Read La Bible en Malgache Lioka 11 Bible Online

Lioka 11 - La Bible en Malgache bible

Lioka 11

¹Nivavaka tao amin’ny toerana iray Jesosy, koa rehefa nitsahatra Izy dia hoy ny mpianany iray Taminy: Tompoko, mampianara anay hivavaka, tahaka ny nampianaran’i Jaona ny mpianany koa.

²Hoy Izy taminy: Raha mivavaka ianareo dia ataovy hoe: Ray ô, hohamasinina anie ny anaranao. Ho tonga anie ny fanjakanao.

³Omeo anay isanandro izay hanina sahaza ho anay.

⁴Ary mamelà ny helokay; fa izahay koa dia mamela izay rehetra meloka aminay. Ary aza mitondra anay ho amin’ny fakam-panahy.

⁵Hoy koa Jesosy taminy: Iza moa aminareo no manana sakaiza izay hankeo aminy mamatonalina ka hilaza aminy hoe: Ry sakaiza, ampisambory mofo telo aho;

⁶fa ny namako dia tonga ao amiko avy tany amin’ny nalehany ka tsy misy harosoko azy;

⁷ary ilay ao an-trano kosa dia hamaly hoe: Aza manahirana ahy; fa efa mihidy ny varavarana izao, ary ny zanako dia efa mandry eto am-pandriana miaraka amiko; tsy afaka hifoha hanome anao aho.

⁸Hoy Izaho aminareo: Na dia tsy hiainga hanome azy noho ny fihavanana aza izy dia hifoha ihany izy noho ny fitarainany fatratra ka hanome azy izay ilainy.

⁹Hoy Izaho aminareo: Mangataha dia homena ianareo; mitadiava dia hahita ianareo; dondòny dia hovohana ianareo.

¹⁰Fa izay rehetra mangataka no mahazo; ary izay mitady no mahita; ary izay mandondòna no hovohana.

¹¹Fa iza moa aminareo izay ray, raha angatahan’ny zanany mofo, no hanome azy vato? Na angatahany hazandrano ka hanome azy menarana ho solon’ny hazandrano?

¹²Na angatahany atody ka hanome azy maingoka?

¹³Koa raha ianareo, na dia ratsy aza, mahay hanome zava-tsoa ho an’ny zanakareo, tsy mainka va ny Ray izay any an-danitra no hanome ny Fanahy Masina ho an’izay mangataka Aminy?

¹⁴Nandroaka demonia* moana Jesosy. Ary rehefa niala ny demonia dia niteny ilay moana ka gaga ny vahoaka.

¹⁵Fa hoy ny sasany: Amin’ny alalan’i Belzeboba, lehiben’ny demonia, no androahany ny demonia.

¹⁶Fa ny sasany kosa dia naka fanahy Azy ka nangataka famantarana avy any an-danitra Taminy.

¹⁷Fa nahalala ny heviny Izy ka niteny taminy hoe: Ho foana ny fanjakana rehetra izay miady an-trano; ary ho rava ny ankohonana izay miady an-trano.

¹⁸Ary raha i Satana koa aza no miady an-trano, ahoana no haharetan’ny fanjakany? Fa hoy ianareo: Amin’ny alalan’i Belzeboba no androahako ny demonia.

¹⁹Fa raha Izaho mandroaka demonia amin’ny alalan’i Belzeboba dia amin’ny alalan’iza kosa no androahan’ny zanakareo azy? Koa amin’izany dia ho mpitsara anareo ireo.

²⁰Fa raha ny rantsantanan’Andriamanitra no androahako ny demonia dia efa tonga aminareo tokoa ny fanjakan’Andriamanitra.

²¹Raha ny mahery mivonona amin’ny fiadiany no miaro ny tranony dia tsy haninona ny fananany.

²²Fa raha avy kosa izay mahery noho izy ka mandresy azy dia alainy ny fiadiany rehetra izay nitokiany, ary izay azony ho babo dia zarainy.

²³Izay tsy momba Ahy dia manohitra Ahy; ary izay tsy miara-mamory Amiko dia mampihahaka.

²⁴Raha miala amin’ny olona ny fanahy maloto dia mandeha mitety ny tany tsy misy rano izy, mitady fitsaharana; ary rehefa tsy mahita dia hoy izy: Hody any an-tranoko izay nialako aho.

²⁵Nony tonga izy dia hitany fa voafafa sy voalamina ny trano.

²⁶Dia mandeha izy ka mitondra fanahy fito hafa koa izay ratsy noho izy; dia miditra ireo ka mitoetra ao; ary ny fiafaran’izany olona izany dia ratsy noho ny tamin’ny voalohany.

²⁷Raha nilaza izany Jesosy dia nisy vehivavy iray teo amin’ny vahoaka niantso ka niteny taminy hoe: Sambatra ny kibo izay nitondra Anao sy ny nono izay ninonoanao.

²⁸Fa hoy Izy: Sambatra kokoa izay mandre ny tenin’Andriamanitra ka mitandrina izany.

