Read Lamkang 4 Царства 9 Bible Online

4 Царства 9 - Lamkang bible

4 Царства 9

¹Пророкот Јелисеј повика еден од пророчките синови и му рече: »Препаши се околу половината, земи го в рака овој сад со елеј, па оди во Рамот Галадски;

²кога ќе дојдеш таму, најди го таму Јуја, синот на Јосафата, Намесиев син, пристапи и кажи му да излезе среде браќата свои и воведи го во внатрешната соба;

³тогаш земи го садот со елеј, излиј го врз главата негова и кажи: вака вели Господ: ‚Те помазувам за цар над Израилот.‘ Потоа отвори ја вратата, па бегај и не чекај.«

⁴Момчето, слугата пророков, отиде во Рамот Галадски,

⁵и стигна. И ете, војводите испоседнале, а тој рече: »Имам нешто да ти кажам, војводо.« Јуј праша: »На кого од сите нас?« Тој одговори: »Тебе, војводо.«

⁶Јуј стана и влезе в куќи. И момчето го изли елејот врз главата негова и му рече: »Вака вели Господ, Бог Израилев: ‚Те помазувам за цар над народот Господов, над Израилот,‘

⁷и ти ќе го истребиш домот на Ахава, твојот господар, за да одмаздам за крвта на Моите слуги — пророците, и за крвта на сите слуги Господови, паднати од раката на Језавела;

⁸и ќе изгине целиот дом Ахавов, и ќе го истребам во Ахава сѐ, и она што мокри до ѕид, и затворено, и изоставено во Израилот,

⁹и ќе го направам домот на Ахава како домот на Наватовиот син Јеровоама и како домот на Ахиевиот син Васа;

¹⁰а Језавела кучиња ќе ја изедат на Језраелското поле, и никој нема да ја погребе.« Па ја отвори вратата и избега.

¹¹И отиде Јуј при слугите на господарот свој, и тие му рекоа: »Со мир ли? Зошто дојде тој безумник при тебе?« И им кажа: »Вие го знаете тој човек и што зборуваше.«

¹²И рекоа: »Не е вистина, кажи ни.« А тој рече: »Тоа и тоа ми кажа, велејќи: вака вели Господ: ‚те помазувам за цар над Израилот.‘«

¹³Тогаш тие побрзаа и секој си ја зеде облеката своја, му послаа на понискиот степеник, затрубија со труба и рекоа: »Јуј стана цар.«

¹⁴И стана Јуј, синот на Намесеивиот син Јосафат, против Јорама, а Јорам се наоѓаше со сите Израилци во Рамот Галадски на стража против сирискиот цар Азаил.

¹⁵Во тоа време царот Јорам се беше вратил да се лекува во Језраел од раните, што му ги нанесоа Сиријците, кога војуваше против сирискиот цар Азаил. И Јуј им рече: »Ако сте согласни со мене, никој нека не излегува од градот, за да оди да извести во Језраел.«

¹⁶Јуј се качи на коњот и тргна за Језраел, каде што лежеше Јорам, царот израилски, за да се лекува од раните, што му ги беа нанеле Сиријците во Рамот, кога војуваше против силниот и моќниот сириски цар Азаил, и каде што беше дошол јудјскиот цар Охозиј, за да го посети Јорама.

¹⁷На кулата во Језраел стоеше стражар, и го здогледа Јујевото мноштво, кога доаѓаше, и рече: »Многу луѓе гледам.« И Јорам му рече: »Земи коњаник, одведи го во пресрет нивни и нека праша: ‚Со мир ли доаѓате?‘«

¹⁸И излезе коњаникот на коњ во нивни пресрет и рече: »Вака вели царот: — со мир ли доаѓате?« И одговори Јуј: »Што ти е тебе — дали со мир доаѓам? Тргнувај по мене.« И стражарот јави и рече: »Стигна до нив, но не се враќа.«

¹⁹Испратија друг коњаник; тој отиде при нив и рече: »Вака вели царот: — со мир ли доаѓаш?« И рече Јуј: »Што ти е тебе — со мир ли доаѓам? Тргнувај по мене.«

²⁰Стражарот пак јави и рече: »Стигна до нив, но не се враќа. А одот како да е на Намесиевиот син Јуј, зашто тој оди гордо.«

²¹Јорам рече: »Впрегнувај.« И ја впрегнаа колата негова. Излезе израилскиот цар Јорам и јудејскиот цар Охозиј, секој на коњите свои. Излегоа до го пресретнат Јуја, и се сретнаа со него во нивата на Јерзаелецот Навутеј.

²²Кога Јорам го виде Јуја, рече: »Со мир ли, Јуј?« Тој одговори: »Каков мир при блудството на мајка ти Јазавела и при многуте нејзини магии?«

²³Тогаш Јорам се сврте и избега, велејќи му на Охозиј: »Предавство, Охозиј!«

²⁴А Јуј го оптегна со раката лакот и го удри Јорама меѓу плешките негови, и стрелата го прободе срцето негово, и тој падна во колата своја.

²⁵Тогаш Јуј му рече на војводата свој Вадекар: »Земи, та фрли го во нивата на Језраелецот Навутеј, зашто сети се кога ние со тебе одевме двајцата зад татка му Ахава, и како Господ изрече врз него вакво пророштво:

²⁶‚Навистина јас ја видов вчера крвта на Навутеја и крвта на синовите негови, велеше Господ, и ќе ти се одмаздам во таа нива.‘ И така, земи, та фрли го во нивата, според словото Господово.«

²⁷Јудејскиот цар Охозиј, кога го виде тоа, избега по патот кон куќата, што беше во градината. И се спушти по него Јуј и рече: »Удрете го и него во колата.« Тоа стана на ритчето Гур, близу до Јевлаам. И тој избега во Магедон, и таму умре.

²⁸Слугите нагови го пренесоа во Ерусалим и го погребаа во гробницата негова, при татковците негови, во Давидовиот град.

²⁹Во единаесеттата година на Ахавовиот син Јорама во Јудеја стана цар Охозиј.

³⁰Јуј пристигна во Језраел. А Језавела, откако доби известување, стави црвило на лицето свое, ја накити главата своја и гледаше низ прозорецот.

³¹Кога Јуј влезе во портите, таа праша: »Ќе има ли мир за Замвриј, убиецот на господарот свој?«

³²Тој ги крена очите кон прозорецот и праша: »Кој е со мене, кој?« И го свртија погледот кон него двајца — тројца дворски слуги.

³³Тогаш тој им рече: »Фрлете ја!« Тие ја фрлија, и крвта ѝ се разлеа по ѕидот и по коњите, и ја изгазија.

³⁴И дојде Јуј, јадеше, пиеше и рече: »Најдете ја онаа проклетица и погребете ја, бидејќи е царска ќерка.«

³⁵Отидоа да ја погребаат, но од неа не најдоа ништо, туку само черепот, нозете и шаките од рацете.

³⁶Се вратија и му соопштија, а тој рече: »Такво беше словото на Господа, што го изрече Он преку слугата Свој Тесвитецот Илија, велејќи: ‚Језавелиниот труп ќе го изедат кучиња на Језраелското поле.

³⁷Језавелиниот труп ќе биде на Језраелското поле како ѓубре на нива, та никој не ќе може да каже: »ова е Језавела«.‘«