Read Lamkang Мудрост Сирахова 47 Bible Online

Мудрост Сирахова 47 - Lamkang bible

Мудрост Сирахова 47

¹Натан. Соломон. Ровоам. Јеровоам. По него се издигна Натан — пророкуваше во деновите на царот Давид.

²Како мрсот што се одделува од мирната жртва, така Давид беше одделен од синовите Израелски.

³Со лавовите си играше како со јариња, а со мечките како со јагниња.

⁴Во младоста своја тој зар не уби исполин и со тоа не ја ли симна навредата од народот,

⁵и кога рака крена со камен во прачка, зар не го понизи гордиот Голијат?

⁶Тој повика кон Господа Севишен и Господ ѝ дал сила на десната негова рака — да го понизи тој силен за борба човек и да ја издигне силата на народот свој.

⁷Затоа народот со десетки илјади го величеше, прославувајќи Го Господа, како достоен за славен венец,

⁸зашто ги победи непријателите и ја смири силата на филистејците, така што и до дненес силата нивна е скршена;

⁹по секое свое славно дело тој Го прославуваше Господа, благодарејќи му на Севишниот;

¹⁰со сето свое срце Го воспеваше и Го љубеше тој Создателот свој.

¹¹Пред жртвеникот певци постави со нивните гласови песната да ја заслади.

¹²Тој на празниците свеченост им даде и со точност ги определи времињата — певците името Негово пресвето да го прославуваат и светилиштето веќе од рано утро се огласуваше.

¹³Затоа Господ гревовите му ги прости и вечно силата негова ја издигна, царски завет му подари — славен престол во Израел.

¹⁴По него мудриот син негов се издигна и поради таткото свој безбедно живееше.

¹⁵Соломон царуваше во мирни дни, зашто Бог од сите страни мир му подари, за да изгради дом на името Негово и да подигне светилиште вечно.

¹⁶Колку мудар во младоста своја беше ти, и полн со разум како река!

¹⁷Со душата твоја земјата ја покри, со мудри зборови ти ја исполни;

¹⁸до далечните острови името твое се прослави, во мирот твој возљубен беше.

¹⁹Со песните и зборовите твои, со изреките и мудроста светот се восхитува.

²⁰Во името на Господа Бога, наречен Бог Израелов,

²¹си насобра злато како бакар и го умножи среброто како олово.

²²Но потоа телото твое на жени го даде, со телото твое роб нивни стана;

²³врз славата твоја дамка стави, го оскверни родот свој; навлече гнев на децата свои кои, над безумството твое горко плачеа; власта се раздели и од Ефраим започна непокорното царство.

²⁴Но Господ не ќе ја остави Својата милост и не ќе разурне ниедно од Своите дела, не ќе ги уништи потомците на избраникот Свој, нема да го погуби народот на оној што Него Го љубел.

²⁵Остатокот на Јаков му го даде и коренот од него — на Давид.

²⁶И почина Соломон покрај своите татковци.

²⁷А по себе на народот од родот свој безумност му остави,

²⁸малоумниот Ровоам, кој го одврати од себе народот свој,

²⁹и Јеровоам, Неватовиот син, кој во грев го воведе Израел, и на Ефраим патот греовен му го покажа.

³⁰И гревовите нивни толку се намножија, така што од земјата своја истерани беа;

³¹посегнуваа по секое зло сѐ додека одмаздата не дојде врз нив.