Read Lamkang 2. Ездра 2 Bible Online

2. Ездра 2 - Lamkang bible

2. Ездра 2

¹Во првата година од царувањето на Кир персиски, за да се исполни зборот Господов од устата на Јеремија,

²Господ го подигна духот на персискиот цар Кира, и тој објави во целото царство свое усно и писмено:

³»Вака вели Кир, царот персиски: Господ Израилев, Господ Саваот ме постави за цар над вселената

⁴и ми заповеда да Му изградам дом Ерусалим, што е во Јудеја.

⁵И така, кој меѓу вас е од Неговиот народ, нека биде неговиот Господ со него, и нека оди во Ерусалим, што е во Јудеја, да Му гради дом на Господа Израилев: Он е Господ, Кој живее во Ерусалим.«

⁶Затоа, колку што од нив живеат наоколу, нека им помогнат месните жители со злато и сребро,

⁷подарувајќи коњи и добиток и други ветени приноси за храмот Господов во Ерусалим.

⁸се кранаа старешините на племињата од Јудиното И Венијаминовото колено, и свештениците, и левитите, и сите, чиј дух Господов го поттикнаа, да одат и да го градат домот Господов во Ерусалим;

⁹а оние што живееја во соседството со нив, им помагаа во сѐ: со сребро и злато, со коњи и добиток и со многу приноси од оние, чиј дух беше поттикнат.

¹⁰И царот Кир ги изнесе свештените садови Господови, кои Навуходоносор ги беше пренел од Ерусалим и поставил во своето светилиште.

¹¹А откако ги изнесе Кир, царот персиски, му ги предаде на Митридата, својот ризничар,

¹²па преку него му беа предадени на Саманасара, кнез јудејски.

¹³Нивниот број беше: изливки златни — илјада, изливки сребрени — илјада, сребрени кадилници — дваесет и девет, златни чаши — триесет, сребрени — две илјади и четиристотини и десет, и други садови — илјада.

¹⁴Сите пренесени садови, сребрени и златни, беа пет илјади и четиристотини и шеесет и девет.

¹⁵Ги однесе Сасавар и вратените со него од вавилонското ропство во Ерусалим.

¹⁶А царувањето на Артаксеркса, цар персиски, Вилемос и Митридат, Тавелиј и Ратим, Веелтетам и писарот Самелиј и други, што се беа договориле со нив, а живееја во Самарија и на други места, му го напишаа следното писмо:

¹⁷»До царот-господар Артаксеркс, — твоите слуги Ратим, летописец, и Самелиј, писар, и други од нивниот совет, и судиите, што се во Кили-Сирија и Феникија,

¹⁸нека му биде сега познато на царот-господар, дека излезените од вас кај нас Јудејци, дошле во Ерусалим, во тој измамнички и сплеткарски град, му уредуваат плоштади, ги обновуваат ѕидиштата и полагаат темели на храмот.

¹⁹И така, ако тој град беше изграден, а ѕидовите завршени, тогаш не само што нема да се согласат да плаќаат данок, туку и ќе се кренат против царевите.

²⁰И бидејќи веќе почна градењето на храмот, ние најдовме за добро да не го занемариме тоа,

²¹туку да му јавиме на царот-господар, нема ли да благоволиш да погледнеш во книгите на твоите татковци;

²²ќе најдеш запишано за тоа во летописните книги и ќе дознаеш, дека овој град бил предавнички и ги вознемирувал царевите и градовите,

²³а Јудејците-одметници, кои вечно правеле заговори во него, поради што и бил опустошен овој град.

²⁴И така те известуваме сега, цару-господару, дека, ако се изгради овој град и се обноват ѕидиштата негови, за тебе нема да има премин кон Кили-Сирија и Феникија.«

²⁵Тогаш царот им испрати писмен одговор на писарот Ратим, на Веелтетма и на писарот Самелија и на другите, што се беа договориле со нив и коишто живееја во Самарија, Сирија и Феникија, следново:

²⁶»Го прочитав писмото, што ми го испративме, и заповедав да се прегледаат книгите; и се покажа, дека овој град одамна востанува против царевите,

²⁷и луѓето во него креваат востанија и водат војни, и дека имало во Ерусалим силни и моќни цареви, кои владееле и собирале данок од Кили-Сирија и Феникија.

²⁸Затоа им заповедав сега да им забранат на тие луѓе да го градат тој град, и да се набљудува, ништо повеќе да не се прави,

²⁹та да немаат понатаму делата на злонамерните успех за обеспокојување на царевите.«

³⁰Откако го прочитаа писмото од царот Артаксеркс, Ратим и писарот Самелиј и договорените со нив брзо тргнаа за Ерусалим со коњица и со народните доброволци

³¹И почнаа да ги запираат оние што градеа. Така се запре градбата на ерусалимскиот храм до втората година од царувањето на Дарија, цар персиски.