Read Lamkang 2 Летописи 32 Bible Online

2 Летописи 32 - Lamkang bible

2 Летописи 32

¹По таквите дела и таквата верност дојде Сенахирим, царот асирски, навлезе во Јудеја, ги опседна утврдените градови и намераваше да ги освои.

²Кога виде Езекија, дека Сенахирим дошол со цел да војува против Ерусалим,

³реши со кнезовите и со своите силни луѓе да ги затвори сите извори на вода надвор од градот; и тие му помогнаа.

⁴Се собра многу народ и ги затрупаа сите извори и потокот, кој течеше низ земјата, велејќи: кога ќе дојде асирскиот цар, да не најдат многу вода и да не се утврдува.

⁵И се утврди Езекија, ги поправи сите срушени ѕидови и ги издигна до кулата, а надвор изгради друг ѕид, го утврди Мило во Давидовиот град и поготви многу оружје и штитови.

⁶Постави воени началници над народот и ги собра при себе на плоштадот кај градските порти, па им говореше од срце, велејќи:

⁷»Бидете тврди и храбри, не бојте се и не плашете се од асирскиот цар и од сето множество, кое е со него, зашто со нас има повеќе, отколку со него;

⁸со него е телесна мишка а со нас е Господ, Бог наш, за да ни помага и да се бори во битките наши.« И народот се охрабри од зборовите на Езекија, царот Јудејски.

⁹Потоа асирскиот цар Сенахирим испрати свои слуги во Ерусалим, — кога тој лично беше во Лахис, и сета негова сила со него, — до јудејскиот цар Езекија и до сите Јудејци во Ерусалим, да кажат:

¹⁰»Вака вели Сенахирим, царот асирски: ‚на што се надевате и седите во Ерусалим опседнати?‘

¹¹Зар Езекија не ве мами, за да ве предаде на смрт од глад и жед, кога ви вели: ‚Господ, Бог наш, ќе нѐ спаси од раката на асирскиот цар‘?

¹²Зар тој Езеија ги премавна светилиштата Негови и жртвениците Негови и им рече на Јудејците и на Ерусалим: пред еден жртвеник поклонувајте се и врз него кадете!

¹³Зар не знаете, што направив јас и татковците мои со сите земни народи? Можеа ли боговите на земните народи да ја спасат земјата своја од раката моја?

¹⁴Кој од сите богови на народите, што моите татковци ги истребија, можеше да го спаси својот народ од раката моја? Ќе може ли и вашиот Бог да ве спаси вас од раката моја?

¹⁵А сега, нека не ве мами Езекија и да не ве заведува така; не верувајте му; ако ни еден бог ниту на еден народ и царство не беше во состојба да го спаси народот свој од раката моја и од раката на татковците мои, тогаш и вашиот Бог нема да ве спаси вас од раката моја.«

¹⁶И уште многу говореа слугите негови против Господа Бога и против Езекија, Неговиот слуга.

¹⁷Тој напиша и писма, во кои Го хулеше Господа, Бога Израилев, и говореше против Него ваквки зборови: »Како што боговите на земните народи не ги спасија своите народи од раката моја, така и Езекиевиот Бог нема да го спаси Својот народ од раката моја.«

¹⁸И викаа со силен глас на јудејски јазик кон народот во Ерусалим, кој беше по ѕидовите, за да го заплашат и исплашат, та да го преземат градот.

¹⁹И говореа за Бога на Ерусалим, како за боговите на земните народи, — дело на човечки раце.

²⁰Тогаш царот Езекија и пророкот Исаија, синот Амосов, се помолија и кренаа глас кон небото.

²¹И Господ испрати Ангел, кој ги погуби сите јунаци, главниот начланик и началаниците на војската на асирскиот цар, и тој се врати посрамен во земјата своја. И кога дојде во домот на својот бог, таму го убија со меч излезените од бедрата негови.

²²Така го спаси Господ Езекија и ерусалимските жители од раката на асирскиот цар Сенахирим и од рацете на сите, и ги пазеше насекаде.

²³Тогаш мнозина почнаа да му донесеуваат дарови на Господа во Ерусалим и скапи работи на јудејскиот цар Езекија. И тој се издигна потоа во очите на сите народи.

²⁴Во тие дни се разболе Езекија на смрт. И Му се помоли на Господа, и Он послуша и му даде знак.

²⁵Но Езекија не Му благодари за направените му добрини, зашто срцето негово се возгордеа. Затоа гневот Божји падна врз него, врз Јудеја и Ерусалим.

²⁶Но штом Езекија се смири и гордоста во срцето негово, — тој и ерусалимските жители, — гневот Господов не падна врз нив во Езекиевите денови.

²⁷Езекија имаше многу големо богатство и слава; си направи ризници за сребро и злато и за скапоцени камења, како и за благопријатни мириси, штитови и секакви скапи садови;

²⁸и одделни простории за земни производи: жито, вино и елеј, и трла за секаков добиток и огради за стада.

²⁹Си изгради и градови. А стада од ситен и крупен добиток имаше многу, зашто Бог му беше дал многу голем имот.

³⁰Тој, пак, Езекија, го затвори горниот проток на Гионските води и го насочи удолу, западно од Давидовиот град. И во секоја своја работа Езекија беше успешен.

³¹Само при пратениците на вавилонските цареви, што беа испратиле до него да прашаат за едно чудо, што се случило на земјата, Господ го остави, за да го испита и да открие си, што му беше во срцето.

³²Другите дела на Езекија и неговите милости се опишани во видението на пророкот Исаија, син Амосов, и во книгата за царевите јудејски и израилски.

³³Почина Езекија при татковците свои, и го погребаа погоре од гробиштата на Давидовите синови, а по неговата смрт сите Јудејци и жители ерусалимски му укажаа почест. И место него цар стана синот негов Манасија.