Read La Sankta Biblio 1926 esparanto Sentencoj 17 Bible Online

Sentencoj 17 - La Sankta Biblio 1926 esparanto bible

Sentencoj 17

¹Pli bona estas seka peco da pano, sed kun trankvileco, Ol domo plena de viando, kun malpaco.

²Saĝa sklavo regos super filo hontinda, Kaj dividos heredon kune kun fratoj.

³Fandujo estas por arĝento, kaj forno por oro; Sed la korojn esploras la Eternulo.

⁴Malbonfaranto obeas malbonajn buŝojn; Malveremulo atentas malpian langon.

⁵Kiu mokas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kiu ĝojas pri ies malfeliĉo, tiu ne restos sen puno.

⁶Nepoj estas krono por maljunuloj; Kaj gloro por infanoj estas iliaj gepatroj.

⁷Al malsaĝulo ne konvenas alta parolado, Kaj ankoraŭ malpli al nobelo mensogado.

⁸Donaco estas juvelo en la okuloj de sia mastro; Kien ajn li sin turnos, li sukcesos.

⁹Kiu kovras kulpon, tiu serĉas amikecon; Sed kiu reparolas pri la afero, tiu disigas amikojn.

¹⁰Pli efikas riproĉo ĉe saĝulo, Ol cent batoj ĉe malsaĝulo.

¹¹Malbonulo serĉas nur ribelon; Sed terura sendato estos sendita kontraŭ lin.

¹²Pli bone estas renkonti ursinon, al kiu estas rabitaj ĝiaj infanoj, Ol malsaĝulon kun lia malsaĝeco.

¹³Kiu redonas malbonon por bono, El ties domo ne malaperos malbono.

¹⁴La komenco de malpaco estas kiel liberigo de akvo; Antaŭ ol ĝi tro vastiĝis, forlasu la malpacon.

¹⁵Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.

¹⁶Por kio servas mono en la mano de malsaĝulo? Ĉu por aĉeti saĝon, kiam li prudenton ne havas?

¹⁷En ĉiu tempo amiko amas, Kaj li fariĝas frato en mizero.

¹⁸Homo malsaĝa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.

¹⁹Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu serĉas pereon.

²⁰Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas neĝustan langon, tiu enfalos en malfeliĉon.

²¹Kiu naskas malsaĝulon, tiu havas ĉagrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos ĝojon.

²²Ĝoja koro estas saniga; Kaj malĝoja spirito sekigas la ostojn.

²³Kaŝitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.

²⁴Antaŭ la vizaĝo de prudentulo estas saĝo; Sed la okuloj de malsaĝulo estas en la fino de la tero.

²⁵Filo malsaĝa estas ĉagreno por sia patro, Kaj malĝojo por sia patrino.

²⁶Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.

²⁷Kiu ŝparas siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo saĝa.

²⁸Eĉ malsaĝulo, se li silentas, estas rigardata kiel saĝulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian buŝon.