Read La Sankta Biblio 1926 esparanto Ijob 3 Bible Online

Ijob 3 - La Sankta Biblio 1926 esparanto bible

Ijob 3

¹Poste Ijob malfermis sian buŝon, kaj malbenis sian tagon.

²Kaj Ijob ekparolis, kaj diris:

³Pereu la tago, en kiu mi naskiĝis, Kaj la nokto, kiu diris: Embriiĝis homo.

⁴Tiu tago estu malluma; Dio de supre ne rigardu ĝin, Neniu lumo ekbrilu super ĝi.

⁵Mallumo kaj tomba ombro ekposedu ĝin; Nubo ĝin kovru; Eklipsoj de tago faru ĝin terura.

⁶Tiun nokton prenu mallumego; Ĝi ne alkalkuliĝu al la tagoj de la jaro, Ĝi ne eniru en la kalkulon de la monatoj.

⁷Ho, tiu nokto estu soleca; Neniu ĝojkrio aŭdiĝu en ĝi.

⁸Malbenu ĝin la malbenantoj de la tago, Tiuj, kiuj estas pretaj eksciti levjatanon.

⁹Mallumiĝu la steloj de ĝia krepusko; Ĝi atendu lumon, kaj ĉi tiu ne aperu; Kaj la palpebrojn de matenruĝo ĝi ne ekvidu;

¹⁰Pro tio, ke ĝi ne fermis la pordon de la utero de mia patrino Kaj ne kaŝis per tio la malfeliĉon antaŭ miaj okuloj.

¹¹Kial mi ne mortis tuj el la utero, Ne senviviĝis post la eliro el la ventro?

¹²Kial akceptis min la genuoj? Por kio estis la mamoj, ke mi suĉu?

¹³Mi nun kuŝus kaj estus trankvila; Mi dormus kaj havus ripozon,

¹⁴Kune kun la reĝoj kaj la konsilistoj sur la tero, Kiuj konstruas al si izolejojn,

¹⁵Aŭ kun la potenculoj, kiuj havas oron, Kiuj plenigas siajn domojn per arĝento;

¹⁶Aŭ kiel abortitaĵo kaŝita mi ne ekzistus, Simile al la infanoj, kiuj ne vidis lumon.

¹⁷Tie la malpiuloj ĉesas tumulti; Kaj tie ripozas tiuj, kies fortoj konsumiĝis.

¹⁸Tie la malliberuloj kune havas ripozon; Ili ne aŭdas la voĉon de premanto.

¹⁹Malgranduloj kaj granduloj, tie ili estas; Kaj sklavo estas libera de sia sinjoro.

²⁰Por kio al suferanto estas donita la lumo, Kaj la vivo al tiuj, kiuj havas maldolĉan animon,

²¹Kiuj atendas la morton, kaj ĝi ne aperas, Kiuj elfosus ĝin pli volonte ol trezorojn,

²²Kiuj ekĝojus kaj estus ravitaj, Se ili trovus tombon?

²³Al la homo, kies vojo estas kaŝita, Kaj antaŭ kiu Dio starigis barilon?

²⁴Antaŭ ol mi ekmanĝas panon, mi devas ĝemi, Kaj mia plorkriado verŝiĝas kiel akvo;

²⁵Ĉar teruraĵo, kiun mi timis, trafis min, Kaj tio, pri kio mi estis maltrankvila, venis al mi.

²⁶Mi ne havas trankvilon, mi ne havas kvieton, mi ne havas ripozon; Trafis min kolero.