Read La Sankta Biblio 1926 esparanto Psalmaro 119 Bible Online

Psalmaro 119 - La Sankta Biblio 1926 esparanto bible

Psalmaro 119

¹[1]Bone estas al tiuj, kies vojo estas senmakula, Kiuj iras laŭ la leĝo de la Eternulo.

²Bone estas al tiuj, kiuj plenumas Liajn decidojn, Kiuj serĉas Lin per la tuta koro;

³Ili ne faras malbonagon, Ili iras laŭ Liaj vojoj.

⁴Vi ordonis al ni, Forte observi Viajn leĝojn.

⁵Ho, estu fortikaj miaj vojoj, Ke mi observu Viajn leĝojn!

⁶Tiam mi ne bezonos honti, Kiam mi atentos ĉiujn Viajn ordonojn.

⁷Mi gloros Vin el pura koro, Lernante la juĝojn de Via justeco.

⁸Viajn leĝojn mi observos; Ne forlasu min tute.

⁹Per kio junulo povas purigi sian vojon? Per plenumado laŭ Viaj vortoj.

¹⁰Per mia tuta koro mi Vin serĉas; Ne lasu min deflankiĝi de Viaj ordonoj.

¹¹En mia koro mi konservas Vian diron, Por ke mi ne peku antaŭ Vi.

¹²Benata Vi estas, ho Eternulo; Instruu al mi Viajn leĝojn.

¹³Per miaj lipoj mi rakontas Ĉiujn decidojn de Via buŝo.

¹⁴Pri la vojo de Viaj leĝoj mi ĝojas, Kiel pri granda riĉeco.

¹⁵Pri Viaj ordonoj mi meditas, Kaj mi rigardas Viajn vojojn.

¹⁶Mi havas plezuron de Viaj leĝoj, Mi ne forgesas Vian vorton.

¹⁷Bonfaru al Via sklavo, Ke mi vivu kaj plenumu Vian vorton.

¹⁸Malfermu miajn okulojn, Ke mi vidu miraklojn de Via instruo.

¹⁹Migranto mi estas sur la tero; Ne kaŝu antaŭ mi Viajn ordonojn.

²⁰Elturmentiĝis mia animo De senĉesa sintirado al Viaj juĝoj.

²¹Vi humiligas la malbenitajn fierulojn, Kiuj dekliniĝas de Viaj ordonoj.

²²Forigu de mi honton kaj malhonoron, Ĉar mi observas Viajn decidojn.

²³Eĉ kiam sidas eminentuloj kaj parolas kontraŭ mi, Via sklavo meditas pri Viaj leĝoj.

²⁴Viaj decidoj estas mia plezuro, Miaj konsilantoj.

²⁵Mia animo algluiĝis al la polvo; Vivigu min laŭ Via vorto.

²⁶Mi raportis pri miaj vojoj, kaj Vi aŭskultis min; Instruu al mi Viajn leĝojn.

²⁷Komprenigu al mi la vojon de Viaj ordonoj; Kaj mi meditos pri Viaj mirakloj.

²⁸Konsumiĝis mia animo pro malĝojo; Restarigu min laŭ Via vorto.

²⁹La vojon de malvero deturnu de mi, Kaj donacu al mi Vian instruon.

³⁰La vojon de la vero mi elektis, Mi sopiris al Viaj leĝoj.

³¹Mi alkroĉiĝis al Viaj ordonoj; Ho Eternulo, ne hontigu min.

³²Mi kuras laŭ la vojo de Viaj leĝoj, Ĉar Vi larĝigas mian koron.

³³Montru al mi, ho Eternulo, la vojon de Viaj leĝoj, Kaj mi ĝin sekvos ĝis la fino.

³⁴Komprenigu al mi, kaj mi sekvos Vian instruon, Kaj mi konservos ĝin per la tuta koro.

³⁵Irigu min sur la vojeto de Viaj ordonoj, Ĉar en ĝi mi havas plezuron.

³⁶Klinu mian koron al Viaj leĝoj, Sed ne al profito.

