Read La Sankta Biblio esparanto Sentencoj 30 Bible Online

Sentencoj 30 - La Sankta Biblio esparanto bible

Sentencoj 30

¹Vortoj de Agur, filo de Jake. Profeta parolo de tiu viro al Itiel, al Itiel kaj Ukal.

²Mi estas la plej malklera homo, Kaj homan prudenton mi ne posedas.

³Kaj mi ne lernis saĝon, Kaj pri la Sanktulo mi ne havas ekkonon.

⁴Kiu leviĝis en la ĉielon, kaj malleviĝis? Kiu kolektis la venton en siajn mankavojn? Kiu ligis la akvon en la veston? Kiu aranĝis ĉiujn limojn de la tero? Kia estas lia nomo? kaj kia estas la nomo de lia filo? Ĉu vi scias?

⁵Ĉiu diro de Dio estas pura; Li estas ŝildo por tiuj, kiuj Lin fidas.

⁶Ne aldonu al Liaj vortoj, Por ke Li ne punu vin, kaj por ke vi ne aperu mensoganto.

⁷Du aferojn mi petis de Vi; Ne rifuzu al mi, antaŭ ol mi mortos:

⁸Falsaĵon kaj mensogaĵon forigu de mi; Malriĉecon kaj riĉecon ne donu al mi; Nutru min per tiom da pano, kiom mi bezonas.

⁹Ĉar alie mi eble trosatiĝus kaj neus, kaj dirus: Kiu estas la Eternulo? Aŭ eble mi malriĉiĝus kaj ŝtelus, Kaj malbonuzus la nomon de mia Dio.

¹⁰Ne kalumniu sklavon antaŭ lia sinjoro, Por ke li ne malbenu vin kaj vi ne fariĝu kulpulo.

¹¹Estas generacio, kiu malbenas sian patron Kaj ne benas sian patrinon;

¹²Generacio, kiu estas pura en siaj okuloj Kaj tamen ne laviĝis de siaj malpuraĵoj;

¹³Generacio, kiu tiel alte tenas siajn okulojn Kaj tiel levas siajn palpebrojn;

¹⁴Generacio, kies dentoj estas glavoj kaj kies makzeloj estas tranĉiloj, Por formanĝi la malriĉulojn de la tero kaj la mizerulojn inter la homoj.

¹⁵Hirudo havas du filinojn, kiuj krias: Donu, donu; Ili tri neniam satiĝas. Kvar objektoj ne diras: Sufiĉe:

¹⁶Ŝeol; senfrukta ventro; la tero ne satiĝas de akvo; kaj la fajro ne diras: Sufiĉe.

¹⁷Okulon, kiu mokas la patron Kaj malŝatas obeadon al la patrino, Elpikos korvoj ĉe la rivero kaj formanĝos aglidoj.

¹⁸Tri aferoj estas nekompreneblaj por mi, Kaj kvaran mi ne scias:

¹⁹La vojon de aglo en la aero; La vojon de serpento sur roko; La vojon de ŝipo meze de la maro; Kaj la vojon de viro ĉe virgulino.

²⁰Tia estas la vojo de virino adultanta: Ŝi manĝas, viŝas la buŝon, Kaj diras: Mi faris nenian pekon.

²¹Sub tri objektoj tremas la tero, Kaj kvar ĝi ne povas porti:

²²Sklavon, kiam li fariĝis reĝo; Malsaĝulon, kiam li tro satiĝis de pano;

²³Malamatan virinon, kiam ŝi edziniĝis, Kaj sklavinon, kiam ŝi elpelis sian sinjorinon.

²⁴Kvar estas malgranduloj sur la tero, Kaj tamen ili estas tre saĝaj:

²⁵La formikoj, popolo ne forta, Tamen ili en somero pretigas al si manĝaĵon;

²⁶La hirakoj, popolo senforta, Tamen ili faras siajn domojn en la roko;

²⁷La akridoj ne havas reĝon, Kaj tamen ili ĉiuj eliras en vicoj;

²⁸La lacerto kroĉiĝas per siaj manoj, Tamen ĝi estas en reĝaj palacoj.

²⁹Ekzistas tri, kiuj bone iras, Kaj kvar, kiuj marŝas bele:

³⁰La leono, plej forta el la bestoj, Cedas al neniu;

³¹Cervo kun bonaj lumboj; virkapro; Kaj reĝo, kiun neniu povas kontraŭstari.

³²Se vi agis malsaĝe pro via fiereco, Kaj se vi intencis malbonon, Tiam metu la manon sur la buŝon.

³³Ĉar batado de lakto produktas buteron, Ekbato de nazo aperigas sangon, Kaj incitado de kolero kaŭzas malpacon.