Read Lamkang Битие 48 Bible Online

Битие 48 - Lamkang bible

Битие 48

¹Потоа му јавија на Јосифа: »Ене, татко ти е болен.« А тој ги поведе со себе двајцата синови свои, Манасија и Ефрема, и дојде кај Јакова.

²И го известија Јакова, велејќи му: »Ете, синот твој доаѓа при тебе.« А Израил собра сили и седна на постелата своја.

³И му рече Јаков на Јосифа: »Сесилниот мој Бог ми се јави мене во Луз, во земјата Хананска, ме благослови,

⁴и ми рече: ‚Ќе те направам плоден и многуброен; и ќе направам од тебе да произлезат многу народи, ќе ја дадам оваа земја и на твоето потомство по тебе во вечна сопственост.‘

⁵А сега, двајцата синови твои, кои ти се родија во земјата Египетска, пред да дојдам во Египет, нека бидат мои: Ефрем и Манасија, како што ми се Рувим и Симеон.

⁶Децата, пак, кои ти се родија по нив, нека останат твои; а во наследството свое нека се викаат според имињата на браќата нивни.

⁷А кога се враќав од Месопотамија Сириска, умре мајка ти Рахил во земјата Хананска, по пат, близу до Ефрат, и јас ја погребав таму на патот за Ефрат, наречен сега Витлеем.«

⁸А, откога ги виде Израил синовите Јосифови, праша: »Кои се овие?«

⁹А Јосиф му рече на таткото свој: »Тоа се моите синови, кои ми ги даде Бог овде.« И рече Јаков: »Доведи ги при мене, да ги благословам.«

¹⁰Оти очите на Израил му беа ослабеле од староста, па не можеше добро да гледа. А кога му ги доведе, ги прегрна и ги целива.

¹¹И му рече Израил на Јосифа: »Не се надевав дека ќе го видам лицето твое; но, ете, Бог ми ги покажа и децата твои.«

¹²Тогаш Јосиф ги истави од колената негови и му се поклони со лицето доземи.

¹³Па ги зеде Јосиф обајцата, Ефрема во својата десна рака, спроти левата на Израил, а Манасија во својата лева рака, спроти десната на Израил, и ги приближи до него.

¹⁴А Израил ја пружи десната рака своја и ја стави врз главата на Ефрема, иако тој беше помал, а левата врз главата на Манасија. Така ги вкрсти рацете нарочно, макар што Манасија беше првороден.

¹⁵И го благослови Јосифа, велејќи: »Бог, по чиј пат секогаш одеа пред него татковците мои Авраам и Исак, Бог, Кој ми беше Спасител, откако сум настанал па сѐ до денешен ден,

¹⁶Ангелот, Кој ме избавуваше од секое зло, нека ги благослови овие деца; со името мое и името на татковците мои, Авраама и Исака, по нив да се спомнува, и во мноштва многубројни на земјата да се намножат.«

¹⁷А на Јосифа му беше тешко кога виде дека татко му својата десна рака ја возложи врз главата на Ефрема. Па ја зеде татковата десна рака за да ја премести од главата Ефремова на главата Манасиева,

¹⁸и му рече Јосиф на татка си: »Не така, татко, оти оној е првенец; стави ја својата десна рака врз неговата глава.«

¹⁹Но такото не сакаше, туку рече: »Знам, синко, знам, и од него ќе излезе народ, и тој ќе биде голем; но помалиот брат ќе биде поголем од него, и од неговото семе ќе произлезе многуброен народ.«

²⁰И ги благослови во оној ден и рече: »Преку вас ќе се благословува Израилот и ќе се вели: ‚Бог нека ти направи, како што му направи на Ефрема и на Манасија.‘« Така го постави Ефрема над Манасија.

²¹А потоа Израил му рече на Јосифа: »Еве, јас умирам; но Бог ќе биде со вас и ќе ве врати во земјата на татковците ваши.

²²И јас ти давам еден дел повеќе отколку на браќата твои, од она што го зедов од рацете аморејски, со својот меч и со својот лак.«