Read La Sankta Biblio, sen Ĉapelo esparanto Psalmo 107 Bible Online

Psalmo 107 - La Sankta Biblio, sen Ĉapelo esparanto bible

Psalmo 107

¹Gloru la Eternulon, cxar Li estas bona; Cxar eterna estas Lia boneco:

²Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,

³Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

⁴Ili vagis en la dezerto, laux vojo senviva, Urbon logxatan ili ne trovis;

⁵Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortigxis.

⁶Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

⁷Kaj Li kondukis ilin laux gxusta vojo, Ke ili venu al urbo logxata.

⁸Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaux la homidoj.

⁹Cxar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonajxo.

¹⁰Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;

¹¹Cxar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malsxatis la decidon de la Plejaltulo.

¹²Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.

¹³Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

¹⁴Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li dissxiris.

¹⁵Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaux la homidoj.

¹⁶Cxar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

¹⁷La malsagxuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;

¹⁸Cxiujn mangxojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.

¹⁹Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

²⁰Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.

²¹Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaux la homidoj.

²²Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

²³Kiuj veturas per sxipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,

²⁴Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.

²⁵Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis gxiajn ondojn:

²⁶Ili levigxas gxis la cxielo, mallevigxas en la abismojn; Ilia animo konsumigxas de sufero;

²⁷Ili iras cxirkauxe kaj sxanceligxas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta sagxeco malaperas.

²⁸Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.

²⁹Li kvietigis la ventegon, Kaj gxiaj ondoj silentigxis.

³⁰Kaj ili ekgxojis, kiam farigxis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.

³¹Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaux la homidoj.

³²Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejagxuloj ili Lin lauxdu.

³³Li sxangxas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekajxon;

³⁴Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de gxiaj logxantoj.

³⁵Li sxangxas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;

³⁶Kaj Li logxigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon logxatan.

³⁷Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.

³⁸Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multigxas, Kaj brutoj ne mankas al ili.

³⁹Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,

⁴⁰Li versxas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.

⁴¹Malricxulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel sxafojn.

⁴²La virtuloj tion vidas, kaj gxojas; Kaj cxia malboneco fermas sian busxon.

⁴³Kiu estas sagxa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favorajxojn de la Eternulo.