Read Lamkang Битие 21 Bible Online

Битие 21 - Lamkang bible

Битие 21

¹И Господ милостивно погледна на Сáра, како што беше рекол, и ѝ направи Господ на Сáра како што ѝ беше рекол.

²Сáра зачна и му роди на Авраама син во староста негова, во време кога што му беше рекол Господ.

³И Авраам го нарече со името Исак, синот што му се роди, кој му го роди Сáра.

⁴И го обреза Авраам синот свој Исака во осмиот ден, како што му беше заповедал Господ.

⁵Авраам имаше сто години кога му се роди синот Исак.

⁶Сáра, пак, рече: »Господ ми нанесе смеа; кој ќе чуе за мене, ќе ми се смее.«

⁷И рече: »Кој би рекол дека Сáра на Авраама ќе му дои деца? Но сепак му родив син во староста негова.«

⁸Детето порасна и беше одбиено. А Авраам приреди голема гозба во оној ден кога го одбија Исака, синот негов.

⁹Виде Сáра дека синот на Агара Египтјанката, што му го роди таа на Авраама, се потсмева со нејзиниот син Исак.

¹⁰па му рече на Авраама: »Истерај ја оваа робинка со синот нејзин, зашто синот на оваа робинка не бива да стане наследник со мојот син Исака!«

¹¹А тоа на Авраама му беше многу тешко, поради синот негов Исмаила.

¹²Но Бог му рече на Авраама: »Нека не ти е криво заради детето и робинката! Сѐ што ќе ти рече Сáра, послушај го гласот нејзин, зашто по Исака ќе се нарече потомството твое.

¹³А и од синот на робинката ќе издигнам голем народ, зашто тој е семе твое.«

¹⁴И Авраам стана утредента рано, зеде леб и мев со вода, и ѝ даде на Агара, ставајќи ѝ го тоа на грб, и детето, па ја отпушти. И таа тргна и се заскита по пустињата Вирсавија.

¹⁵А кога снема вода во мевот, таа го остави детето под еден даб,

¹⁶а самата отиде далеку, колку што со стрела може да се дофрли, и седна спроти него; зашто велеше: »Не можам да ја гледам смртта на моето дете.« И седејќи спроти него од далеку, кога го чу гласот на детето, почна гласно да плаче.

¹⁷Но Бог го чу гласот на детето од местото каде што беше, и ангел Божји ѝ викна на Агара од небото и ѝ рече: »Што ти е, Агаро? Не плаши се, бидејќи Господ го чу гласот на детето оттаму, каде што е.

¹⁸Стани, крени го детето и фати го за рака; оти од него ќе направам голем народ.«

¹⁹И Бог ѝ ги отвори очите, и таа виде извор на жива вода; и отиде, па го наполни мевот со вода, и го напои детето.

²⁰А Бог беше со детето, и тоа порасна, и заживеа во пустињата, и стана стрелец со лак.

²¹Тоа живееше во пустињата Фаран. И мајка му негова му зеде жена од земјата Египетска.

²²Во тоа време Авимелех, со Фихол, војводата негов, му рече на Авраама: »Бог е со тебе во сѐ што правиш.

²³А сега заколни ми се овде во Бога дека нема да ми напакостиш ни мене, ни на потомството мое, ниту на името мое; туку дека ќе постапуваш добро со мене и со земјата, во која си гостин, како што потапував јас со тебе.«

²⁴И рече Авраам: »Се заколнувам.«

²⁵Тогаш Авраам го прекори Авимелеха за изворите водни што ги зедоа слугите Авимелехови.

²⁶А Авимелех му рече: »Не знам кој го направи тоа; ниту ти ми кажа, ниту, пак, чув за тоа до денес.«

²⁷А Авраам зеде овци и говеда, и му ги даде на Авимелеха, и тие двајца склопија сојуз.

²⁸Потоа Авраам одвои седум јагниња од стадото.

²⁹А Авимелех му рече на Авраама: »Зошто се овие седум јагниња што ги одвои?«

³⁰Авраам, пак, одговори: »Прими ги од моја рака овие седум јагниња, за да ми бидат сведоштво дека јас сум го ископал оној кладенец.«

³¹Затоа она место се нарече Вирсавија, бидејќи тука се заколнаа обајцата.

³²Откако склопија сојуз во Вирсавија, Авимелех со пријателот Охозат и Фихол, војводата негов, се кренаа и се вратија во земјата Филистејска.

³³И Авраам насади шумичка во Вирсавија, и таму го призва името на Господа, Вечниот Бог.

³⁴Авраам живееше во земјата Филистејска како придојден многу денови.