Read Lamkang 2 Царства 17 Bible Online

2 Царства 17 - Lamkang bible

2 Царства 17

¹Тогаш му кажа Ахитофел на Авесалома: »Ќе одберам дванаесет илјади души и ќе станам, ќе отидам да го гонам оваа ноќ Давида;

²ќе го нападнам, кога ќе биде изморен и со отпуштени раце, и ќе му влеам страв; и сите луѓе, што се со него ќе се разбегаат; и јас ќе го убијам само царот;

³и сите луѓе ќе ги свртам кон тебе; и кога ќе исчезне еден, чија душа ја бараш ти, тогаш сиот народ ќе се смири.«

⁴Му се допаднаа тие зборови на Авесалома и на сите Израилеви старешини.

⁵И Авесалом рече: »Повикајте го Хусија; да чуеме, што ќе рече тој.«

⁶Дојде Хусиј при Авесалома, и Авесалом му рече, велејќи: »Еве што кажува Ахитофел; да постапам ли според зборовите негови? Ако, пак, не, кажи ти.«

⁷А Хусиј му рече на Авесалома: »Овој пат не е добар советот, што го дал Ахитофел.

⁸Ти го познаваш татка си и луѓето негови; тие се храбри и многу се раздразенти, како мечка в поле, чии малечки се грабнати, и како свиреп крмак во полето, и татко ти е човек воинствен; тој нема да се запре да ноќева со народот.

⁹Ете, тој сега се крие во некоја пештера или на друго место, и ако некој падне при првиот напад врз нив, и ако чујат и кажат: ‚разбиени се луѓето, што тргнаа по Авесалома‘

¹⁰тогаш и најхрабриот, чие срце е како лавовско срце, ќе падне со духот, зашто на сиот Израил му е познато, колку е храбар татко ти, и колку се јунаци оние што се со него.

¹¹Затоа јас советувам: нека се собере при тебе сиот Израил, од Дан до Вирсавија, во множество како песок крај морето, и ти самиот ќе тргнеш среде него;

¹²и тогаш ќе одиме против него, каде и да се наоѓа, и ќе го нападнеме, како што росата паѓа на земјата; и нема да му остане ни еден човек од сите оние, што се со него;

¹³ако, пак, влезе во некој град, тогаш сиот Израил ќе донесе при тој град јажиња, и ние ќе го завлечеме во реката, така што камче нема да остане од него.«

¹⁴Тогаш рече Авесалом и сиот Израил: »Советот на Хусија е подобар од Ахитофеловиот совет.« Така Господ пресуди да се осуети »добриот« Ахитофелов совет, за да навлече Господ зло врз Авесалома.

¹⁵И Хусиј им кажа на свештениците, на Садока и Авијатара: »Така и така Ахитофел го советуава Авесалома и старешините Израилеви, јас, пак, посоветував вака и вака.

¹⁶И сега испратете поскоро и кажете му на Давида така: да не останува оваа ноќ на рамнината во пустињата, и што поскоро да помина од онаа страна, да не загине царот и сите луѓе, што се со него.«

¹⁷Јонатан и Ахимас стоеја при изворот Рогел. И отиде една слугинка, таа им раскажа, а тие отидоа и му јавија на царот Давида; зашто тие не можеа да се покажат во градот.

¹⁸Ги виде еден младич и му јави на Авесалома; но тие и двајцата брзо заминаа и отидоа во Ватурим, во куќата на еден човек, во чиј двор имаше кладенец; тие се спуштија во него.

¹⁹А жената зеде, та простре врз отворот на изворот покривка и насипа одозгора прекрупа, така што ништо не се забележуваше.

²⁰Дојдоа Авесаломовите слуги во куќата при жената и запрашаа: »Каде се Ахимас и Јонатан?« А жената им одговори: »Минаа преку реката«. Тие бараа и не најдоа, и се вратија во Ерусалим.

²¹Откако си заминаа, оние излегоа од кладенецот, отидоа и му јавија на царот Давид, велејќи му: »Станувајте и што поскоро преминувајте преку водата, зашто Ахитофел даде таков и таков совет за вас.«

²²Тогаш Давид стана и сите луѓе, што беа со него, и го минаа Јордан; на разденување не остана ни еден, што не беше го преминал Јордан.

²³Ахитофел, кога виде, дека советот негов не се исполни, го оседла оселот, се подготви, отиде во домот свој, во својот град, направи завештание за домот свој, и се обеси, и умре, и го погребаа во татковиот му гроб.

²⁴Давид стигна во Маханаим, а Авесалом го премина Јордан, тој и сиот Израил со него.

²⁵Наместо Јоава, Авесалом го постави над војската Амесаја. Амесај беше син на еден човек по име Ефер, од Израел, што влезе при Авигеја, Наасовата ќерка, Саруева сестра, Јоавова мајка.

²⁶А Израил се смести во логорот со Авесалома во Галадската земја.

²⁷Кога Давид стигна во Маханаим, Наасовиот син Совиј од Рава Амонитска, и Махир, Амилов син, од Лодавар, и Галададецот Варзелиј од Рогелим,

²⁸донесоа десет приготвени постелички, десет чинии и земјани садови, пченица и јачмен, брашно и биено просо, грав и леќа и пржени зрна,

²⁹мед и масло, овци и кравјо сирење, — донесоа за храна на Давида и на луѓето што беа со него; зашто тие велеа: народот е гладен и уморен и жедува во пустињата.