Read La Sankta Biblio 1926 esparanto Psalmaro 44 Bible Online

Psalmaro 44 - La Sankta Biblio 1926 esparanto bible

Psalmaro 44

¹Al la ĥorestro. Instruo de la Koraĥidoj. Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.

²Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.

³Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.

⁴Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.

⁵Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.

⁶Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.

⁷Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.

⁸Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. Sela.

⁹Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.

¹⁰Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;

¹¹Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;

¹²Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;

¹³Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;

¹⁴Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.

¹⁵Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,

¹⁶Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.

¹⁷Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.

¹⁸Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.

¹⁹Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,

²⁰Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:

²¹Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.

²²Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.

²³Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.

²⁴Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?

²⁵Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.

²⁶Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.