Read La Sankta Biblio, sen Ĉapelo esparanto Marko 4 Bible Online

Marko 4 - La Sankta Biblio, sen Ĉapelo esparanto bible

Marko 4

¹Kaj denove li komencis instrui apud la maro. Kaj kolektigxis al li tre granda homamaso tiel, ke li eniris en sxipeton, kaj sidis sur la maro; kaj la tuta homamaso estis sur la tero apud la maro.

²Kaj li multe instruis ilin per paraboloj, kaj diris al ili en sia instruado:

³Auxskultu: jen semisto eliris, por semi;

⁴kaj dum li semis, iuj semoj falis apud la vojo, kaj la birdoj venis kaj formangxis ilin.

⁵Kaj aliaj falis sur sxtonan lokon, kie ili ne havis multe da tero; kaj tuj ili ekkreskis, cxar ili ne havis profundecon de tero;

⁶kaj kiam la suno levigxis, ili brulsekigxis, kaj cxar ili ne havis radikon, ili forvelkis.

⁷Kaj aliaj falis inter dornojn, kaj la dornoj kreskis kaj sufokis ilin, kaj ili ne donis frukton.

⁸Kaj aliaj falis en la bonan teron, kaj donis frukton, kreskante kaj multobligxante, kaj produktis tridekoble kaj sesdekoble kaj centoble.

⁹Kaj li diris: Kiu havas orelojn por auxdi, tiu auxdu.

¹⁰Kaj kiam li estis sola, tiuj, kiuj alestis kune kun la dek du, demandis lin pri la paraboloj.

¹¹Kaj li diris al ili: Al vi estas donite scii la misteron de la regno de Dio; sed al tiuj, kiuj estas ekstere, cxio estas farata per paraboloj;

¹²por ke, vidante, ili vidu, sed ne rimarku; kaj auxdante, ili auxdu, sed ne komprenu; por ke neniam ili konvertigxu kaj pardonigxu.

¹³Kaj li diris al ili: Cxu vi ne scias cxi tiun parabolon? kiel do vi povos kompreni cxiujn parabolojn?

¹⁴La semisto semas la vorton.

¹⁵Jen do tiuj, kiuj estas apud la vojo, kie estas semata la vorto; kaj kiam ili auxdis, tuj venas Satano, kaj forprenas la vorton, en ili semitan.

¹⁶Kaj tiel same jen la semitaj cxe la sxtonaj lokoj: ili auxdas la vorton, kaj tuj kun gxojo akceptas gxin;

¹⁷kaj ili ne havas en si radikon, sed restas nur portempe; kiam do venas sufero aux persekuto pro la vorto, tuj ili falpusxigxas.

¹⁸Kaj jen la semitaj cxe la dornoj: tiuj, kiuj auxdis la vorton;

¹⁹sed la zorgoj de la mondo kaj la trompo de ricxo kaj la deziroj al aliaj aferoj, enirante, sufokas la vorton, kaj gxi farigxas senfrukta.

²⁰Kaj jen la semitaj cxe la bona tero: tiuj, kiuj auxdas la vorton kaj akceptas gxin, kaj donas frukton, jen tridekoble, kaj jen sesdekoble, kaj jen centoble.

²¹Kaj li diris al ili: Cxu lampo enportigxas, por esti metita sub grenmezurilon aux sub liton, kaj ne por stari sur la lampingo?

²²Cxar nenio estas kasxita krom por tio, ke gxi estu malkasxita; nek io estas sekreta krom por tio, ke gxi estu aperigita.

²³Se iu havas orelojn por auxdi, tiu auxdu.

²⁴Kaj li diris al ili: Atentu, kion vi auxdas; per kia mezuro vi mezuras, laux tiu sama oni mezuros al vi, kaj ecx faros al vi aldonon.

²⁵Cxar al tiu, kiu havas, estos donite; sed for de tiu, kiu ne havas, estos prenita ecx tio, kion li havas.

²⁶Kaj li diris: Tia estas la regno de Dio, kvazaux homo jxetus semojn sur la teron,

²⁷kaj dormus kaj levigxus nokte kaj tage, kaj la semoj burgxonus kaj kreskus, li ne scias kiel.

²⁸Auxtomate la tero donas frukton, unue folion, poste spikon, poste plenan grenon en spiko.

²⁹Sed kiam la frukto estas preta, li tuj svingas la rikoltilon, cxar venis la rikolto.

³⁰Kaj li diris: Al kio ni komparu la regnon de Dio? aux per kia parabolo ni montru gxin?

³¹Al sinapa semeto, kiu, kiam gxi estas semita sur la teron, estas pli malgranda ol cxiuj aliaj semoj, kiuj estas sur la tero,

³²tamen semite, kreskas kaj farigxas pli granda ol cxiuj legomoj, kaj elmetas grandajn brancxojn, tiel ke sub gxia ombro povas eklogxi la birdoj de la cxielo.

³³Kaj per multaj tiaj paraboloj li parolis al ili la vorton laux tio, kiel ili povis auxskulti;

³⁴kaj sen parabolo li ne parolis al ili; sed private li klarigis cxion al siaj discxiploj.

³⁵Kaj en tiu tago, kiam vesperigxis, li diris al ili: Ni transiru al la alia bordo.

³⁶Kaj forsendinte la homamason, ili kondukis lin kun si, kiel li estis en la sxipeto. Kaj aliaj sxipetoj akompanis lin.

³⁷Kaj okazis granda ventego, kaj ondoj batis en la sxipeton, tiel ke la sxipeto estis jam plenigxanta.

³⁸Kaj li estis dormanta en la posta parto sur la kuseno; kaj ili vekis lin, kaj diris al li: Majstro, cxu vi ne zorgas pri tio, ke ni pereas?

³⁹Kaj vekite, li admonis la venton, kaj diris al la maro: Silentu, kvietigxu. Kaj la vento cxesigxis, kaj farigxis granda sereno.

⁴⁰Kaj li diris al ili: Kial vi estas timemaj? cxu vi ankoraux ne havas fidon?

⁴¹Kaj ili timis treege, kaj diris unu al alia: Kiu do estas cxi tiu? cxar ecx la vento kaj la maro obeas al li.