Read La Sankta Biblio 1926 esparanto Hebreoj 10 Bible Online

Hebreoj 10 - La Sankta Biblio 1926 esparanto bible

Hebreoj 10

¹Ĉar la leĝo, havante ombron de estontaj bonaĵoj, ne la bildon mem de la aferoj, neniam povas, per tiuj samaj oferoj, kiujn oni oferadas senĉese jaron post jaro, perfektigi la tien venantajn.

²Ĉar alie ĉu ili ne ĉesus esti oferataj? tial, ke la adorantoj, unufoje purigite, jam ne havus konsciencon pri pekoj.

³Sed en tiuj oferoj estas ĉiujara rememorigo pri pekoj.

⁴Ĉar ne eble estas, ke la sango de bovoj kaj kaproj forprenus pekojn.

⁵Tial, venante en la mondon, li diris: Oferojn kaj donacojn Vi ne deziras, Sed korpon Vi preparis por mi;

⁶Bruloferojn kaj pekoferojn Vi ne ŝatis.

⁷Tiam mi diris: Jen mi venis (En la rulaĵo de la libro estas skribite pri mi), Por plenumi Vian volon, ho Dio!

⁸Antaŭe dirinte: Oferojn kaj donacojn kaj bruloferojn kaj pekoferojn Vi nek deziris nek ŝatis (kiuj estas oferataj laŭ la leĝo),

⁹tiam li diris: Jen mi venis, por plenumi Vian volon. Li forprenas la unuan, por ke li starigu la duan.

¹⁰Laŭ tiu volo ni estas sanktigitaj per la ofero de la korpo de Jesuo Kristo unufoje por ĉiam.

¹¹Kaj ĉiu pastro staradas ĉiutage, servante kaj oferante ofte la samajn oferojn, kiuj neniam povas forpreni pekojn;

¹²sed li, oferinte unu oferon por pekoj por ĉiam, sidiĝis dekstre de Dio;

¹³de nun atendante, ĝis liaj malamikoj fariĝos benketo por liaj piedoj.

¹⁴Ĉar per unu ofero li perfektigis ĝis eterneco la sanktigatojn.

¹⁵Kaj la Sankta Spirito ankaŭ atestas al ni; ĉar, dirinte:

¹⁶Jen estas la interligo, kiun Mi faros kun ili Post tiu tempo, diras la Eternulo: Mi metos Miajn leĝojn en ilian internon, Kaj sur ilia koro Mi ilin skribos; li ankaŭ diras:

¹⁷Kaj iliajn pekojn kaj malbonaĵojn Mi ne plu rememoros.

¹⁸Sed kie estas absolvo de ĉi tiuj, ne plu estas oferado pro peko.

¹⁹Havante do, fratoj, kuraĝon eniri en la plejsanktejon per la sango de Jesuo,

²⁰per la vojo nova kaj vivanta, kiun li dediĉis por ni, tra la kurteno, tio estas, lia karno,

²¹kaj havante grandan pastron super la domo de Dio,

²²ni alproksimiĝu kun sincera koro, en pleneco de fido, kun niaj koroj aspergitaj for de malbona konscienco, kaj kun la korpoj lavitaj per akvo pura;

²³ni tenu firme la konfeson de nia espero sendekliniĝe; ĉar la promesinto estas fidela;

²⁴kaj ni pripensu unu la alian, por instigi al amo kaj bonaj faroj;

²⁵ne forlasante nian kunvenadon, kiel estas la kutimo de iuj; sed konsilante unu la alian, kaj des pli forte, ju pli vi vidas la tagon alproksimiĝanta.

²⁶Ĉar se, ricevinte la scion de la vero, ni pekos memvole, jam ne restas ofero pro pekoj,

²⁷sed ia timoplena atendo de juĝo, kaj de fajra kolero, kiu ekstermos la kontraŭulojn.

²⁸Tiu, kiu malŝatis la leĝon de Moseo, sen kompato mortas ĉe du aŭ tri atestantoj;

²⁹kiom pli severan punon, vi opinias, ke meritos tiu, kiu piedpremis la Filon de Dio kaj rigardas kiel ne sanktan la sangon de la interligo, per kiu li estis sanktigita, kaj kiu spitis la Spiriton de graco?

³⁰Ĉar ni konas Tiun, kiu diris: Ĉe Mi estas venĝo, Mi repagos. Kaj ankaŭ: La Eternulo juĝos Sian popolon.

³¹Terure estas fali en la manojn de la vivanta Dio.

³²Sed memoru la antaŭajn tagojn, en kiuj vi, jam allumite, elportis grandan konflikton de suferoj;

³³unuflanke, kiam vi fariĝis spektaklo per riproĉoj kaj doloroj, kaj aliflanke, kiam vi partoprenis kun tiuj, kiuj tian sperton havis.

³⁴Ĉar vi kompatis tiujn, kiuj estis en katenoj, kaj ĝoje akceptis la rabadon de via posedaĵo, sciante, ke vi mem havas pli bonan kaj restantan posedaĵon.

³⁵Tial ne forĵetu vian kuraĝon, kiu havas rekompencon grandan.

³⁶Ĉar vi havas bezonon de pacienco, por ke, plenuminte la volon de Dio, vi ricevu la promeson.

³⁷Ĉar ankoraŭ iomete da tempo, La venonto venos, kaj ne malfruos.

³⁸Sed virtulo vivos per sia fideleco; Kaj se li sin tiros malantaŭen, mia spirito ne ĝojos en li.

³⁹Sed ni ne estas el la malantaŭen tiriĝantaj en pereon, sed el la kredantaj por la gajnado de la animo.