³⁷Deturnu miajn okulojn, ke ili ne rigardu falsaĵon; Vivigu min per Viaj vojoj.

³⁸Plenumu al Via sklavo Vian diron, Kiu koncernas respekton por Vi.

³⁹Forigu mian malhonoron, kiun mi timas; Ĉar Viaj juĝoj estas bonaj.

⁴⁰Jen mi deziregas Viajn ordonojn; Per Via justeco vivigu min.

⁴¹Kaj venu al mi Viaj favoroj, ho Eternulo, Via helpo, konforme al Via vorto,

⁴²Ke mi povu doni respondon al mia insultanto; Ĉar mi fidas Vian vorton.

⁴³Ne forprenu tute de mia buŝo la vorton de vero, Ĉar mi esperas al Viaj juĝoj.

⁴⁴Kaj mi konservos Vian instruon Ĉiam kaj eterne.

⁴⁵Kaj mi iros en libereco, Ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.

⁴⁶Kaj mi parolos pri Viaj leĝoj antaŭ reĝoj, Kaj mi ne hontos.

⁴⁷Kaj mi havos plezuron de Viaj ordonoj, Kiujn mi amas.

⁴⁸Kaj mi etendos miajn manojn al Viaj ordonoj, kiujn mi amas, Kaj mi meditos pri Viaj leĝoj.

⁴⁹Rememoru la vorton al Via sklavo, Pri kio Vi min esperigis.

⁵⁰Ĉi tio estas mia konsolo en mia mizero, Ke Via vorto min revivigas.

⁵¹Fieruloj tre forte min mokas, Sed de Via instruo mi ne dekliniĝis.

⁵²Mi rememoras Viajn juĝojn de tempoj tre antikvaj, ho Eternulo, Kaj mi konsoliĝas.

⁵³Flama furiozo min kaptas pro la malvirtuloj, Kiuj forlasas Vian leĝon.

⁵⁴Viaj leĝoj estas por mi kantoj En la domo de mia migrado.

⁵⁵Mi rememoras en la nokto Vian nomon, ho Eternulo, Kaj mi plenumas Vian instruon.

⁵⁶Tio fariĝis al mi, Ĉar mi observas Viajn ordonojn.

⁵⁷Mi diris: Mia sortaĵo estas, ho Eternulo, Plenumi Viajn vortojn.

⁵⁸Mi petegas antaŭ Vi per la tuta koro: Korfavoru min, konforme al Via vorto.

⁵⁹Mi esploris miajn vojojn Kaj direktis miajn paŝojn al Viaj leĝoj.

⁶⁰Mi rapidas kaj ne prokrastas, Por plenumi Viajn ordonojn.

⁶¹Retoj de malvirtuloj min ĉirkaŭis; Sed Vian instruon mi ne forgesis.

⁶²En la mezo de la nokto mi leviĝas, Por glori Vin por Viaj justaj juĝoj.

⁶³Mi estas kamarado por ĉiuj, Kiuj Vin timas kaj kiuj observas Viajn ordonojn.

⁶⁴De Via boneco, ho Eternulo, la tero estas plena; Instruu al mi Viajn leĝojn.

⁶⁵Bonon Vi faris al Via sklavo, ho Eternulo, Konforme al Via vorto.

⁶⁶Bonajn morojn kaj scion instruu al mi, Ĉar al Viaj ordonoj mi kredas.

⁶⁷Antaŭ ol mi suferis, mi erarvagis, Sed nun mi observas Vian vorton.

⁶⁸Vi estas bona kaj bonfara; Instruu al mi Viajn leĝojn.

⁶⁹Fieruloj plektis mensogon pri mi; Sed mi per la tuta koro konservas Viajn ordonojn.

⁷⁰Grasiĝis kiel sebo ilia koro; Sed mi havas plezuron de Via instruo.

⁷¹Bone estas al mi, ke mi suferis, Por ke mi lernu Viajn leĝojn.

