Read La Sankta Biblio esparanto Ijob 29 Bible Online

Ijob 29 - La Sankta Biblio esparanto bible

Ijob 29

¹Kaj plue Ijob parolis siajn sentencojn, kaj diris:

²Ho, se estus al mi tiel, kiel en la antaŭaj monatoj, Kiel en la tempo, kiam Dio min gardis;

³Kiam Lia lumilo lumis super mia kapo; Kaj sub Lia lumo mi povis iri en mallumo;

⁴Kiel estis al mi en la tagoj de mia juneco, Kiam la ŝirmado de Dio estis super mia tendo;

⁵Kiam la Plejpotenculo estis ankoraŭ kun mi, Kaj ĉirkaŭ mi estis miaj infanoj;

⁶Kiam miaj paŝoj laviĝadis en butero, Kaj la roko verŝadis al mi fluojn da oleo!

⁷Kiam mi eliris el la pordego al la urbo Kaj aranĝis al mi sidon sur la placo,

⁸Vidis min junuloj kaj kaŝis sin, Kaj maljunuloj leviĝis kaj staris;

⁹Eminentuloj ĉesis paroli Kaj metis la manon sur sian buŝon;

¹⁰La voĉo de altranguloj sin kaŝis, Kaj ilia lango algluiĝis al ilia palato.

¹¹Kiam orelo aŭdis, ĝi nomis min feliĉa; Kiam okulo vidis, ĝi gloris min;

¹²Ĉar mi savadis kriantan malriĉulon, Kaj orfon, kiu ne havis helpanton.

¹³Beno de pereanto venadis sur min, Kaj la koro de vidvino estis ĝojigata de mi.

¹⁴Virteco estis mia vesto, Kaj mia justeco vestis min kiel mantelo kaj kapornamo.

¹⁵Mi estis okuloj por la blindulo, Kaj piedoj por la lamulo;

¹⁶Mi estis patro por la malriĉuloj, Kaj juĝan aferon de homoj nekonataj mi esploradis;

¹⁷Mi rompadis la makzelojn al maljustulo, Kaj el liaj dentoj mi elŝiradis la kaptitaĵon.

¹⁸Kaj mi pensis: En mia nesto mi mortos, Kaj grandnombraj kiel sablo estos miaj tagoj;

¹⁹Mia radiko estas malkovrita por la akvo, Kaj roso noktas sur miaj branĉoj.

²⁰Mia gloro estas ĉiam nova, Kaj mia pafarko ĉiam refortiĝas en mia mano.

²¹Oni aŭskultadis min kaj atendadis, Kaj silentadis, kiam mi donadis konsilojn.

²²Post miaj vortoj oni ne plu parolis; Kaj miaj vortoj gutadis sur ilin.

²³Oni atendadis min kiel la pluvon, Kaj malfermadis sian buŝon, kiel por malfrua pluvo.

²⁴Se mi iam ridis al ili, ili ne kredis tion; Kaj la lumo de mia vizaĝo ne falis.

²⁵Kiam mi iris al ili, mi sidis sur la ĉefa loko; Mi loĝis kiel reĝo inter taĉmentoj, Kiel konsolanto de funebruloj.