Read Lamkang 4 Царства 18 Bible Online

4 Царства 18 - Lamkang bible

4 Царства 18

¹Во третата година на Осија, синот на Ила, цар израилски, стана цар Језекиј, син на јудејскиот цар Ахаз.

²Тој беше на дваесет и пет години, кога стана цар, и царуваше дваесет и девет години во Ерусалим; мајка му се викаше Авута, ќерка на Захарија.

³Тој го вршеше она што беше угодно пред очите на Господа, во сѐ онака како што правеше неговиот татко Давид;

⁴тој ги урна идолските светилишта, ги исече дубравите и ја скрши бронзената змија, што Мојсеј ја беше направил; зашто дури до оние дни Израилевите синови ѝ кадеа и ја нарекуваа Неестан.

⁵На Господа Бога, Бог Израилев, тој се надеваше; и како него немаше меѓу сите јудејски цареви — и по него, и пред него.

⁶Тој се приврза кон Господа, не отстапувајќи од Него и ги пазеше заповедите Негови, кои Господ му ги беше дал на Мојсеја.

⁷И Господ беше со него: насекаде, каде и да одеше, тој постапуваше благоразумно. И се одметна тој од асирскиот цар и престана да му служи.

⁸Тој ги порази Филистејците до Газа и до нејзините предели: од стражарската кула до утврдениот град.

⁹Во четвртата година на царот Језекиј, односно во седмата година на Осија, синот на Ила, цар израилски, асирскиот цар Саламанасар тргна против Самарија, ја опседна.

¹⁰и по три години ја презеде, — во шестата година на Језекија, односно во десеттата година на израилскиот цар Осија Самарија беше преземена.

¹¹И асирскиот цар ги пресели Израилците во Асирија, и ги насели во Алај и во Авор, при реката Гозан, и во пределите мидијски,

¹²зашто тие не го послушаа гласот на Господа, својот Бог, и го прекршија заветот Негов: сѐ, што беше заповедал Мојсеј, слугата Господов, тие ниту го слушаа, ниту го исполнуваа.

¹³Во четиринаесеттата година на царот Језекиј асирскиот цар Сенахирим тргна против сите утврдени градови на Јуда и ги презеде.

¹⁴Тогаш јудејскиот цар Језекиј испрати до асирскиот цар во Лахис да кажат: »Виновен сум; оди си од мене; сѐ што ќе ми наложиш, ќе поднесам.« И асирскиот цар му наложи на јудејскиот цар Језекиј триста таланти сребро и триста таланти злато.

¹⁵И Језекиј го даде сето сребро, што се најде во домот Господов и во ризницата на царскиот дом.

¹⁶Тогаш Језекиј го симна златото од вратата на домот Господов и од вратните столбови, кои тој, јудејскиот цар Језекиј, ги беше позлатил, и му ги даде на асирскиот цар.

¹⁷И асирскиот цар го испрати Тартана, Рапсариса и Рапсака од Лахис при царот Језекија во Ерусалим со голема војска. И тргнаа и стигнаа до Ерусалим; тргнаа, стигнаа и запреа при водоводот на горното езеро, кое е на патот кон нивата на валавичарот.

¹⁸И го повика царот. И излезе пред нив Халикиевиот син Елијаким, управник на дворецот, и писарот Сомнас, и Асафовиот син Јоас летописец.

¹⁹И им рече Рапсак: »Кажете му на Језекија: вака вели големиот цар, асирскиот цар: ‚каква е тоа надеж, на која се надевате?‘

²⁰Ти зборуваш само празни зборови: за војна се потребни ум и сила. А сега на кого се надеваш, та се одметна од мене?

²¹Ете, ти мислиш да се потпреш на Египет, на таа скршена трска, која, ако некој се потпре на неа, ќе му влезе во раката и ќе му ја продупчи. Таков е Фараонот, египетскиот цар, за сите, што се надеваат на него.

²²Ако, пак, ми кажете: ‚на Господа, нашиот Бог, се надеваме,‘ тогаш на оној ли, чии светилишта и жртвеници Језекиј ги урна, велејќи му на Јуда и на Ерусалим: само пред тој жртвеник поклонувајте се во Ерусалим?

²³И така, склучи сојуз со мојот господар, асирскиот цар; ќе ти дадам две илјади коњи; можеш ли да најдеш за нив коњаници?

²⁴Како ќе одбиеш ти еден водач од најмалите слуги на господарот мој? А се потпираш врз Египет заради коли и коњаници?

²⁵Притоа, зар јас без волјата Господова сум тргнал против ова место, за да го сотрам? Господ ми рече: ‚оди против таа земја и сотри ја.‘«

²⁶Тогаш му рече Хеликиевиот син Еликијам, и Сомнас, и Јоас на Рапсака: »Говори им на слугите свои по арамејски, зашто разбираме, а немој да ни говориш по јудејски да слуша народот, што е на ѕидот.«

²⁷А Рапсак им рече: »Зар само до твојот господар и до тебе ме испрати господарот мој да ги кажам тие зборови? Не, а и на луѓето што седат на ѕидот, за да го јадат изметот свој и да ја пијат мочта своја заедно со вас.«

²⁸И стана Рапсак, извика со силен глас по јудејски и зборуваше, велејќи: »Чујте ги зборовите на големиот цар, на асирскиот цар!

²⁹Вака вели царот: ‚нека не ве мами Језекиј, зашто тој не може да ве спаси од мојата рака;

³⁰и нека не ве обнадежува Језекиј со Господа, велејќи: »Господ ќе нѐ спаси, и нема да биде предаден овој гред во раката на асирскиот цар!«‘

³¹Не го слушајте Језекија, зашто вака вели асирскиот цар: ‚Примирете се со мене и дојдете при мене, и секој нека ги јаде плодовите на лозјето свое и на смоквата своја, и секој нека пие вода од својот кладенец,

³²додека да дојдам и да ве одведам во исто таква земја, како вашата земја, во земја со леб и вино, во земја со плодови и лозја, во земја со маслинови дрвја и мед, и ќе живеете, и нема да умрете. Затоа не слушајте го Језекија, кој ве мами и вели: — »Господ ќе ни спаси.«

³³Ги спасија ли боговите народите, секој земјата своја, од раката на асирскиот цар?

³⁴Каде се боговите на Емат и Арфад? Каде се боговите на Сепфаруим, Ана и Ава? Ја спасија ли тие Самарија од раката моја?

³⁵Кој од сите богови на тие земји ја избави земјата своја од мојата рака? Та зар Господ ќе го спаси Ерусалим од раката моја?‘«

³⁶Народот молчеше и не му одговараше ни збор, зашто царот беше заповедал: »Не му одговарајте!«

³⁷И дојде Хеликиевиот син Елијаким, управник на дворецот, и Сомнас, писарот, и Асафовиот син Јоас, летописецот при Језекија со раскината облека и му ги пренесоа Рапсаковите зборови.