²⁹Raha mbola niangona ny vahoaka betsaka dia nilaza Izy hoe: Ity taranaka ity dia taranaka ratsy. Mitady famantarana izy; nefa tsy hisy famantarana homena azy, afa-tsy ny famantarana ny amin’i Jona;

³⁰fa tahaka an’i Jona, izay famantarana tamin’ny Ninivita, dia ho toy izany koa ny Zanak’Olona* amin’ity taranaka ity.

³¹Ny mpanjakavavy avy any atsimo dia hiara-mitsangana amin’ny lehilahy amin’ity taranaka ity amin’ny andro fitsarana ka hanameloka azy; fa avy any amin’ny faran’ny tany izy hihaino ny fahendren’i Solomona; nefa indro, misy lehibe noho i Solomona eto.

³²Hiara-mitsangana amin’ity taranaka ity amin’ny andro fitsarana ny olona tany Ninive ka hanameloka azy, fa izy ireo dia nibebaka tamin’ny nitorian’i Jona teny; nefa indro, misy lehibe noho i Jona eto.

³³Tsy misy olona mandrehitra jiro ka mametraka azy ao an-davaka na ao ambanin’ny vata famarana, fa apetrany eo amin’ny fitoeran-jiro izany mba ho hitan’izay miditra ny mazava.

³⁴Ny masonao no jiron’ny tena; koa raha tsara ny masonao dia mazava ny tenanao manontolo; fa raha ratsy izany dia maizina koa ny tenanao.

³⁵Koa tandremo mba tsy ho maizina ny mazava izay ao anatinao.

³⁶Ary amin’izany, raha mazava ny tenanao manontolo ka tsy misy faritra maizina, dia hazava avokoa izy manontolo, tahaka ny jiro raha mirehitra tsara ka manazava anao.

³⁷Raha mbola niteny Jesosy dia nisy Fariseo* nanasa Azy hisakafo ao aminy; dia niditra Izy ka nipetraka nisakafo.

³⁸Dia gaga ilay Fariseo, raha nahita, fa tsy nisasa Izy talohan’ny sakafo.

³⁹Fa hoy ny Tompo taminy: Ankehitriny ianareo Fariseo dia manadio ny ivelan’ny kapoaka sy ny lovia, nefa ny ao anatinareo kosa dia feno fandrobana sy faharatsiana.

⁴⁰Ry adala! Tsy Izay nanao ny ivelany va no nanao ny atiny koa?

⁴¹Koa ny zavatra ao anatiny no omeo ho fiantrana, dia indro, ho madio ho anareo ny zavatra rehetra.

⁴²Fa lozanareo, Fariseo! Fa mandoa ny fahafolon’ny solila sy ny rota ary izay anana famboly rehetra ianareo, nefa lalovanareo ny fitsarana sy ny fitiavana an’Andriamanitra; ireto tokony ho nataonareo, nefa tsy tokony havelanareo iretsy.

⁴³Lozanareo, Fariseo! Fa tia ny toerana eny aloha ao amin’ny sinagoga* sy ny fiarahabana any an-tsena ianareo.

⁴⁴Lozanareo, fa ianareo dia tahaka ny fasana tsy misy hahafantarana azy ka tsy fantatry ny olona izay manitsaka azy.

⁴⁵Ary hoy ny iray tamin’ireo mpahay lalàna Taminy: Mpampianatra ô, raha miteny izany Ianao, dia manala baraka anay koa.

⁴⁶Fa hoy Jesosy: Lozanareo, mpahay lalàna koa! Fa mampitondra entana sarotra entina ny olona ianareo, nefa tsy mikasika izany entana izany akory ianareo na dia amin’ny rantsantananareo iray aza.

⁴⁷Lozanareo! Fa manorina ny fasan’ny mpaminany ianareo, nefa ny razanareo ihany no namono azy ireny.

⁴⁸Dia vavolombelona ianareo ka mankasitraka ny asan’ny razanareo; fa izy ireny no namono azy, ary ianareo kosa dia manorina ny fasany.

⁴⁹Koa izany no nilazan’ny fahendren’Andriamanitra hoe: Haniraka mpaminany sy Apostoly ho any aminy Aho, koa ny sasany dia hovonoiny, ary ny sasany dia henjehiny,

⁵⁰mba hadinina amin’ity taranaka ity ny ran’ny mpaminany rehetra izay nalatsaka hatramin’ny nanorenana izao tontolo izao,

⁵¹dia hatramin’ny ran’i Abela ka hatramin’ny ran’i Zakaria, izay novonoina teo anelanelan’ny alitara sy ny tempoly. Eny, lazaiko aminareo fa hadinina amin’ity taranaka ity izany.

⁵²Lozanareo, mpahay lalàna satria nalainareo ny fanalahidin’ny fahalalana; ianareo dia tsy niditra ary izay te hiditra dia nosakananareo.

⁵³Ary raha niala teo Izy dia nanomboka nanery Azy tamin-katezerana ny mpanoradalàna sy ny Fariseo ka nampiteny Azy momba ny zavatra maro.

⁵⁴Dia nikendry Azy izy ireo mba hamandrika Azy amin’izay teny aloaky ny vavany.