Read La Sankta Biblio, sen Ĉapelo esparanto Sentencoj 8 Bible Online

Sentencoj 8 - La Sankta Biblio, sen Ĉapelo esparanto bible

Sentencoj 8

¹Cxu ne vokas la sagxo? Kaj cxu la prudento ne auxdigas sian vocxon?

²Gxi staras sur la pinto de altajxoj, Apud la vojo, cxe la vojkrucxigxoj.

³Apud la pordegoj, cxe la eniro en la urbon, Cxe la eniro tra la pordoj, gxi kantas:

⁴Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia vocxo sin turnas al la homoj:

⁵Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.

⁶Auxskultu, cxar mi parolos gravajxon, Kaj gxustajxo eliros el mia busxo.

⁷Cxar mia lango parolos veron, Kaj malpiajxon abomenas miaj lipoj.

⁸Justaj estas cxiuj paroloj de mia busxo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.

⁹Cxiuj ili estas gxustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.

¹⁰Prenu mian instruon, kaj ne argxenton; Kaj la scion sxatu pli, ol plej puran oron.

¹¹Cxar sagxo estas pli bona ol multekostaj sxtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al gxi.

¹²Mi, sagxo, logxas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.

¹³Timo antaux la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran busxon mi malamas.

¹⁴De mi venas konsilo kaj bonarangxo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.

¹⁵Per mi regxas la regxoj, Kaj la estroj donas legxojn de justeco.

¹⁶Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj cxiuj jugxantoj sur la tero.

¹⁷Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj sercxantoj min trovos.

¹⁸Ricxo kaj gloro estas cxe mi, Dauxra havo kaj justo.

¹⁹Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita argxento.

²⁰Laux la vojo de vero mi iras, Laux la vojstreko de la justo;

²¹Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.

²²La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaux Siaj kreitajxoj, tre antikve.

²³Antaux eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaux la kreo de la tero.

²⁴Kiam ankoraux ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraux ne ekzistis fontoj, sxprucigantaj akvon.

²⁵Antaux ol la montoj estis starigitaj, Antaux la altajxoj mi estis kreita;

²⁶Kiam la tero ankoraux ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.

²⁷Dum Li firmigis la cxielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la suprajxo de la abismo,

²⁸Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,

²⁹Dum Li donis Sian legxon al la maro, Por ke la akvoj ne transpasxu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:

³⁰Tiam mi estis cxe Li kiel konstruanto; Mi estis la gxojo de cxiuj tagoj, Ludante antaux Li cxiutempe.

³¹Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia gxojo estas inter la homidoj.

³²Kaj nun, infanoj, auxskultu min; Kaj felicxaj estos tiuj, kiuj iras laux miaj vojoj.

³³Auxskultu instruon kaj sagxigxu, Kaj ne forjxetu gxin.

³⁴Felicxa estas la homo, kiu min auxskultas, Kiu maldormas cxiutage cxe miaj pordoj, Kiu staras garde cxe la fostoj de miaj pordegoj.

³⁵Cxar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.

³⁶Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Cxiuj, kiuj min malamas, amas la morton.