Read Lamkang Псалми 21 Bible Online

Псалми 21 - Lamkang bible

Псалми 21

¹Боже мој, Боже мој, почуј ме; зошто ме остави? Далеку се од спасението мое зборовите со кои паѓам во грев.

²Боже мој! Те призивам дење — и Ти не слушаш, и ноќе — и нема мир за мене.

³Но Ти живееш во Светилиштето Свое — опкружен со пофалби од Израилот.

⁴На Тебе се надеваа татковците наши; се надеваа и Ти ги избави;

⁵кон Тебе викаа, и се спасуваа; на Тебе се надеваа, и не се посрамија.

⁶Јас сум црв, а не човек, потсмев за луѓето и презир во народот.

⁷Сите, што ме гладаа, ми се подбиваа; нишајќи ги главите, велеа:

⁸»Тој се надеваше на Господа, нека го избави, нека го спаси, ако Му е угоден.«

⁹Но Ти ме подигна од утробата, стана надеж моја преку млекото мајчино.

¹⁰Кон Тебе сум приврзан уште од зачнувањето мое; од утробата на мајката моја Ти си мој Бог.

¹¹Не отстапувај од мене, зашто неволјата е близу, а нема кој да ми помогне.

¹²Многу телиња ме обиколија, дебели јунци ме опкружија,

¹³ја отворија устата против мене како лав, кој го раскинува својот плен и рика.

¹⁴Јас се разлеав како вода; сите мои коски се разглобија, срцето мое стана како восок, се топи во моите гради.

¹⁵Силата моја се исуши како цреп, јазикот ми се залепи за непцата, во смртоносен страв ме фрли.

¹⁶Кучињата многу ме опколија, цела чета од злочинци се врти околу мене; ми ги пробија рацете и нозете.

¹⁷Се броеја сите коски мои, а тие гладаа и ме презираа;

¹⁸ги разделија меѓу себе алиштата мои и за облеката моја фрлија жреб.

¹⁹Но Ти, Господи, не оддалечувај се од мене! Сило моја! Побрзај ми на помош!

²⁰Избави ја од меч душата моја, и од пците еднородната моја;

²¹Запази ме од устите лавовски и од роговите на еднорогите, спаси ја мојата смиреност.

²²Ќе го објавувам името Твое на браќата свои, сред собранието ќе Те фалам.

²³Вие, што се плашите од Господа, восфалете Го. Целото семе Јаковово нека Го прославува; нека се бои од Него целото семе Израилево,

²⁴зашто Он не ја презре ниту ја одби молитвата на страдалникот, не го сокри лицето Свое од мене, а ме послуша кога Те повикав.

²⁵За Тебе е похвалата моја, во великото собрание; ќе ги исполнам ветувањата свои пред оние што се плашат од Него.

²⁶Ќејадат сиромасите и ќе се најадат, ќе го фалат Господа оние што Го бараат; ќе живеат срцата нивни довека!

²⁷Ќе се сетат и ќе се обрнат кон Господа сите земни краишта, и ќе се поклонат пред Тебе сите племиња на народите,

²⁸зашто царството е на Господа, и Он е владетел над народите.

²⁹Ќе јадат и ќе се поклонат сите силницина земјата; пред него ќе паднат сите што слегуваат во земјата. А душата моја ќе живее за Него.

³⁰Потомството мое ќе Му служи и ќе се наречува Господово довека;

³¹тоа ќе им ја соопштува на луѓето, што ќе се родат, правдата Негова, зашто сето тоа Господ го создал.