Read La Sankta Biblio, sen Ĉapelo esparanto Joano 11 Bible Online

Joano 11 - La Sankta Biblio, sen Ĉapelo esparanto bible

Joano 11

¹Kaj estis unu malsanulo, nomata Lazaro, el Betania, la vilagxo de Maria kaj sxia fratino Marta.

²Tiu Maria, kies frato Lazaro estis malsana, estis tiu sama, kiu sxmiris la Sinjoron per sxmirajxo kaj visxis liajn piedojn per siaj haroj.

³La fratinoj do sendis al li, dirante: Sinjoro, jen tiu, kiun vi amas, estas malsana.

⁴Sed Jesuo, auxdinte tion, diris: Cxi tiu malsano estas ne por la morto, sed por la gloro de Dio, por ke la Filo de Dio estu per gxi glorata.

⁵Kaj Jesuo amis Martan kaj sxian fratinon kaj Lazaron.

⁶Kaj kiam li sciigxis, ke tiu estas malsana, li restis ankoraux du tagojn en la loko, kie li estis.

⁷Poste li diris al la discxiploj: Ni iru returne en Judujon.

⁸La discxiploj diris al li: Rabeno, la Judoj jxus celis sxtonmortigi vin; kaj cxu vi denove iras tien?

⁹Jesuo respondis: Cxu ne estas dek du horoj en la tago? Se iu iras dum la tago, li ne faletas, cxar li vidas la lumon de cxi tiu mondo.

¹⁰Sed se iu iras dum la nokto, li faletas, cxar en li ne estas la lumo.

¹¹Tion li parolis, kaj poste li diris al ili: Nia amiko Lazaro endormigxis, sed mi iras, por veki lin el lia dormo.

¹²La discxiploj do diris: Sinjoro, se li endormigxis, li resanigxos.

¹³Jesuo parolis pri lia morto; sed ili supozis, ke li parolas pri ripozo en dormo.

¹⁴Tiam Jesuo diris al ili klare: Lazaro jam mortis.

¹⁵Kaj pro vi mi gxojas, ke mi ne cxeestis tie, por ke vi kredu; tamen ni iru al li.

¹⁶Tiam Tomaso, nomata Didimo, diris al siaj kundiscxiploj: Ni ankaux iru, por ke ni mortu kun li.

¹⁷Kiam Jesuo alvenis, li trovis lin jam kvar tagojn entombigita.

¹⁸Kaj Betania estis proksime de Jerusalem, en la distanco de cxirkaux dek kvin stadioj;

¹⁹kaj multaj el la Judoj jam venis al Marta kaj Maria, por konsoli ilin pri ilia frato.

²⁰Marta do, kiam sxi eksciis, ke Jesuo alproksimigxas, iris al li renkonte; sed Maria ankoraux sidis en la domo.

²¹Tiam diris Marta al Jesuo: Sinjoro, se vi estus cxi tie, mia frato ne estus mortinta.

²²Sed ecx nun mi scias, ke kion ajn vi petos de Dio, tion Dio donos al vi.

²³Jesuo diris al sxi: Via frato relevigxos.

²⁴Marta diris al li: Mi scias, ke li relevigxos cxe la relevigxo en la lasta tago.

²⁵Jesuo diris al sxi: Mi estas la relevigxo kaj la vivo; kiu kredas al mi, ecx se li estos mortinta, tiu vivos,

²⁶kaj cxiu, kiu vivas kaj kredas al mi, por cxiam ne mortos. Cxu vi tion kredas?

²⁷Sxi diris al li: Jes, Sinjoro, mi jam kredas, ke vi estas la Kristo, la Filo de Dio, la venanta en la mondon.

²⁸Kaj dirinte tion, sxi foriris, kaj vokis sekrete sian fratinon Maria, dirante: La Majstro cxeestas, kaj vokas vin.

²⁹Kaj sxi, auxdinte tion, levigxis rapide kaj iris al li.

³⁰(Sed Jesuo ankoraux ne eniris en la vilagxon, sed estis en la loko, kie Marta lin renkontis.)

