Read La Sankta Biblio 1926 esparanto Ijob 37 Bible Online

Ijob 37 - La Sankta Biblio 1926 esparanto bible

Ijob 37

¹Pri tio tremas mia koro Kaj saltas de sia loko.

²Aŭskultu atente en la bruo Lian voĉon, Kaj la sonojn, kiuj eliras el Lia buŝo.

³Sub la tutan ĉielon Li kurigas tion, Kaj Sian lumon al la randoj de la tero.

⁴Post ĝi ekbruas la tondro; Li tondras per Sia majesta voĉo, Kaj oni ne povas tion haltigi, kiam aŭdiĝas Lia voĉo.

⁵Mirinde tondras Dio per Sia voĉo; Li faras ion grandan, sed ne konatan.

⁶Al la neĝo Li diras: Falu sur la teron; Ankaŭ al la pluvego, al Siaj fortaj pluvegoj.

⁷Sur la manon de ĉiu homo Li metas sigelon, Por ke ĉiuj homoj sciu Lian faron.

⁸La sovaĝa besto iras en sian kavon Kaj restas en sia loĝejo.

⁹El la sudo venas ventego, Kaj de la nordo venas malvarmo.

¹⁰De la spiro de Dio venas frosto, Kaj vasta akvo fariĝas kvazaŭ fandaĵo.

¹¹La nubojn Li pezigas per akvo, Kaj nubo disŝutas Lian lumon.

¹²Li direktas ilin ĉirkaŭen, kien Li volas, Por ke ili plenumu ĉion, kion Li ordonas al ili, sur la tero:

¹³Ĉu por puno de ia lando, Ĉu por favorkoraĵo Li ilin direktas.

¹⁴Atentu tion, Ijob; Staru, kaj konsideru la miraklojn de Dio.

¹⁵Ĉu vi scias, kiamaniere Dio agigas ilin Kaj aperigas lumon el Sia nubo?

¹⁶Ĉu vi komprenas, ĉe la distiro de nubo, La miraklojn de Tiu, kiu estas la plej perfekta en la sciado?

¹⁷Kiamaniere viaj vestoj varmiĝas, Kiam la tero kvietiĝas de sude?

¹⁸Ĉu vi povas etendi kun Li la ĉielon, Firman kiel fandita spegulo?

¹⁹Sciigu al ni, kion ni devas diri al Li; Mi nenion povas elkonjekti pro mallumo.

²⁰Ĉu estos rakontita al Li tio, kion mi parolas? Se iu parolos, li pereos.

²¹Nun oni ne povas rigardi la lumon, kiu hele lumas en la ĉielo, Kiam la vento pasas kaj purigas ĝin.

²²De norde venas oro; Ĉirkaŭ Dio estas terura brilo.

²³La Plejpotenculon ni ne povas kompreni. Li estas granda en forto, justo, kaj vero; Li neniun premas.

²⁴Tial respektegas Lin la homoj; Kaj Li atentas neniun el la saĝuloj.