Read La Bible en Malgache Lioka 18 Bible Online

Lioka 18 - La Bible en Malgache bible

Lioka 18

¹Ary nilaza fanoharana tamin’izy ireo Jesosy, ny amin’ny tokony hivavahany mandrakariva ka tsy ho reraka,

²dia hoy Izy: Nisy mpitsara tao an-tanàna iray, izay tsy natahotra an’Andriamanitra sady tsy niraharaha olona.

³Ary nisy mpitondratena iray tao amin’izany tanàna izany, izay nankao aminy matetika ka niteny hoe: Omeo rariny aho eo anoloan’ilay manana ady amiko.

⁴Tsy nanaiky ilay mpitsara aloha; fa taorianan’izany dia niteny anakampo izy hoe: Na dia tsy matahotra an’Andriamanitra aza aho sady tsy miraharaha olona

⁵mba homeko rariny ihany io mpitondratena io fa manahirana ahy, mba tsy ho avy hanorisory ahy tsy misy farany izy.

⁶Ary hoy ny Tompo: Henoy izay lazain’ilay mpitsara tsy marina.

⁷Fa Andriamanitra va tsy hanome rariny ireo olom-boafidiny izay mitaraina Aminy andro aman’alina, ary moa hampiandry azy ireo ela va Izy?

⁸Lazaiko aminareo fa homeny rariny haingana izy. Kanefa, raha avy ny Zanak’Olona*, moa hahita finoana etỳ ambonin’ny tany va Izy?

⁹Nilaza ity fanoharana ity tamin’ny sasany izay natoky tena ho marina ka namingavinga ny hafa Jesosy:

¹⁰Nisy roa lahy niakatra tao amin’ny tempoly mba hivavaka; Fariseo* ny iray ary mpamory hetra ny iray.

¹¹Ilay Fariseo nitsangana ka nivavaka nitokana hoe: Andriamanitra ô, misaotra Anao aho fa tsy mba tahaka ny olona hafa izay mpanao an-keriny, tsy marina, mpijangajanga, na tahaka io mpamory hetra io aza.

¹²Mifady hanina indroa isan-kerinandro aho; mandoa ny ampahafolony amin’izay azoko rehetra aho.

¹³Fa ilay mpamory hetra kosa dia nijanona teny lavitra eny sady tsy nety niandrandra ny lanitra akory fa niteha-tratra ka niteny hoe: Andriamanitra ô, mamindrà fo amiko mpanota!

¹⁴Lazaiko aminareo: Izany lehilahy izany rehefa nody tany an-tranony dia efa nohamarinina, fa tsy mba toy izany ilay iray; fa izay rehetra manandra-tena no haetry ary izay rehetra manetry tena no hasandratra.

¹⁵Nisy nitondra zazakely koa ho eo amin’i Jesosy mba hokasihiny; fa raha vao nahita izany ny mpianatra dia nandrara azy ireo.

¹⁶Nefa nasain’i Jesosy noentina teo Aminy ireo ary hoy Izy hoe: Avelao ny zaza hanatona Ahy ary aza rarana; fa an’ny toa azy ny fanjakan’Andriamanitra.

¹⁷Lazaiko aminareo marina tokoa: Na zovy na zovy no tsy handray ny fanjakan’Andriamanitra tahaka ny zaza dia tsy ho tafiditra ao aminy velively.

¹⁸Nisy manampahefana iray nanontany Azy hoe: Mpampianatra tsara ô, inona no hataoko mba handovako fiainana mandrakizay?

¹⁹Fa hoy Jesosy taminy: Nahoana Aho no lazainao fa tsara? Tsy misy tsara afa-tsy iray ihany, dia Andriamanitra.

²⁰Fantatrao ny didy hoe: «Aza mijangajanga, aza mamono olona, aza mangalatra, aza mety ho vavolombelona mandainga, manajà ny rainao sy ny reninao» (Eks 20.12-16).

²¹Ary hoy kosa izy: Izany rehetra izany dia efa notandremako hatry ny fony aho mbola kely.

²²Rehefa nandre izany Jesosy dia hoy Izy taminy: Mbola diso zavatra iray loha ianao: Amidio ny fanananao rehetra ka zarao ho an’ny mahantra, dia hanana rakitra any an-danitra ianao; ary avia, manaraha Ahy.

²³Ary rehefa nandre izany Ralehilahy dia nalahelo tokoa; tena nanankarena mantsy izy.

²⁴Raha nahita azy nalahelo fatratra Jesosy dia niteny hoe: Manao ahoana ny hasarotry ny hidiran’ny mpanankarena amin’ny fanjakan’Andriamanitra!

²⁵Fa ho moramora kokoa ny hidiran’ny rameva amin’ny vodifanjaitra noho ny hidiran’ny mpanankarena amin’ny fanjakan’Andriamanitra!

²⁶Ary izay nandre dia niteny hoe: Iza indray ary no ho azo vonjena?

²⁷Fa hoy Jesosy: Izay zavatra tsy hain’ny olona dia hain’Andriamanitra.

²⁸Dia hoy i Petera: Indro izahay, efa nahafoy ny fanananay ka nanaraka Anao.

²⁹Ary hoy Jesosy taminy: Lazaiko aminareo marina tokoa: Tsy misy olona izay efa nahafoy trano na vady na rahalahy na ray na reny na zanaka, noho ny fanjakan’Andriamanitra,

³⁰ka tsy handray be lavitra noho izany amin’izao andro ankehitriny izao, ary amin’ny fotoana ho avy dia fiainana mandrakizay.

³¹Naka ny roa amby folo lahy Jesosy ka niteny taminy hoe: Indro, miakatra ho any Jerosalema isika, dia ho tanteraka ny zavatra rehetra izay voasoratry ny mpaminany ny amin’ny Zanak’Olona*.

³²Fa hatolotra ho amin’ny Jentilisa* Izy, dia hataony fihomehezana sy hisetrasetrany sy hororany

³³ary hokapohiny sy hovonoiny, ary amin’ny andro fahatelo dia hitsangana Izy.

³⁴Nefa tsy nisy azony akory izany teny izany sady tsy fantany izay nolazainy satria nafenina taminy izany.

³⁵Raha nanakaiky an’i Jeriko Jesosy dia indro jamba iray, nipetraka nangataka teo amoron-dalana.

³⁶Raha nandre ny vahoaka mandalo izy dia nanontany hoe: Inona izany?

³⁷Dia hoy ny olona taminy: Jesosy avy any Nazareta no mandalo.

³⁸Dia niantso mafy Ralehilahy hoe: Ry Jesosy, Zanak’i Davida ô, mamindrà fo amiko!

³⁹Ireo izay nandeha teny aloha dia niteny mafy azy mba hangina, fa vao mainka niantsoantso izy hoe: Ry Zanak’i Davida ô, mamindrà fo amiko.

⁴⁰Dia nijanona Jesosy ka nasainy noentina teo aminy Ralehilahy; ary rehefa nanatona Azy izy dia nanontany azy Jesosy hoe:

⁴¹Inona moa no tianao hataoko aminao? Ary hoy izy: Tompoko, ny mba hahitako indray.

⁴²Dia hoy Jesosy taminy: Aoka ianao hahita indray! Ny finoanao no efa nahavonjy anao.

⁴³Ary niaraka tamin’izay dia nahita izy ka nanaraka an’i Jesosy sady nankalaza an’Andriamanitra; ary ny vahoaka rehetra, raha nahita izany, dia nidera an’Andriamanitra.