Read Lamkang Плач Јеремиин 4 Bible Online

Плач Јеремиин 4 - Lamkang bible

Плач Јеремиин 4

¹Како потемна златото, како се измени најчистото злато! Камењата од светилиштето се расфрлени по сите крстопати.

²Синовите на Сион, некогаш ценети како најчисто злато, а сега ги ценат како земјани садови, дела на грнчарски раце!

³Дури и ѕверовите подаваат града и ги хранат рожбите свои, а ќерката на мојот народ стана жестока како ној во пустиња;

⁴јазикот на цицалчето се прилепува до непцето поради жед; децата бараат леб, но никој не им подава.

⁵Оние, што јадеа слатки, гинат по улиците; одгледаните во скерлет, се валкаат во смет.

⁶Казната за бесчестието на ќерката на мојот народ ја надминува казната на Содом; тој беше срамнет за миг, и раце човечки не се допреа до него.

⁷Кнезовите ѝ беа почисти од снег, побели од млеко; тие беа телесно поубави од корал, изгледот им беше како сафир;

⁸а сега лицето им е потемно од сѐ што е црно; не ги узнаваат ни улиците; кожата им се прилепила за коските, па станала сува како дрво.

⁹Убиваните со меч се почестите од оние, што глад ги убива, зашто тие чезнеат поради недостиг од полски плодови.

¹⁰Дури и жалостивите жени ги вареа со рацете децата свои, за да им бидат храна, кога гинеше ќерката на мојот народ.

¹¹Господ го исполнуваше Својот гнев, ја излеа јароста од гневот Свој, и на Сион запали оган, кој ги проголта основите негови.

¹²Царевите земни и сите жители по вселената не веруваа, дека противникот и непријателот влегол во портите ерусалимски.

¹³Сето тоа е поради гревовите на лажните пророци, поради беззаконијата на свештениците негови, кои меѓу него проливаа крв на праведници;

¹⁴скитаа по улиците како слепи, се осквернуваа со крв, така што не беше можно човек да се допре до одеждите нивни.

¹⁵»Отстранете се, нечисти!« им викаа; »отстранете се, отстранете се, не допирајте се!« и тие се отстрануваа посрамени; а меѓу народот се зборуваше: »нив ќе ги нема веќе!«

¹⁶Лицето на Господа ги расеа; Он нема веќе милостиво да ги погледне, бидејќи тие не го почитуваа лицето на свештениците, кон старците милост немаат.

¹⁷Очите ни се веќе истрошени, очекувајќи залудо помош; од нашата стражарска кула чекавме народ, кој не можеше да нѐ спаси.

¹⁸А тие демнеа на стапките наши, за да не можеме да одиме по улиците наши; нашиот крај наближува, деновите наши се исполнија; крајот ни дојде.

¹⁹Оние, што нѐ гонеа, беа побрзи од орлите небески; по горите нѐ гонеа, ни поставуваа заседи по пустињите.

²⁰Духот на нашиот живот, помазаникот Господен, уловен е во нивните јами; оној, за кого велевме — под сенката негова ќе живееме меѓу народите.

²¹Радувај се и весели се, ќерко Едомова, жителко на земјата Уц! И до тебе ќе дојде чашата: ќе се опиеш и ќе се разголиш.

²²Ќерко Сионова, казната за твоето беззаконие се сврши; Он нема повеќе да те гони; но беззаконието твое, ќерко Едомова, Он ќе го казни и ќе ти ги разоткрие гревовите твои.