Read La Sankta Biblio, sen Ĉapelo esparanto Luko 24 Bible Online

Luko 24 - La Sankta Biblio, sen Ĉapelo esparanto bible

Luko 24

¹Kaj la unuan tagon de la semajno, cxe frua tagigxo, ili venis al la tombo, alportante la aromajxojn, kiujn ili preparis.

²Kaj ili trovis la sxtonon derulita for de la tombo.

³Kaj enirinte, ili ne trovis la korpon de la Sinjoro Jesuo.

⁴Kaj dum ili embarasigxis pri tio, jen apud ili staris du viroj en brilaj vestoj;

⁵kaj dum ili timis kaj klinigxis vizagxaltere, tiuj demandis ilin: Kial vi sercxas la vivanton inter la mortintoj?

⁶Li ne estas cxi tie, sed levigxis; memoru, kiamaniere li parolis al vi, kiam li estis ankoraux en Galileo,

⁷dirante, ke la Filo de homo devas esti transdonita en la manojn de pekuloj kaj esti krucumita, kaj la trian tagon relevigxi.

⁸Kaj ili rememoris liajn vortojn;

⁹kaj reveninte de la tombo, ili rakontis cxion tion al la dek unu kaj al cxiuj ceteraj.

¹⁰Kaj ili estis Maria Magdalena, kaj Joana, kaj Maria, la patrino de Jakobo; kaj la ceteraj virinoj kun ili rakontis tion al la apostoloj.

¹¹Kaj tiuj vortoj sxajnis al ili kiel babilado, kaj ili ne kredis al la virinoj.

¹²Sed Petro levigxis kaj kuris al la tombo, kaj klinigxinte, vidis la tolajxojn solajn, kaj li foriris, mirante en si pri tio, kio okazis.

¹³Kaj jen du el ili iris en tiu sama tago al vilagxo nomata Emaus, kiu estas malproksime de Jerusalem sesdek stadiojn.

¹⁴Kaj ili interparolis inter si pri cxio tio, kio okazis.

¹⁵Kaj dum ili interparolis kaj diskutis inter si, Jesuo mem alproksimigxis kaj iris kun ili.

¹⁶Sed iliaj okuloj estis malhelpataj tiel, ke ili lin ne rekonis.

¹⁷Kaj li diris al ili: Kiaj vortoj estas tiuj, kiujn vi intersxangxas, dum vi iras? Kaj ili haltis, kun malgaja mieno.

¹⁸Kaj unu el ili, nomata Kleopas, responde diris al li: Cxu nur vi sola logxas en Jerusalem, kaj ne scias tion, kio tie okazis en cxi tiuj tagoj?

¹⁹Kaj li diris al ili: Kion? Kaj ili diris al li: Pri Jesuo, la Nazaretano, kiu estis profeto potenca age kaj parole antaux Dio kaj la tuta popolo;

²⁰kaj kiel la cxefpastroj kaj niaj regantoj transdonis lin por kondamno al morto, kaj lin krucumis.

²¹Sed ni esperis, ke li estas tiu, kiu elacxetos Izraelon. Kaj plie, krom cxio tio, hodiaux estas jam la tria tago, de kiam tio okazis.

²²Ankaux mirigis nin iuj virinoj el inter ni, kiuj estis frumatene apud la tombo,

²³kaj ne trovinte lian korpon, revenis, dirante, ke ili ankaux vidis vizion de angxeloj, kiuj diris, ke li vivas.

²⁴Kaj iuj el nia kunularo iris al la tombo, kaj trovis tiel, kiel diris la virinoj; sed lin ili ne vidis.

²⁵Kaj li diris al ili: Ho malsagxuloj kaj kore malviglaj por kredi cxion, kion la profetoj antauxparolis!

²⁶Cxu la Kristo ne devis suferi cxion tion, kaj eniri en sian gloron?

²⁷Kaj komencante de Moseo kaj de cxiuj profetoj, li klarigis al ili el cxiuj Skriboj la dirojn pri li mem.

²⁸Kaj ili alproksimigxis al la vilagxo, kien ili iris, kaj li sxajnigis al ili, kvazaux li pluen iros.

²⁹Kaj ili retenis lin, dirante: Restu cxe ni, cxar estas preskaux vespere, kaj la tago jam malkreskas. Kaj li eniris, por resti cxe ili.

³⁰Kaj dum li sidis kun ili cxe mangxo, li prenis panon, kaj gxin benis kaj dispecigis kaj donis al ili.

³¹Kaj iliaj okuloj malfermigxis, kaj ili rekonis lin, kaj li farigxis nevidebla por ili.

³²Kaj ili diris unu al alia: Cxu nia koro ne brulis en ni, dum li parolis kun ni sur la vojo, dum li klarigis al ni la Skribojn?

³³Kaj levigxinte en tiu sama horo, ili reiris al Jerusalem, kaj trovis la dek unu kunvenintaj, kun siaj kunuloj, kaj dirantaj:

³⁴La Sinjoro vere levigxis, kaj aperis al Simon.

³⁵Kaj ili rakontis tion, kio okazis sur la vojo, kaj kiamaniere li rekonigxis al ili en la dispecigo de pano.

³⁶Kaj dum ili priparolis tion, li mem staris meze de ili, kaj diris al ili: Paco al vi.

³⁷Sed terurite kaj timigite, ili supozis, ke ili vidas spiriton.

³⁸Kaj li diris al ili: Kial vi maltrankviligxas? kaj kial diskutoj levigxas en viaj koroj?

³⁹Vidu miajn manojn kaj miajn piedojn, ke gxi estas mi mem; palpu min kaj vidu; cxar spirito ne havas karnon kaj ostojn, kiel vi vidas min havanta.

⁴⁰Kaj tion dirinte, li montris al ili siajn manojn kaj siajn piedojn.

⁴¹Kaj dum ili ankoraux ne kredis pro gxojo, kaj miris, li demandis ilin: Cxu vi havas ian mangxajxon cxi tie?

⁴²Kaj ili donis al li pecon de rostita fisxo.

⁴³Kaj li prenis, kaj mangxis antaux ili.

⁴⁴Kaj li diris al ili: Jen estas miaj vortoj, kiujn mi parolis al vi, kiam mi ankoraux estis cxe vi, ke devas plenumigxi cxio, kio estas skribita pri mi en la legxo de Moseo kaj en la profetoj kaj en la psalmoj.

⁴⁵Tiam li malfermis ilian menson, por ke ili komprenu la Skribojn;

⁴⁶kaj li diris al ili: Tiel estas skribite, ke la Kristo devas suferi, kaj levigxi el la mortintoj la trian tagon;

⁴⁷kaj ke pento kaj pardonado de pekoj estu predikataj en lia nomo al cxiuj nacioj, komencante cxe Jerusalem.

⁴⁸Vi estas atestantoj pri tio.

⁴⁹Kaj jen mi elsendos sur vin la promeson de mia Patro; sed restu en la urbo, gxis vi vestigxos per potenco de supre.

⁵⁰Kaj li elkondukis ilin gxis apud Betania, kaj, levinte siajn manojn, li benis ilin.

⁵¹Kaj dum li benis ilin, li forigxis de ili kaj estis suprenportita en la cxielon.

⁵²Kaj adorklinigxinte al li, ili revenis al Jerusalem kun granda gxojo;

⁵³kaj estis konstante en la templo, glorante Dion.