Read Lamkang Јов 39 Bible Online

Јов 39 - Lamkang bible

Јов 39

¹»Го знаеш ли времето, кога дивите кози раѓаат по карпите, и си забележувал ли како раѓаат срните?

²Можеш ли да ги преброиш месеците на нивната бременост? И го знаеш ли времето кога раѓаат?

³Тие се превиткуваат, и раѓајќи ги малечките свои, се ослободуваат од болките свои.

⁴Породот нивни зајакнува, радост е во полето, си оди и не се враќа при нив.

⁵Кој го пуштил на слобода дивиот осел и кој му ги разврзал врските негови,

⁶на кој сум му ја одредил пустињата за дом и соланите — за живеалиште.

⁷Тој се потсмева на вревата во градот и не го слуша викањето на терачот,

⁸си бара храна по горите и се впушта на секое зелено растение.

⁹Ќе сака ли еднорог да ти служи и ќе ноќева ли во твоите јасли?

¹⁰Можеш ли да го врзеш со јаже еднорогот за браздата, и ќе ја браносува ли по тебе нивата?

¹¹Ќе се потпреш ли на него, бидејќи силата му е голема и ќе му ја оставиш ли нему твојата работа?

¹²Ќе му поверуваш ли, дека тој ќе ги врати семињата твои и ќе ги донесе на гумното твое?

¹³Ти ли му даде убави пердуви на паунот и крилја и мов на нојот?

¹⁴Тој ги остави јајцата свои на земјата и ги топли на песокот,

¹⁵и заборава, дека нога може да ги скрши или полска ѕверка да ги згази;

¹⁶немилостив е спрема малечките свои, како да не се негови, и не се плаши, оти трудот негов ќе биде залуден,

¹⁷зашто Бог не му дал мудрост и не го надарил со разум;

¹⁸а кога ќе се извиши високо, му се потсмева на коњот и на јавачот негов.

¹⁹Ти ли му даде сила на коњот и ти ли го украси вратот негов со грива?

²⁰Можеш ли да го исплашиш како скакулец? Треперењето на ноздрите негови е ужас;

²¹ја рове со нога земјата и се радува на силата своја; оди спроти оружје;

²²се смее на опасноста и не се плаши и не се отстранува од меч.

²³Торба со стрели ѕвечка на грбот негов, болска копјето и топузот;

²⁴од немир и јарост голта земја и не може да стои при трубен звук;

²⁵штом ќе засвири трубата, тој вришти и оддалеку ја претчувствува битката, громкиот глас на војводите и викот.

²⁶Поради твојата мудрост ли фрчи јастребот и ги насочува крилјата свои кон југ?

²⁷По твојот збор ли се издига орелот и си вие гнездо на високо?

²⁸Тој живее на карпа и ноќева на врв од стрмнината и на непристапни места;

²⁹оттаму ја здогледува храната: очите негови гледаат далеку;

³⁰и малечкте негови пијат крв; каде што има труп, таму е и тој.«

³¹Продолжи Господ и му рече на Јова:

³²»Кој се бори со Вседржителот, ќе сака ли да поучува? Кој Го напаѓа Бога, нека Му одговори.«

³³Му одговори Јов на Господа и рече:

³⁴»Еве, јас сум ништожен, што да Ти одговорам? Раката своја ја ставам на устата моја.

³⁵Еднаш говорев, — сега нема да одговарам; говорев дури двапати, но повеќе не.«