Read Lamkang Јов 29 Bible Online

Јов 29 - Lamkang bible

Јов 29

¹Го продолжи Јов својот возвишен збор и рече:

²»О, да бев, како во поранешните месеци, како во оние денови, кога Бог ме пазеше,

³кога светилото Негово светеше над главата моја, и под Неговата светлина одев среде темнина;

⁴како што бев во деновите на своите млади години, кога милоста Божја беше над шаторот мој,

⁵кога Вседржителот уште беше со мене, и децата мои околу мене,

⁶кога патиштата мои се облеваа со кравјо масло, а горите мои лееја млеко,

⁷кога излегував пред градските порти и го поставував седиштето мое на плоштадот, —

⁸младите, кога ќе ме здогледаа, се оттргнуваа, а старците стануваа и стоеја;

⁹кнезовите се воздржуваат да говорат и ставаа прст на устата своја;

¹⁰гласот на првенците замолкннуваше, јазикот им се залепуваше за непцата нивни.

¹¹Уво, што ќе ме чуеше, ме ублажуваше; око, што ќе ме видеше, ме восфалуваше,

¹²зашто јас го спасував страдалникот што викаше и беспомошниот сирак.

¹³Врз мене доаѓаше благословот на оној што пропаѓаше; на вдовичиното срце му донесував радост.

¹⁴Се облекував во правда, и судот ми беше како наметка, како мантија и превез.

¹⁵Јас бев очи на слепиот и нозе на хромиот;

¹⁶за сиромасите бев татко и внимателно ја проучував поплаката, која не ја знаев.

¹⁷На беззаконикот му ги кршев забите, и од забите му го истргнував украденото.

¹⁸Па си велев: ‚Ќе свршам во гнездото свое, и дните мои ќе бидат многу — како песокта.‘

¹⁹Коренот мој беше покрај вода, росата ноќеваше на гранките мои;

²⁰славата моја се подмладуваше, и лакот мој стануваше појак во раката моја.

²¹Ме слушаа и чекаа; и не мрмореа на советот мој.

²²По моите зборови веќе не расудуваа; зборот мој ги натопуваше нив.

²³Ме очекуваа како дожд; ја отвораа устата како за задоцнет дожд.

²⁴Се случуваше, ќе им се насмевнев, — тие не веруваа; и светлината на лицето мое не ја замрачуваа.

²⁵Кога одев кај нив, седев не чело; и живеев како цар меѓу војници, како утешител на оние што плачат.«