⁷²Pli bona estas por mi la instruo de Via buŝo, Ol miloj da oreroj kaj arĝenteroj.

⁷³Viaj manoj min kreis kaj fortikigis; Prudentigu min, kaj mi lernu Viajn ordonojn.

⁷⁴Viaj timantoj min vidos kaj ĝojos, Ĉar mi fidis Vian vorton.

⁷⁵Mi scias, ho Eternulo, ke Viaj juĝoj estas justaj, Kaj ke Vi juste min suferigis.

⁷⁶Via boneco estu do mia konsolo, Konforme al Via vorto al Via sklavo.

⁷⁷Venu sur min Via favorkoreco, ke mi vivu; Ĉar Via instruo estas mia plezuro.

⁷⁸Hontiĝu la fieruloj, ĉar maljuste ili min premis; Mi meditos pri Viaj ordonoj.

⁷⁹Turniĝu al mi Viaj timantoj Kaj la konantoj de Viaj leĝoj.

⁸⁰Mia koro estu ĝusta, laŭ Viaj leĝoj, Por ke mi ne hontiĝu.

⁸¹Mia animo avidas Vian savon; Vian vorton mi fidas.

⁸²Miaj okuloj avidas Vian vorton, dirante: Kiam Vi min konsolos?

⁸³Ĉar mi fariĝis kiel felsako en fumo; Sed Viajn leĝojn mi ne forgesas.

⁸⁴Kiom estos la tagoj de Via sklavo? Kiam Vi faros juĝon super miaj persekutantoj?

⁸⁵Fosojn fosis al mi la fieruloj, Kontraŭe al Viaj leĝoj.

⁸⁶Ĉiuj Viaj ordonoj estas vero; Maljuste oni min persekutas; helpu min.

⁸⁷Oni preskaŭ pereigis min de sur la tero, Sed mi ne forlasis Viajn ordonojn.

⁸⁸Laŭ Via boneco vivigu min, Kaj mi observos la ordonojn de Via buŝo.

⁸⁹Por eterne, ho Eternulo, Via vorto staras forte en la ĉielo.

⁹⁰Por ĉiuj generacioj restas Via vero; Vi fortikigis la teron, kaj ĝi staras.

⁹¹Laŭ Viaj leĝoj ĉio nun staras, Ĉar ĉio estas Viaj sklavoj.

⁹²Se Via instruo ne estus mia konsolo, Mi pereus en mia mizero.

⁹³Neniam mi forgesos Viajn ordonojn, Ĉar per ili Vi min vivigas.

⁹⁴Al Vi mi apartenas; Helpu min, ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.

⁹⁵Pri mi embuskis malvirtuloj, por min pereigi; Sed mi studas Viajn leĝojn.

⁹⁶Ĉe ĉiu afero mi vidis finon; Sed Via ordono estas tre vasta.

⁹⁷Kiel mi amas Vian instruon! La tutan tagon mi meditas pri ĝi.

⁹⁸Via ordono faras min pli saĝa ol miaj malamikoj, Ĉar ĝi restas al mi por ĉiam.

⁹⁹Mi fariĝis pli saĝa, ol ĉiuj miaj instruantoj, Ĉar Viaj leĝoj estas mia tuta meditado.

¹⁰⁰Mi estas pli scianta ol maljunuloj, Ĉar Viajn ordonojn mi konservas.

¹⁰¹De ĉiu malbona vojo mi detenas mian piedon, Por plenumi Vian vorton.

¹⁰²De Viaj decidoj mi ne dekliniĝas, Ĉar Vi min gvidas.

¹⁰³Kiel dolĉa estas por mia palato Via vorto! Pli ol mielo por mia buŝo!

¹⁰⁴De Viaj ordonoj mi prudentiĝas; Tial mi malamas ĉiun vojon de malvero.

¹⁰⁵Via vorto estas lumilo por miaj piedoj, Kaj lumo por mia vojo.

¹⁰⁶Mi ĵuris, kaj mi plenumos: Observi Viajn justajn decidojn.

