Read Lamkang 3 Царства 22 Bible Online

3 Царства 22 - Lamkang bible

3 Царства 22

¹Изминаа три години, без војна меѓу Сирија и Израил.

²На третата година јудејскиот цар Јосафат отиде при израискиот цар.

³Израилскиот цар им кажа на слугите свои: »Знаете ли, дека Рамот Гладски е наш? А ние толку долго молчиме и не го земаме од рацете на сирискиот цар.«

⁴И му рече на Јосафата: »Ќе појдеш ли со мене во војна против Рамот Галадски?« Јосафат му одговори на израилскиот цар: »Како што одиш ти, така и јас; како твојот народ, така и мојот народ; како твоите коњи, така и моите.«

⁵Јосафат уште му рече на израилскиот цар: »Прашај денес што ќе каже Господ.«

⁶Израилскиот цар ги собра тогаш пророците — до четиристотини души — и ги праша: »Да одам ли во војна против Рамот Галадски, или не?« Тие одговорија: »Оди, Господ ќе го предаде во рацете на царот.«

⁷Јосафат праша: »Нема ли тука уште некој пророк Господов, та преку него да Го прашаме Господа?«

⁸Израилскиот цар му одговори на Јосафата: »Има уште еден човек, преку кого можеме да го прашаме Господа, но јас не го сакам него, зашто не пророкува за мене добро, туку само зло, — тој е Јемвлаевиот син Михеј.« Јосафат рече: »Цару не говори така.«

⁹Израилскиот цар повика еден дворјанин и рече: »Оди поскоро по Јемвлаевиот син Михеј!«

¹⁰Израилскиот цар и Јосафат, јудејскиот цар, седеа секој на своето седиште, облечени во царска облека, на плоштадот пред портите на Самарија, и сите пророци пророкуваа пред нив.

¹¹Хенановиот син Седекија си направи железни рогови и рече: »Вака вели Господ: со овие ќе ги избодеш Сириците, дедека да ги истребиш.«

¹²И сите пророци го пророкуваа истото, велејќи: »Оди против Рамот Галадски; ќе има успех; Господ ќе го предаде во рацете на царот.«

¹³Испратениот, кој беше отишол да го повика Михеја, му рече: »Еве, зборовите на пророците едногласно му претскажуваат добро на царот; и твојот збор нека биде согласен со зборот на секој од нив; искажи и ти добро.«

¹⁴Михеј одговори: »Жив ми Господ! Ќе го кажам она, што ќе ми каже Господ.«

¹⁵Кога дојде при царот, овој го праша: »Михеј, да одиме ли во војна против Рамот Галадски, или не?« А тој му одговори: »Оди, ќе има успех; Господ ќе го предаде во рацете на царот.«

¹⁶Тогаш царот му рече: »Пак ли да те заколнувам да не говориш ништо, освен вистината во името на Господа?«

¹⁷Тој одговори: »Ги гледам сите Израилци распрснати по горите како овци, кои немаат пастир, зашто Господ рече: ‚господар немаат; секој нека се врати со мир во домот свој.‘«

¹⁸Израилскиот цар му рече на Јосафата: »Нели ти реков, дека тој не пророкува добро за мене, туку само лошо?«

¹⁹А Михеј одоговори и рече: »Не така, ислушај го словото Господово; Го видов Господа како седи на Својот престол, и целата небесна војска стоеше при Него десно и лево;

²⁰и Господ рече: кој ќе го наговори Ахава да оди и да падне во Рамот Галадски? И еден велеше вака, а друг инаку;

²¹еден дух, пак, истапи, застана пред лицето на Господа и рече: ‚јас ќе го склонам!‘ И еден велеше вака, а друг инаку;

²²Тој одговори: ‚ќе излезам и ќе стана лажливиот дух во устата на сите негови пророци.‘ Господ рече: ‚ти ќе го наговориш и ќе го исполниш тоа;‘ оди и направи така.

²³И, ете, Господ сега допушти лажлив дух во устата на сите тие твои пророци; но Господ искажа за тебе лошо.«

²⁴А Хенановиот син Седекија се доближи, го удри Михеја по устата, и рече: »Како, зар излезе од мене Духот Господов, за да говори во тебе?«

²⁵Михеј одговори: »Ете, ти ќе го водиш тоа во оној ден, кога ќе бегаш од една соба во друга, за да се сокриеш.«

²⁶Тогаш израилскиот цар рече: »Земете го Михеја и одведете го при градоначалникот Амон и при царскиот син Јоаса.

²⁷И кажете: вака вели царот: ‚Затворете го овој во темницата и хранете го скудно со леб и скудно со вода, додека не се вратам со мир.‘«

²⁸А Михеј рече: »Ако се вратиш со мир, тогаш Господ не зборувал преку мене.« И рече: »Чујте, сите луѓе!«

²⁹Потоа израилскиот цар и Јосафат, јудејскиот цар, тргнаа за Рамот Галадски.

³⁰Израискиот цар му рече на Јосафата: »Јас ќе се преоблечам и ќе влезам во борба, а ти облечи си ги царските алишта.« И израилскиот цар се преоблече и влезе во борба.

³¹А Сирскиот цар им заповеда на војводите над колите, на број беа триесет и двајца, велејќи: »Не бијте се ниту со мал, ниту со голем, туку само со израилскиот цар.«

³²Војводите над колите кога го видоа Јосафата, помислија, бездруго, тоа е израилскиот цар, и се свртеа против него, за да се удрат со него. Но Јосафат почна да вика.

³³И војводите над колите кога видоа дека тој не е израилскиот цар, се иставија од него.

³⁴А еден човек случајно го запна лакот и го рани израилскиот цар низ шевовите на околопот. А царот му рече на својот колар: »Врти назад и извади ме од војската, бидејќи сум ранет.«

³⁵Но во тој ден борбата се засили, и царот стоеше во колата спроти Сирците, а вечерта умре; крвта од раката се слеваше по колата.

³⁶И при зајдисонце беше објавено по целиот логор: секој да си оди во градот свој, секој — во земјата своја.

³⁷Така умре царот и беше донесен во Самарија, и го погребаа царот во Самарија.

³⁸Колата ја измија на Самарискиот извор, каде што се миеја блудниците, и кучињата ја лижеа крвта негова, според словото на Господа, кое Он го изрече.

³⁹Другите дела на Ахава и сѐ што беше направил, и куќата од слонова коска, што ја изгради, и сите градови што ги изгради, се опишано во летописите на израилските цареви.

⁴⁰Ахав почина при татковците свои, а место него стана цар синот негов Охозија.

⁴¹Јосафат, синот на Аса, стана цар над Јудеја во четвртата година на израилскиот цар Ахава.

⁴²Јосафат беше на триесет и пет години, кога стана цар, и царуваше во Ерусалим дваесет и пет години. Мајка му се викаше Азува, Салаилева ќерка.

⁴³Во сѐ тој врвеше по патот на татка си свој Аса, не се отклонуваше од него, вршејќи го она што не беше угодно пред очите на Господа.

⁴⁴Јосафат склучи мир со израилскиот цар.

⁴⁵Другите дела на Јосафата и подвизите негови, што ги изврши, и како војувал, се опишани во летописите на јудејските цареви.

⁴⁶И сите блудници што беа останале од времето на татка му Аса, тој ги истреби од земјата.

⁴⁷Во Идумеја тогаш немаше цар; имаше царски намесник.

⁴⁸Царот Јосафат изгради кораби на морето, за да оди во Офир по злато; но тие не стигнаа до таму, бидејќи се разбија во Есион-Гавер.