ny Tompo; aoka anie ho tonga amiko araka ny teninao. Dia nandao azy ilay anjely.

³⁹Ary niainga i Maria tamin’izany andro izany ka nandeha haingana ho any amin’ny faritra be havoana, ho ao an-tanàna iray any Joda.

⁴⁰Dia niditra tao an-tranon’i Zakaria izy ka niarahaba an’i Elizabeta.

⁴¹Rehefa ren’i Elizabeta ny fiarahaban’i Maria dia nibitaka ny zaza tao an-kibony; ary nofenoina ny Fanahy Masina i Elizabeta

⁴²ka niantso tamin’ny feo mahery hoe: Notahìna amin’ny samy vehivavy ianao ary notahìna ny hateraky ny kibonao!

⁴³Avy aiza no ahatongavan’izao amiko no mba vangìn’ny renin’ny Tompoko aho?

⁴⁴Fa indro, raha vao ren’ny sofiko ny feon’ny fiarahabanao dia nibitaka noho ny hafaliana ny zaza ato an-kiboko.

⁴⁵Sambatra ianao izay nino; fa hefaina izay zavatra nampilazain’ny Tompo taminao.

⁴⁶Dia hoy i Maria: Ny foko mankalaza ny Tompo

⁴⁷ary ny fanahiko dia ravoravo tamin’Andriamanitra, Mpamonjy ahy;

⁴⁸fa efa nijery ny fahambanian’ny toetry ny mpanompovaviny Izy. Fa indro, hatramin’ny ankehitriny dia hataon’ny taranaka rehetra ho sambatra aho.

⁴⁹Fa ny Mahery efa nanatanteraka zavatra lehibe tamiko; masina ny anarany.

⁵⁰Ny famindrampony dia amin’izay matahotra Azy hatramin’ny taranaka fara aman-dimby.

⁵¹Nanatanteraka asa lehibe tamin’ny sandriny Izy; nampihahaka ny mpiavonavona tamin’ny fiheveran’ny fony Izy.

⁵²Nampiala ny lehibe tamin’ny sezafiandrianany Izy ary nanandratra ny ambany kosa.

⁵³Ny noana dia novokisany soa; ny manankarena kosa dia nampialainy maina.

⁵⁴Niahy ny Israely mpanompony Izy sady nahatsiaro ny famindrampony,

⁵⁵Araka ny voalazany tamin’ny razantsika, tamin’i Abrahama sy ny taranany mandrakizay.

⁵⁶Ary nitoetra teo amin’i Elizabeta tokony ho telo volana i Maria vao nody tany an-tranony.

⁵⁷Nony tonga ny andro hiterahan’i Elizabeta dia niteraka zazalahy izy.

⁵⁸Ary nandre ny mpiaramonina taminy sy ny havany fa efa nohalehibeazin’ny Tompo ny famindrampony taminy; dia niara-nifaly taminy ireo.

⁵⁹Tamin’ny andro fahavalo dia tonga hamora ny zaza izy ireo, koa efa saika hantsoiny araka ny anaran’ny rainy hoe Zakaria, izy.

⁶⁰Fa hoy ny reniny: Tsy izany, fa hatao hoe Jaona izy.

⁶¹Fa hoy izy ireo taminy: Tsy misy na dia iray akory aza amin’ny havanao izay manana izany anarana izany.

⁶²Ary nanao baiko moana tamin’ny rainy izy ireo ka nanontany ny amin’izay tiany hatao anarany.

⁶³Dia nangataka solaitra iray izy ka nanoratra hoe: Jaona no anarany. Dia gaga avokoa izy rehetra.

⁶⁴Ary nisokatra niaraka tamin’izay ny vavany ka afaka niteny ny lelany; dia niteny izy ka nidera an’Andriamanitra.

⁶⁵Dia raiki-tahotra izay rehetra niara-monina taminy; ary niely teny amin’ny tany be havoana any Jodia* rehetra ny lazan’izany rehetra izany.

⁶⁶Izay rehetra nandre koa dia nandatsaka izany tao am-pony ka niteny hoe: Ho zaza toy inona re io? Fa ny tanan’ny Tompo no nomba azy.

⁶⁷Dia feno ny Fanahy Masina i Zakaria rainy ka naminany hoe:

⁶⁸Isaorana anie ny Tompo Andriamanitry ny Israely; fa nitsinjo ny olony Izy ka nanao fanavotana ho azy,

⁶⁹ary nanangana tandro-pamonjena ho antsika ao amin’ny taranak’i Davida mpanompony Izy,

⁷⁰araka izay nampilazainy ny mpaminaniny masina hatramin’ny fahagola,

⁷¹dia famonjena antsika amin’ny fahavalontsika sy amin’ny tanan’izay rehetra mankahala antsika.

⁷²Manefa famindrampo amin’ny razantsika Izy sady mahatsiaro ny fanekeny masina,

⁷³dia ny fianianana izay nianianany tamin’i Abrahama razantsika

⁷⁴mba hahazoantsika hanompo Azy tsy amin-tahotra, satria afaka amin’ny fahavalontsika isika,

⁷⁵amin’ny fahamasinana sy ny fahamarinana eo anatrehany, amin’ny andro rehetra hiainantsika.

⁷⁶Ary ianao, ry zaza, dia hatao hoe Mpaminanin’ny Avo Indrindra; satria hialoha eo anatrehan’ny Tompo ianao, hamboatra ny lalany.

⁷⁷Hanome ny olony ny fahalalam-pamonjena amin’ny famelàna ny helony,

⁷⁸noho ny halehiben’ny famindrampon’Andriamanitsika. Izany no hiposahan’ny mazava avy any amin’ny avo ho antsika

⁷⁹mba hanazava izay mipetraka ao amin’ny maizina sy ao amin’ny aloky ny fahafatesana sady hanitsy ny diantsika ho amin’ny lalam-piadanana.

⁸⁰Ary nihalehibe ny zazakely ka nitombo hery am-panahy; nitoetra tany an-tany efitra izy ambara-pahatongan’ny andro nisehoany tamin’ny Israely.