¹⁰⁷Mi estas tre senfortigita, ho Eternulo; Vivigu min, konforme al Via vorto.

¹⁰⁸La oferdono de mia buŝo plaĉu al Vi, ho Eternulo, Kaj pri Viaj decidoj instruu min.

¹⁰⁹Mia animo estas ĉiam en mia mano, Sed Vian instruon mi ne forgesas.

¹¹⁰La malvirtuloj metis reton por mi; Sed de Viaj ordonoj mi ne dekliniĝis.

¹¹¹Mi heredigis al mi Viajn ordonojn por ĉiam, Ĉar ili estas la ĝojo de mia koro.

¹¹²Mi klinis mian koron, Por plenumi Viajn leĝojn eterne ĝis la fino.

¹¹³Skeptikulojn mi malamas, Sed Vian instruon mi amas.

¹¹⁴Vi estas mia ŝirmo kaj ŝildo; Vian vorton mi fidas.

¹¹⁵Foriĝu de mi, malbonagantoj; Mi observos la ordonojn de mia Dio.

¹¹⁶Subtenu min laŭ Via diro, ke mi vivu; Kaj ne hontigu min pri mia espero.

¹¹⁷Fortikigu min, ke mi saviĝu, Kaj mi ĉiam havos plezuron de Viaj leĝoj.

¹¹⁸Vi forpuŝas ĉiujn, kiuj dekliniĝas de Viaj leĝoj, Ĉar ilia falsaĵo estas mensoga.

¹¹⁹Kiel skorion Vi forĵetas ĉiujn malvirtulojn sur la tero; Tial mi amas Viajn decidojn.

¹²⁰De Via teruro tremas mia karno, Kaj Viajn juĝojn mi timas.

¹²¹Mi faris juĝon kaj justecon; Ne transdonu min al miaj premantoj.

¹²²Garantie liberigu Vian sklavon por bono, Por ke fieruloj min ne premu.

¹²³Miaj okuloj sopiras Vian helpon Kaj Vian justan vorton.

¹²⁴Agu kun Via sklavo laŭ Via boneco, Kaj Viajn leĝojn instruu al mi.

¹²⁵Mi estas Via sklavo; Klerigu min, ke mi sciu Viajn decidojn.

¹²⁶Estas tempo, ke la Eternulo agu: Ili rompis Vian leĝon.

¹²⁷Tial mi amas Viajn ordonojn Pli ol oron, eĉ ol puran oron.

¹²⁸Tial mi estimas ĉiujn Viajn ordonojn, Ĉiun vojon de malvero mi malamas.

¹²⁹Mirindaj estas Viaj decidoj; Tial mia animo ilin konservas.

¹³⁰Malkaŝo de Via vorto klerigas, Ĝi prudentigas simplanimulojn.

¹³¹Mi malfermas mian buŝon kaj enspiras, Ĉar mi deziregas Viajn ordonojn.

¹³²Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Kiel Vi agas kun la amantoj de Via nomo.

¹³³Direktu miajn paŝojn laŭ Via promeso; Kaj nenia malhonesteco ekregu super mi.

¹³⁴Liberigu min de homa premado; Kaj mi observos Viajn ordonojn.

¹³⁵Lumu per Via vizaĝo sur Vian sklavon, Kaj instruu al mi Viajn leĝojn.

¹³⁶Torentojn da akvo elverŝas miaj okuloj, Pro tio, ke oni ne plenumas Vian instruon.

¹³⁷Justulo Vi estas, ho Eternulo, Kaj justaj estas Viaj juĝoj.

¹³⁸Vi aperigis Viajn decidojn Kun justeco kaj plena vero.

¹³⁹Elturmentis min mia fervoro, Ĉar miaj malamikoj forgesis Viajn vortojn.

¹⁴⁰Tre pura estas Via vorto, Kaj Via sklavo ĝin amas.

¹⁴¹Mi estas malgranda kaj malestimata; Sed Viajn ordonojn mi ne forgesas.

