Read La Sankta Biblio, sen Ĉapelo esparanto Agoj 13 Bible Online

Agoj 13 - La Sankta Biblio, sen Ĉapelo esparanto bible

Agoj 13

¹Kaj en Antiohxia, en la tiea eklezio, estis profetoj kaj instruistoj, Barnabas, kaj Simeon, nomata Niger, kaj Lucio, la Kirenano, kaj Manaen, kunvartito de la tetrarhxo Herodo, kaj Sauxlo.

²Kaj dum ili faris servon al la Sinjoro kaj fastis, la Sankta Spirito diris: Apartigu al mi Barnabason kaj Sauxlon por tiu laboro, al kiu mi ilin vokis.

³Tiam, fastinte kaj pregxinte kaj metinte sur ilin la manojn, ili forsendis ilin.

⁴Kaj cxi tiuj, forkondukite de la Sankta Spirito, malsupreniris al Seleuxkia; kaj de tie ili sxipiris al Kipro.

⁵Kaj estante en Salamis, ili proklamis la vorton de Dio en la sinagogoj de la Judoj; kaj ili havis Johanon kiel helpanton.

⁶Kaj trairinte la tutan insulon gxis Pafos, ili trovis unu magiiston, Judan falsan profeton, kies nomo estis Bar-Jesuo,

⁷kiu estis kun la prokonsulo Sergio Pauxlo, prudenta viro. Cxi tiu venigis al si Barnabason kaj Sauxlon, kaj deziris auxdi la vorton de Dio.

⁸Sed kontrauxstaris al ili Elimas, la magiisto (cxar tion signifas lia nomo), penante deturni la prokonsulon for de la fido.

⁹Sed Sauxlo, kiu estas Pauxlo, plenigite de la Sankta Spirito kaj fikse rigardante lin,

¹⁰diris: Ho vi, plena de cxia trompo kaj ruzemeco, filo de diablo, malamiko de cxia justeco, cxu vi ne cxesos defleksi la rektajn vojojn de la Sinjoro?

¹¹Kaj nun jen la mano de la Sinjoro estas sur vi, kaj vi estos blinda, ne vidante la sunon dum kelka tempo. Kaj tuj falis sur lin nebulo kaj mallumo, kaj cxirkauxvagante, li sercxis mankondukantojn.

¹²Tiam la prokonsulo, vidinte la okazintajxon, kredis, mirigite de la instruado de la Sinjoro.

¹³Sed Pauxlo kaj liaj akompanantoj eksxipiris de Pafos kaj venis al Perga en Pamfilio; kaj Johano forlasis ilin kaj reiris al Jerusalem.

¹⁴Sed ili, trapasante de Perga venis al Antiohxia en Pisidio; kaj en la sabato ili eniris en la sinagogon, kaj sidigxis.

¹⁵Kaj post la legado de la legxo kaj la profetoj, la sinagogestroj sendis al ili, dirante: Fratoj, se estas cxe vi vorto de admono por la popolo, parolu.

¹⁶Kaj Pauxlo, starigxinte kaj gestinte per la mano, diris: Izraelidoj, kaj vi, kiuj timas Dion, auxskultu.

¹⁷La Dio de cxi tiu popolo Izrael elektis niajn patrojn, kaj altigis la popolon dum la logxado en Egiptujo, kaj per alta brako elkondukis ilin el tie.

¹⁸Kaj en la dauxro de cxirkaux kvardek jaroj Li toleris ilian konduton en la dezerto.

¹⁹Kaj eksterminte sep naciojn en la lando Kanaana, Li donis al ili ilian landon kiel heredon por cxirkaux kvarcent kvindek jaroj;

²⁰kaj post tio Li donis jugxistojn gxis la profeto Samuel.

²¹Kaj poste ili petis regxon; kaj Dio donis al ili Saulon, filon de Kisx, viron el la tribo de Benjamen, por kvardek jaroj.

²²Kaj formetinte lin, Li levis al ili Davidon kiel regxon, pri kiu Li parolis, atestante: Mi trovis Davidon, filon de Jisxaj, viron laux Mia koro; li plenumos Mian tutan volon.

²³El lia idaro Dio laux promeso venigis al Izrael Savanton, Jesuon,

²⁴kiam Johano jam predikis antaux lia alveno la bapton de pento al la tuta popolo Izrael.

