Read La Sankta Biblio esparanto Ijob 6 Bible Online

Ijob 6 - La Sankta Biblio esparanto bible

Ijob 6

¹Ijob respondis kaj diris:

²Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,

³Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.

⁴Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.

⁵Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?

⁶Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?

⁷Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.

⁸Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!

⁹Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!

¹⁰Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.

¹¹Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?

¹²Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?

¹³Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.

¹⁴Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.

¹⁵Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,

¹⁶Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;

¹⁷En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.

¹⁸Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.

¹⁹Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;

²⁰Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.

²¹Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.

²²Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,

²³Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?

²⁴Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.

²⁵Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?

²⁶Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.

²⁷Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.

²⁸Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?

²⁹Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.

³⁰Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?