¹⁴²Via justeco estas justeco eterna, Kaj Via instruo estas vero.

¹⁴³Sufero kaj mizero min trafis; Sed Viaj ordonoj estas mia plezuro.

¹⁴⁴La justeco de Viaj decidoj estas eterna; Klerigu min, por ke mi vivu.

¹⁴⁵Mi vokas el la tuta koro; aŭskultu min, ho Eternulo; Mi plenumos Viajn leĝojn.

¹⁴⁶Mi vokas al Vi; savu min, Kaj mi konservos Viajn decidojn.

¹⁴⁷Antaŭ la matenruĝo mi vokas; Vian vorton mi fidas.

¹⁴⁸Antaŭ la noktaj gardopartoj miaj okuloj vekiĝas, Por ke mi meditu pri Via vorto.

¹⁴⁹Mian voĉon aŭskultu, laŭ Via boneco, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.

¹⁵⁰Alproksimiĝas malicaj persekutantoj; Malproksimaj ili estas de Via leĝo.

¹⁵¹Proksima Vi estas, ho Eternulo; Kaj ĉiuj Viaj ordonoj estas vero.

¹⁵²De longe mi scias pri Viaj decidoj, Ke Vi fiksis ilin por ĉiam.

¹⁵³Rigardu mian mizeron, kaj liberigu min, Ĉar Vian instruon mi ne forgesis.

¹⁵⁴Defendu mian aferon, kaj liberigu min; Laŭ Via vorto lasu min vivi.

¹⁵⁵Malproksima de malvirtuloj estas savo, Ĉar ili ne ŝatas Viajn leĝojn.

¹⁵⁶Via favorkoreco estas granda, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.

¹⁵⁷Multaj estas miaj persekutantoj kaj premantoj, Sed de Viaj decidoj mi ne dekliniĝis.

¹⁵⁸Mi vidis perfidulojn, kaj mi ilin abomenis, Ĉar Vian vorton ili ne observis.

¹⁵⁹Rigardu, mi amas Viajn ordonojn; Ho Eternulo, laŭ Via boneco lasu min vivi.

¹⁶⁰La esenco de Via vorto estas vero, Kaj eterna estas ĉiu juĝo de Via justeco.

¹⁶¹Princoj persekutas min senkaŭze; Sed Vian vorton timas mia koro.

¹⁶²Mi ĝojas pri Via vorto, Kiel ricevinto de granda akiro.

¹⁶³Malveron mi malamas kaj abomenas; Vian instruon mi amas.

¹⁶⁴Sepfoje ĉiutage mi Vin gloras Por Viaj justaj juĝoj.

¹⁶⁵Grandan pacon havas la amantoj de Via instruo; Kaj ili ne falpuŝiĝas.

¹⁶⁶Mi atendas Vian savon, ho Eternulo, Viajn ordonojn mi plenumas.

¹⁶⁷Mia animo observas Viajn decidojn, Kaj mi ilin forte amas.

¹⁶⁸Mi observas Viajn ordonojn kaj decidojn, Ĉar ĉiuj miaj vojoj estas antaŭ Vi.

¹⁶⁹Mia krio venu al Vi, ho Eternulo; Laŭ Via vorto klerigu min.

¹⁷⁰Mia petego venu al Vi; Laŭ Via diro savu min.

¹⁷¹Miaj lipoj eldiru gloradon, Ĉar Vi instruas al mi Viajn leĝojn.

¹⁷²Mia lango predikos pri Via vorto, Ĉar ĉiuj Viaj ordonoj estas justaj.

¹⁷³Via mano estu al mi helpo, Ĉar Viajn ordonojn mi elektis.

¹⁷⁴Mi deziregas Vian savon, ho Eternulo, Kaj Via instruo estas mia plezuro.

¹⁷⁵Mia animo vivu kaj gloru Vin, Kaj Viaj juĝoj min helpu.

¹⁷⁶Mi erarvagis kiel perdita ŝafo; Elserĉu Vian sklavon, ĉar Viajn ordonojn mi ne forgesis.