Read Lamkang 2 Летописи 18 Bible Online

2 Летописи 18 - Lamkang bible

2 Летописи 18

¹Јосафат имаше големо богатство и слава, па се сроди со Ахава.

²По неколку години отиде при Ахава во Самарија; и закла Ахав многу добиток, ситен и крупен, за него и за луѓето со него и го убедуваше да се кренат притив Рамот Галадски.

³И му рече Ахав, царот израилски, на Јосафата, царот јудејски: »Ќе дојдеш ли со мене во Рамот Галадски?« Тој му одговори: »Како што ќе одиш ти, така и јас, како твојот народ, така и мојот народ; ќе дојдам со тебе во војна!«

⁴Уште му рече Јосафат на царот израилски: »Прашај уште денес што ќе рече Господ.«

⁵Израилскиот цар собра четиристотини души пророци и им рече: »Да одиме ли во војна против Рамот Галадски, или ќе мируваме?« Тие одговорија: »Оди, и Господ ќе го предаде во раката на царот.«

⁶Јосафат праша: »Нема ли тука уште некој пророк Господов, да го прашаме и него?«

⁷Му одговори царот израилски на Јосафата: »Има уште еден човек, преку кого можеме да Го прашаме Господа, но јас него не го сакам, зашто тој не пророкоува добро за мене, туку секогаш пророкува лошото; тој е Михеј, син Јемлиев.« Јосафат му рече: »Не зборувај така, цару!«

⁸Царот израилски повика еден дворјанин и рече: »Оди поскоро да го повикаш Михеја, синот Јемлиев!«

⁹А царот израилски Ахав и Јосафат, царот јудејски, седеа секој на престолот свој, облечени во царска облека, седеа на плоштадот пред Самариските порти, и сите пророкуваа пред нив.

¹⁰Седекија, синот Хананов, си беше направил железни рогови и рече: »Вака вели Господ: ‚со нив ќе ги избодеш Сиријците, додека не ги истребиш.‘«

¹¹И сите пророци го пророкуваа истото, велејќи: »Оди против Рамот Галадски, ќе имаш успех, и Господ ќе го предаде во раката на царот.«

¹²Испратениот, што отиде да го повика Михеја, му рече: »Ене, пророците едногласно му претскажуваат добро на царот; и твојот збор нека биде таков, како на секого од нив: изречи и ти добро.«

¹³Михеј одговори и рече: »Жив Господ! Она што ќе ми каже Господ, тоа ќе го изречам.«

¹⁴Кога дојде при царот, а царот му рече: »Михеј, да одиме ли во војна против Рамот Галадски, или да се воздржиме?« Тој одговори: »Одете, ќе имате успех; тие ќе бидат предадени во рацете ваши.«

¹⁵Царот му рече: »Колку пати ќе те заколнувам да не ми говориш ништо, освен вистината во името Господово?«

¹⁶Тогаш Михеј рече: »Ги видов сите синови на Израилот, распрснати по горите како овци без пастир, — и Господ рече: ‚тие немаат водач, секој нека се врати со мир во домот свој!‘«

¹⁷Царот израилски му рече на Јосафата: »Не ли ти реков, дека тој не ми пророкува добро, туку само лошо?«

¹⁸Михеј пак рече: »Тогаш чујте го зборот Господов: Го видов Господа, седнат на Својот престол, а сета војска небеска стоеше десно и лево од Него.

¹⁹И рече Господ: ‚Кој ќе го измами Ахава, израилскиот цар, да оди и да загине во Рамот Галадски?‘ И еден велеше вака, друг велеше инаку.

²⁰Истапи еден дух, застана пред лицето на Господа и рече: ‚Јас ќе го измамам.‘ А Господ праша: ‚со што?‘

²¹Тој одговори: ‚Ќе излезам и ќе станам дух на лагата во устата на сите пророци негови.‘ И рече Он: ‚Ти ќе го подмамиш и ќе успееш; оди и направи така.‘

²²И сега, ете, Господ допушти да влезе духот на лагата во устата на тие твои пророци, но Господ рече не е добро за тебе.«

²³Тогаш пристапи Седекија, син на Ханана, па го плесна Михема и рече: »По кој пат премина од мене Духот Господов, за да говори во тебе?«

²⁴А Михеј рече: »Ете, ќе го видиш тоа во оној ден, кога ќе бегаш од соба во соба, за да се сокриеш.«

²⁵Тогаш израилскиот цар рече: »Земете го Михеја и одведете го при градоначланикот Емира и при кнезот Јоаса, царевиот син,

²⁶и речете, вака вели царот: ‚затворете го овој во темница и хранете го скудно со леб и вода, додека да се вратам со мир.‘«

²⁷А Михеј рече: »Ако се вратиш со мир, тогаш не говорел Господ со мене.« И пак рече: »Чујте го ова сите луѓе!«

²⁸И тргнаа царот израилски и Јосафат, царот јудејски, кон Рамот Галадски.

²⁹И царот израилски му рече на Јосафата: »Јас ќе се преоблечам и ќе влезам во борба, а ти облечи ги царските одежди.« И се преоблече царот израилски, и влегоа во битка.

³⁰Тогаш царот сириски од својата кола им заповеда на војводите: »Не удирајте ни на мал ни на голем, туку само на царот израилски!«

³¹А кога началниците на колите го видоа Јосафата, си помислија: тоа е царот израилски, — и го опколија, за да се удрат со него. Но Јосафат извика, и Господ му помогна, и Бог ги одврати од него.

³²Штом началниците на колите видоа, дека не беше царот израилски, се вратија од него.

³³Во тоа време еден човек го затегна случајно лакот свој и го рани израилскиот цар низ составот на оклопот негов. И тој му кажа на човекот: »Врати се назад и изведи ме од војската, зашто сум ранет.«

³⁴Но борбата во тој ден се засили; и израилскиот цар седеше на колата спроти Сиријците до вечерта и умре по зајдисонце.