Read Lamkang Исход 34 Bible Online

Исход 34 - Lamkang bible

Исход 34

¹И му рече Господ на Мојсеја: »Изделкај за себе две плочи од камен, како што беа првите, и искачи се кај Мене на планината, а Јас ќе ги напишам на плочите зборовите, кои беа на првите плочи, што ти ги скрши.

²И биди готов за утре, и качи се горе на планината Синај, и застани пред Мене, на врвот од планината.

³Но никој нека не се искачува со тебе, ниту да се појавува по целата планина; дури ни овци ни говида да не пасат близу планинава.«

⁴И изделка две плочи од камен, како што беа првите, и стана порано Мојсеј утредента рано, па се искачи на планината Синај, како што му заповеда Господ: и ги зеде со себе двете камени плочи.

⁵А Господ слезе во облак, и застана пред Него, и го возгласи името Господово.

⁶Потоа помина Господ покрај лицето негово и извика: »Господ, Господ, Бог штедар и милостив, долготрпелив, многумилостив и вистински!

⁷Кој ја чува правдата и покажува милост на илјадници, Кој проштава беззаконија, неправди и гревови, Кој виновни не очистува, Кој за гревовите на татковците ги казнува децата — дури и внуците до третото и четвртото колено.«

⁸А Мојсеј побрза, падна наземи и се поклони на Бога;

⁹и рече: »Ако сум нашол милост пред Тебе, Господи, нека оди Господ мој со нас, бидејќи овој народ е тврдоглав; прости ни ги гревовите наши и беззаконијата наши и ќе бидеме Твои.«

¹⁰Му одговори Бог на Мојсеја: »Еве ти поставувам завет тебе: пред целиот народ твој ќе извршам чудеса какви што не биле направени по целата замја и при ниеден народ; и ќе ги видиш сите луѓе, меѓу кои си и ти, дека се чудесни што ќе ти ги направам тебе.

¹¹Пази го си она, што ти го заповедам тебе; еве, Јас ќе ги изгонам пред лицето ваше Аморејците, и Хананејците, и Хетејците, и Ферезејците, и Евејците и Евусејците;

¹²внимавај да не се сојузуваш со оние, кои живеат во земјата, во која ќе влезеш, да не станат соблазни за вас,

¹³туку жртвениците нивни урнете ги, и идолите нивни скршете ги; и излеаните богови нивни во оган изгорете ги.

¹⁴И не клањајте се на други богови освен на Господа, бидејќи името Негови е ревниво; Он е Бог ревнител.

¹⁵Не стапувај во сојуз со жителите на таа земја, та, кога ќе се оддаваат на блуд за своите богови и им принесутваат жртва, да не то поканат и тебе да јадеш од нивите жртви.

¹⁶И не земај им од ќерките нивни жени за своите синови, ниту од ќерките свои за нивните синови, та да ни би и ќерките твои, вршејќи блуд за боговите ниви, да ги натераат и синовите твои на блуд за боговите нивни.

¹⁷Не прави за себе лиени богови!

¹⁸Пази го празникот Бесквасници: седум дена јади бесквасен леб, како што ти заповедав, во определено време во месецот авив, зашто во тој месец си излегол од земјата Египетска.

¹⁹Сѐ што отвора утроба, Мое е, како и секое првородено од говедата твои, и секое провородено од овците.

²⁰Но првороденото од ослите замени го со овца; ако не го замениш, тогаш откупи го; а секое првородено меѓу синовите твои, откупи го; да не се појавуваш пред Мене празен.

²¹Шест дена работи, а во седмиот ден отпочини се: и од орањето и од жнеењето отпочини;

²²установи празник на седмиците и празник преку летото;

²³трипати во годината секое машко меѓу вас да се јавува пред Господа Бога Израилев,

²⁴кога Јас ќе ги истерам народите од пред тебе, и ќе ги проширам границите твои, и никој нема да ја пожела земјата твоја, ако се јавуваш пред лицето на Господа, твојот Бог, трипати во годината.

²⁵Немој да ја мешаш крвта со жртвите Мои на квасен леб, и жртвата за празникот Пасха да не преноќева до изутрина.

²⁶Првите плодови од првиот род на земјата твоја принесувај ги во домот на Господа, твојот Бог; немој да вариш јагне во млекото од мајката негова!«

²⁷А му рече уште Господ на Мојсеја: »Напиши ги за себе овие зборови, зашто со тие зборови склучувам завет со тебе и со Израилот.«

²⁸И остана Мојсеј таму пред Господа четириесет дена и четириесет ноќи, на јадејќи леб и не пијќи вода; и ги напиша врз плочите зборовите на Заветот, Десетте заповеди.

²⁹Кога Мојсеј слезе од планината Синајска, ги држеше во рацете свои двете плочи, но слегувајќи од планината, Мојсеј не знаеше дека кожата на лицито му зрачи кога Бог разговараше со Него.

³⁰И бидејќи Арон и сите синови Израилеви го видоа Мојсеја дека лицето му зрачи, се плашеа да се приближат до него.

³¹Но Мојсеј ги повика, и тие пристапија кон него, Арон и сите поглавари на народот, и Мојсеј говореше со нив.

³²Потоа дојдоа кај него сите синови Израилеви, и тој им заповеда си што му рече Господ на планината Синај.

³³А кога Мојсеј престана да зборува со нив, го покри сицето свое со покривало.

³⁴Но кога Мојсеј излегуваше пред лицето на Господа, за да зборува со него, го креваше покривалото, додека не излезеше; а штом ќе излезеше, им кажуваше на синовите Израилеви сѐ што му беше заповедал.

³⁵Тогаш синовите Израилеви го гледаа лицето Мојсеево како зрачи; Мојсеј, пак, го покриваше лицето свое со покривало додека пак не влезеше да зборува со Него.