³¹La Judoj do, kiuj estis kun sxi en la domo kaj konsolis sxin, vidinte, ke Maria levigxis subite kaj eliris, sekvis sxin, dirante: Sxi iras al la tombo, por plori tie.

³²Kiam Maria alvenis al la loko, kie Jesuo estis, kaj lin vidis, sxi falis antaux liaj piedoj, dirante: Sinjoro, se vi estus cxi tie, mia frato ne estus mortinta.

³³Kiam do Jesuo vidis sxin ploranta kaj la Judojn ankaux, kiuj venis kun sxi, plorantaj, li gxemis en la spirito kaj maltrankviligxis,

³⁴kaj diris: Kie vi lin kusxigis? Ili diris al li: Sinjoro, venu kaj vidu.

³⁵Jesuo larmis.

³⁶La Judoj do diris: Jen kiel li lin amis!

³⁷Sed kelkaj el ili diris: Cxu cxi tiu, kiu malfermis la okulojn de la blindulo, ne povus kauxzi ankaux, ke cxi tiu homo ne mortu?

³⁸Tiam Jesuo, denove gxemante en si, venis al la tombo. Gxi estis kaverno, kaj sur gxi kusxis sxtono.

³⁹Jesuo diris: Forprenu la sxtonon. Marta, la fratino de la mortinto, diris al li: Sinjoro, li jam malbonodoras, cxar li estis tie kvar tagojn.

⁴⁰Jesuo diris al sxi: Cxu mi ne diris al vi, ke se vi kredos, vi vidos la gloron de Dio?

⁴¹Oni do forprenis la sxtonon. Kaj Jesuo levis siajn okulojn, kaj diris: Patro, mi dankas Vin, ke Vi min auxskultis.

⁴²Kaj mi sciis, ke Vi cxiam auxskultas min; sed pro la cxirkauxstaranta homamaso mi tion diris, por ke ili kredu, ke Vi min sendis.

⁴³Kaj dirinte tion, li kriis per lauxta vocxo: Lazaro, elvenu.

⁴⁴Kaj la mortinto elvenis, kun la manoj kaj piedoj ligitaj per tombotukoj; kaj lia vizagxo estis cxirkauxligita per visxtuko. Jesuo diris al ili: Malligu lin, kaj lasu lin iri.

⁴⁵Tiam multaj el la Judoj, kiuj venis al Maria, kaj vidis, kion li faris, kredis al li.

⁴⁶Sed kelkaj el ili foriris al la Fariseoj, kaj rakontis al ili tion, kion Jesuo faris.

⁴⁷Tial la cxefpastroj kaj la Fariseoj kunvenigis sinedrion, kaj diris: Kion ni faras? cxar cxi tiu homo faras multajn signojn;

⁴⁸se ni lasos lin tiel, cxiuj kredos al li, kaj la Romanoj venos kaj forigos nian lokon kaj nian nacion.

⁴⁹Sed unu el ili, Kajafas, cxefpastro en tiu sama jaro, diris al ili: Vi scias nenion,

⁵⁰nek konsideras, ke bone estas por vi, ke unu homo mortu por la popolo, kaj ke la tuta nacio ne pereu.

⁵¹Sed li diris tion ne de si mem; sed estante cxefpastro en tiu jaro, li profetis, ke Jesuo mortos por la nacio;

⁵²kaj ne nur por la nacio, sed ankaux por ke li kunvenigu en unu la cxie disjxetitajn filojn de Dio.

⁵³De post tiu tago do ili konsiligxis, por lin mortigi.

⁵⁴Tial Jesuo ne plu iris publike inter la Judoj, sed foriris de tie en la kamparon apud la dezerto, en urbon nomatan Efraim; kaj tie li restadis kun la discxiploj.

⁵⁵Kaj la Pasko de la Judoj proksimigxis, kaj multaj supreniris el la kamparo al Jerusalem antaux la Pasko, por sin sanktigi.

⁵⁶Ili do sercxis Jesuon, kaj parolis inter si, starante en la templo: Kion vi pensas? Cxu ke li ne venos al la festo?

⁵⁷Kaj la cxefpastroj kaj la Fariseoj jam antauxe ordonis, ke se iu scias, kie li estas, tiu montru tion, por ke oni lin kaptu.