Read La Sankta Biblio esparanto Ijob 21 Bible Online

Ijob 21 - La Sankta Biblio esparanto bible

Ijob 21

¹Ijob respondis kaj diris:

²Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.

³Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.

⁴Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?

⁵Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.

⁶Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.

⁷Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?

⁸Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.

⁹Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.

¹⁰Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.

¹¹Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.

¹²Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.

¹³Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en Ŝeolon momente.

¹⁴Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;

¹⁵Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?

¹⁶Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.

¹⁷Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.

¹⁸Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.

¹⁹Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;

²⁰Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.

²¹Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?

²²Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?

²³Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;

²⁴Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.

²⁵Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.

²⁶Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.

²⁷Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;

²⁸Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?

²⁹Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:

³⁰En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.

³¹Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?

³²Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.

³³Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.

³⁴Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?