Read La Sankta Biblio 1926 esparanto Psalmaro 109 Bible Online

Psalmaro 109 - La Sankta Biblio 1926 esparanto bible

Psalmaro 109

¹Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Dio, mia gloro, ne silentu.

²Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.

³Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.

⁴Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.

⁵Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.

⁶Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.

⁷Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.

⁸Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.

⁹Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.

¹⁰Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.

¹¹Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.

¹²Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.

¹³Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.

¹⁴La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.

¹⁵Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.

¹⁶Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.

¹⁷Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.

¹⁸Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.

¹⁹Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.

²⁰Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.

²¹Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.

²²Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.

²³Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.

²⁴Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.

²⁵Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.

²⁶Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.

²⁷Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.

²⁸Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.

²⁹Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.

³⁰Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.

³¹Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.