Read Lamkang Левит 23 Bible Online

Левит 23 - Lamkang bible

Левит 23

²»Кажи им на синовите Израилеви и објасни им за празниците Господови, кои треба да се нарекуваат свети. Ова се празниците Мои:

³во шесте денови да работите, а седмиот ден е сабота — ден за одмор, свет на Господа; никаква работа да не вршите, тоа е сабота Господова во сите ваши домови.

⁴А ова се празниците Господови, наречени свети, а што треба да ги свикувате во нивните определени времиња:

⁵во првиот месец, на четиринаесеттиот ден од месецот меѓу двете вечери е Пасха Господова,

⁶а на петнаесеттиот ден од истиот месец е празникот на Господа Бесквасници; седум дена јадете бесквасен леб;

⁷и првиот ден да ви биде свет, не вршете никаква работа;

⁸а во седумте дена принесувајте Му на Господа сепаленици, и седмиот ден да ви биде свет; не вршете никаква работа.«

⁹И му рече Господ на Мојсеја, велејќи:

¹⁰»Јави им на синовите Израилеви и кажи им: кога ќе влезете во земјата, која ви ја давам, и почнете таму да жнеете жетва, првиот сноп од жетвата ваша донесете го кај свештеникот;

¹¹тој ќе го вознесе тој сноп пред Господа, за да ви биде примен; на вториот ден од празникот свештеникот ќе го вознесе;

¹²а во оној ден кога го принесувате снопот, принесете Му на Господа и жртва сепаленица — едногодишно јагне без недостаток,

¹³а заедно со него и жртви драговолни — две десетини ефа пченично брашно, прелиено со елеј, жртва — дар на Господа со благопријатен мирис и со прелив за него од една четвртина ин вино;

¹⁴никаков нов леб ниту печени класје не јадете до денот, во кој ќе принесувате дар ваш на вашиот Бог: тоа нека ви биде вечна наредба во родовите ваши по сите ваши населби.

¹⁵Избројте од првиот ден по празникот, од денот во кој го принесувате снопот како вознесување — седум полни седмици,

¹⁶дури до првиот ден од последната седмица избројте педесет дена, и тогаш принесете Му на Господа нова жртва.

¹⁷Од своите домови принесете Му на Господа леб на дар — два леба за вознесување, кои треба да бидат месени од две десетини ефа пченично брашно со квас, да се испечени од првите плодови за Господа.

¹⁸Заедно со лебовите принесете и седум јагниња без недостаток, едногодишни и од крупниот добиток едно теле и два овна без недостаток; тоа нека ви биде жртва сепаленица за Господа како лебен принос со принос за прелив, за благопријатен мирис пред Господа.

¹⁹Принесете исто така од стадата на козите еден козел — жртва за грев, и две едногодишни јагниња — жртва за спасение со лебовите од првите жита.

²⁰И свештеникот нека го принесе тоа со лебовите од првите жита пред Господа, заедно со двете јагниња: тоа ќе биде свет принос за Господа, за свешеникот што ги принесува.

²¹И тој ден наречете го свет, нека ви биде особено свет, никаква работа не вршете во него — тоа нека ви биде вечна заповед за родовите ваши по сите населби.

²²И кога жнеете жетва на вашата нива, не ја дожневајте нивата своја до крај, и она што ќе падне од твојата жетва не собирај го: остави го за сиромавиот и придојдениот. Јас сум Господ, вашиот Бог.«

²³И му рече Господ на Мојсеја, велејќи:

²⁴»Кажи им на синовите Израилеви, велејќи — во седмиот месец, во првиот ден од месецот, имајте спокој, Празник на трубите; тој ден нека ви биде свет.

²⁵Никаква работа не вршете во него, а принесувајте Му на Господа жртви сепаленици.«

²⁶И пак му рече Господ на Мојсеја, велејќи:

²⁷»И десеттиот ден од седмиот месец, денот на очистувањето, нека ви биде свет: смирете ги душите ваши и принесувајте Му сепаленица на Господа.

²⁸Никаква работа не вршете во тој ден, зашто тоа е ден за очистување ваше, за да се очистите пред лицето на Господа, вашиот Бог.

²⁹А секоја душа, што не ќе го почитува тој ден, ќе биде истребена од народот свој.

³⁰И секоја душа што ќе врши каква и да било работа во тој ден, таа душа ќе загине од својот народ.

³¹Никаква работа не вршете: тоа ви е вечна наредба и за родовите ваши по сите ваши живеалишта.

³²Тоа е за вас сабота над саботите, па затоа смирете ги душите ваши, оти од вечерта на деветтиот ден од месецот дури до вечерта на десеттиот ден од месецот празнувајте ја вашата сабота.«

³³И му рече Господ на Мојсеја, велејќи:

³⁴»Кажи им на синовите Израилеви, велејќи: во петнаесеттиот ден од истиот месец, седмиот месец, е празникот Сеници, Господов празник што трае седум дена.

³⁵И денот прв ќе ви биде наречен свет, никаква работа не вршете;

³⁶седум дена принесувајте Му на Господа сепаленици; а и осмиот ден нека ви биде свет, и тогаш принесувајте Му на Господа сепаленици; — тоа е крајот на празникот, и никаква работа не вршете.

³⁷Тоа се Господовите празници, што ќе ви бидат наречени особено свети, кога ќе Му принесувате на Господа сепаленици и приноси со нив како и преливи врз нив од ден во ден,

³⁸освен во саботите Господови, освен даровите ваши, заветите ваши, што ќе Му ги давате од благодарност на Господа.

³⁹А на петнаесеттиот ден од седмиот месец, кога ја завршувате жетвата на житата ваши, празнувајте празник Господов седум дена: првиот ден нека ви биде починка, а во осмиот ден нека ви е одмор.

⁴⁰Во првиот ден земете плодови од убави дрвја, и гранки од палми, и гранки од широколисни дрвја како и од врби, речни растенија, и развеселете се пред Господа, вашиот Бог — седум дена во годината.

⁴¹Ова е вечна наредба за вас и за родовите ваши; во седмиот месец празнувајте го празникот Сеници.

⁴²Седум дена престојувајте во сеници: секој тукашен во Израилот треба да престои во сеница,

⁴³за да знаат поколенијата ваши, дека Јас во сеници ги вселив синовите Израилеви, кога ги изведов од Египетската земја. Јас сум Господ, вашиот Бог.«

⁴⁴И Мојсеј им говореше на синовите Израилеви за празниците Господови.