Read La Sankta Biblio esparanto Ijob 31 Bible Online

Ijob 31 - La Sankta Biblio esparanto bible

Ijob 31

¹Mi faris interligon kun miaj okuloj, Ke mi ne atentu virgulinon.

²Kia estas la parto, kiun donas Dio de supre? Kaj kion destinas la Plejpotenculo el la altaj sferoj?

³Ĉu ne malfeliĉon al malpiulo, Kaj forpuŝon de malbonagantoj?

⁴Ĉu Li ne vidas mian konduton, Ne kalkulas ĉiujn miajn paŝojn?

⁵Ĉu mi iradis en malvero, Kaj miaj piedoj rapidis al trompo?

⁶Li pesu min per justa pesilo, Kaj tiam Dio konvinkiĝos pri mia senkulpeco.

⁷Se mia paŝo forkliniĝis de la vojo, Se mia koro sekvis miajn okulojn, Kaj se al mia mano algluiĝis makulo:

⁸Tiam mi semu kaj alia manĝu, Kaj mia idaro elradikiĝu.

⁹Se mia koro forlogiĝis al virino, Kaj mi kaŝe atendis ĉe la pordo de mia amiko:

¹⁰Tiam mia edzino estu adultigata de aliulo, Kaj aliuloj kliniĝu super ŝi.

¹¹Ĉar tio estus malvirto, Tio estus krimo, kiun devas puni juĝistoj.

¹²Tio estas fajro, kiu ekstermas ĝis la abismo, Kaj mian tutan akiritaĵon ĝi elradikigus.

¹³Ĉu mi malŝatis la rajton de mia servisto aŭ de mia servistino, Kiam ili havis juĝan aferon kun mi?

¹⁴Tiam kion mi farus, kiam Dio leviĝus? Kaj kion mi respondus al Li, kiam Li esplordemandus?

¹⁵Lin kreis ja Tiu sama, kiu kreis min en la ventro, Kaj Tiu sama pretigis en la ventro ankaŭ lin.

¹⁶Ĉu mi rifuzis la deziron de senhavuloj? Aŭ ĉu mi turmentis la okulojn de vidvino?

¹⁷Ĉu mian panpecon mi manĝis sola? Ĉu ne manĝis de ĝi ankaŭ orfo?

¹⁸Ĉar detempe de mia juneco mi estis kiel patro, Kaj de post la eliro el la ventro de mia patrino mi estis gvidisto.

¹⁹Kiam mi vidis malfeliĉulon sen vesto Kaj malriĉulon sen kovro,

²⁰Ĉu tiam ne benis min liaj lumboj, Ĉu li ne estis varmigata per la lano de miaj ŝafoj?

²¹Se mi levis mian manon kontraŭ orfon, Ĉar mi vidis en la pordego helpon al mi,

²²En tia okazo mia ŝultro defalu de la dorso, Kaj mia brako rompiĝu de kano.

²³Ĉar mi timas la punon de Dio, Kaj ĝian pezon mi ne povus elteni.

²⁴Ĉu mi faris la oron mia espero, Kaj la orbulon mi nomis mia fido?

²⁵Ĉu mi ĝojis, ke mia riĉeco estas granda Kaj ke mia mano multe akiris?

²⁶Kiam mi vidis la lumon brilantan Kaj la lunon majeste irantan,

²⁷Ĉu tiam sekrete forlogiĝis mia koro Kaj mi sendis kisojn per mia mano?

²⁸Ankaŭ tio estus krimo juĝinda, Ĉar mi forneus per tio Dion en la alto.

²⁹Ĉu mi ĝojis pri malfeliĉo de mia malamiko? Aŭ ĉu mi estis ravita, se lin trafis malbono?

³⁰Mi ne permesis al mia gorĝo peki Per eldiro de malbeno kontraŭ lia animo.

³¹Ĉu la homoj de mia tendo ne diris: Ho, se oni ne satiĝus de lia karno!

³²Ne noktis fremdulo sur la strato; Miajn pordojn mi malfermadis al migrantoj.

³³Ĉu mi hommaniere kovradis miajn kulpojn, Por kaŝi en mia brusto miajn pekojn?

³⁴En tia okazo mi timus grandan homamason, Kaj malestimo de familioj min timigus; Mi silentus, kaj ne elirus ekster la pordon.

³⁵Ho, se iu aŭskultus min! Jen estas mia signo; la Plejpotenculo respondu al mi. Se mia akuzanto skribus libron,

³⁶Mi portus ĝin sur mia ŝultro, Mi metus ĝin sur min kiel kronon,

³⁷Mi raportus al li pri la nombro de miaj paŝoj; Mi alproksimiĝus al li kiel al princo.

³⁸Se mia lando kriis kontraŭ mi, Kaj ĝiaj sulkoj ploris,

³⁹Se ĝiajn fruktojn mi manĝis senpage, Kaj mi afliktis la animon de ĝiaj mastroj:

⁴⁰Tiam anstataŭ tritiko kresku por mi kardo, Kaj anstataŭ hordeo dornoj. Finiĝis la paroloj de Ijob.