²⁵Kaj dum Johano plenumis sian kuradon, li diris: Kiu vi supozas, ke mi estas? mi ne estas tiu. Sed jen venas post mi unu, al kiu mi ne estas inda malligi la sandalojn de la piedoj.

²⁶Fratoj, idoj el la raso de Abraham, kaj tiuj inter vi, kiuj timas Dion, al ni estas sendita la vorto de cxi tiu savo.

²⁷Cxar la logxantoj en Jerusalem kaj iliaj regantoj ne konis lin; kaj kondamnante lin, ili plenumis la vocxojn de la profetoj cxiusabate legatajn.

²⁸Kaj trovinte en li nenian kauxzon de morto, ili tamen petis Pilaton mortigi lin.

²⁹Kaj plenuminte cxion, kio estis skribita pri li, ili forprenis lin de la lignajxo kaj metis lin en tombon.

³⁰Sed Dio levis lin el la mortintoj;

³¹kaj li estis vidata multajn tagojn de tiuj, kiuj venis kun li el Galileo en Jerusalemon, kaj ili nun estas liaj atestantoj cxe la popolo.

³²Kaj ni alportas al vi bonan sciigon pri la promeso farita al la patroj,

³³ke Dio plenumis tion al ni, la filoj, relevinte Jesuon, kiel ankaux estas skribite en la dua psalmo: Vi estas Mia Filo, hodiaux Mi vin naskis.

³⁴Kaj pri tio, ke Li relevis lin el la mortintoj, jam ne venontan en forputron, Li parolis jene: Mi donos al vi la fidindajn favorkorajxojn de David.

³⁵Cxar li ankaux diris en alia psalmo: Vi ne permesos, ke Via sanktulo forputru.

³⁶Cxar David, servinte en sia generacio al la intenco de Dio, ekdormis, kaj alkolektigxis al siaj patroj kaj vidis forputron;

³⁷sed tiu, kiun Dio relevis, ne vidis forputron.

³⁸Estu do sciate al vi, fratoj, ke per cxi tiu estas proklamata al vi pardonado de pekoj;

³⁹kaj cxiu kredanto al li estas pravigita pri cxio, pri kio vi ne povis esti pravigitaj per la legxo de Moseo.

⁴⁰Gardu vin do, ke ne venu sur vin tio, kio estas dirita en la profetoj:

⁴¹Rigardu, vi malestimantoj, kaj miru, kaj malaperu, Cxar en via tempo Mi faras ion, Kion vi ne kredus, se oni rakontus al vi.

⁴²Kaj dum ili eliris el la sinagogo, oni petegis, ke cxi tiuj vortoj estu parolataj al ili la venontan sabaton.

⁴³Kaj kiam la sinagogo disigxis, multaj el la Judoj kaj el la piaj prozelitoj sekvis Pauxlon kaj Barnabason, kiuj, alparolante ilin, urgxe admonis ilin persisti en la graco de Dio.

⁴⁴En la sekvanta sabato preskaux la tuta urbo kolektigxis, por auxdi la vorton de Dio.

⁴⁵Kaj la Judoj, vidante la homamasojn, plenigxis de jxaluzo, kaj kontrauxdiris la dirojn de Pauxlo, kaj blasfemis.

⁴⁶Kaj Pauxlo kaj Barnabas, parolante kuragxe, diris: Estis necese paroli al vi unue la vorton de Dio. Sed cxar vi forpusxis gxin kaj ne jugxas vin indaj je la eterna vivo, jen ni turnas nin al la nacianoj.

⁴⁷Cxar tiel ordonis al ni la Sinjoro: Mi vin metis kiel lumon por la nacioj, Por ke vi estu por savo gxis la plej malproksima parto de la tero.

⁴⁸Kaj auxdinte tion, la nacianoj gxojis, kaj gloris la vorton de Dio; kaj el ili kredis cxiuj, kiuj estis difinitaj por eterna vivo.

⁴⁹Kaj la vorto de la Sinjoro estis disportata tra la tuta regiono.

⁵⁰Sed la Judoj incitis la piajn virinojn bonfamajn kaj la cxefojn de la urbo, kaj instigis persekutadon kontraux Pauxlo kaj Barnabas, kaj forpelis ilin el siaj limoj.

⁵¹Sed ili forskuis la polvon de siaj piedoj kontraux ili, kaj iris al Ikonio.

⁵²Kaj la discxiploj plenigxis de gxojo kaj de la Sankta Spirito.