Read Lamkang 2 Летописи 30 Bible Online

2 Летописи 30 - Lamkang bible

2 Летописи 30

¹Испрати Езекија по целата земја Израилска и Јудеја, пишуваше и писма до Ефрема и племињата на Манасија, да дојдат во домот Господов во Ерусалим, за да направат Пасха на Господа, Бога Израилев.

²А во советот царот и кнезовите и целото собрание во Ерусалим решија да направат Пасха на вториот месец.

³бидејќи не можеа да ја направат кога ѝ беше времето, зашто уште немаше доволен број осветени свештеници, па и народот не се беше собрал во Ерусалим.

⁴Тоа му се допадна на царот и на целото собрание.

⁵И решија да разгласат по цел Израил, од Вирсавија до Дан, да отидат во Ерусалим да Му направат Пасха на Господа, Бога Израилев, зашто одамна не ја беа правеле, како што е наредено.

⁶И тргнаа брозоодци со писма од царот и од кнезовите негови по целата земја Израилска и Јудеја, и по заповед на царот велеа: »Деца Израилеви! Обрнете се кон Господа, Бога Авраамов, Исаков и Израилев, и Он ќе се сврти кон оние, што се унесреќени меѓу вас од раката на асирските цареви.

⁷И не бидете како татковците ваши и браќата ваши, кои постапуваа беззаконо пред Господа, Бога на татковците ваши, и Он ги предаде за истребување, како што гледате.

⁸Сега не бидете тврдоглави како татковците ваши, покорете Му се на Господа и доаѓајте во светилиштето Негово, кое Он го освети засекогаш; служете Му на Господа, нашиот Бог, и Он ќе го отстрани од вас пламенот на гневот Свој.

⁹Кога ќе се обрнете кон Господа, браќата ваши и децата ваши ќе најдат милост кај оние, што ги заробиле, и ќе се вратат во оваа земја; зашто Господ, Бог наш, е благ и милосрден и нема да го сврти лицето од вас, ако се обрнете кон Него.«

¹⁰Брзоодците одеа од град во град по земјата Ефремова и Манасиева, дури до Завулоновата, но им се смееја и се подбиваа со нив.

¹¹Но пак некои од коленото Асирово, Манасиево и Завулоново се смирија и дојдоа во Ерусалим.

¹²А над Јудеја беше раката Божја, та им даде едно срце, за да ја исполнат заповедта на царот и кнезовите, според словото Господово.

¹³И се собра во Ерусалим многу народ, за да го празнуваат празникот на Бесквасниците през вториот месец: собранието беше мошне многубројно.

¹⁴Па станаа и ги растурија жртвениците, што беа во Ерусалим, и сѐ, врз кое кадеа на идолите, испокршија и го фрлија во потокот Кедрон,

¹⁵го заклаа пасхалното јагне на четиринаесеттиот ден од вториот месец. Свештениците и левитите, посрамени, се осветија и принесоа сепаленица во домот Господов,

¹⁶и застанаа по своите места, според уредбата своја, по законот на Мојсеја, Божји човек. Свештениците оросуваа со крв, земајќи ја од рацете на левитите.

¹⁷А бидејќи во собранието имаше мнозина кои не беа се осветиле, тогаш, наместо тие нечистите, го колеа пасхалното јагне левитите, за да го посветат на Господа.

¹⁸Мнозина од народот, повеќето од коленото Ефремово и Манасиево, Исахарово и Завулоново, не се очистија; но и тие јадеа пасха, не според законот.

¹⁹Но Езекија се помоли за нив и рече: »Благиот Господ да прости секого, кој што го расположил срцето свое да Го бара Господа Бога, Бог на татковците свои, макар и без свештено очистување.«

²⁰И Господ го послуша Езекија и му прости на народот.

²¹Така синовите Израилеви, кои што беа во Ерусалим, го извршија празникот на Бесквасниците през седум дена со голема веселба; секој ден левитите и свештениците Го славеа Господа со свирки, нагласени за славословување на Господа.

²²И говореше Езекија според срцето на сите левити, кои знаеја добро да Му служат на Господа. И ја јадеа празничната жртва седум дена, принесувајќи мирни жртви и славејќи Го Господа, Бога на татковците свои.

²³И целото собрание реши да празнува други седум дена, и ги поминаа тие седум дена во веселба,

²⁴зашто Езекија, цар Јудејски, дотера за собраните илјада телиња и десет илјади ситен добиток, а велможите дотераа за собраните илјада телиња и десет илјади ситен добиток; тогаш веќе се осветија мошне многу свештеници.

²⁵И се веселеа сите собрани од Јудеја, свештеници и левити, и целото собрание, надојдено од Израил, и дојденците што беа дошле од Израилската земја и кои што живееја во Јудеја.

²⁶И стана голема веселба во Ерусалим, зашто од дните на Соломона, син Давидов, цар Израилев, не се случи такво нешто во Ерусалим.

²⁷Тогаш станаа свештениците и левитите и го благословија народот; и нивниот глас беше чуен од Господа, и молитвата нивна се вознесе до небесата, во светото Негово живеалиште.