Read Lamkang Даниил 3 Bible Online

Даниил 3 - Lamkang bible

Даниил 3

¹Царот Навуходоносор направи златен идол, висок шеесет лакти, шест лакти широк, и го постави во полето Деир, во областа Вавилонска.

²И нареди царот Навуходоносор, да се соберат сите сатрапи, намесници, војдови, врховни судии, ризничари, законодавци, судии и сите обласни управители да дојдат на свеченото откривање на идолот што беше го поставил царот Навуходоносор.

³И се собраа сатрапите, немесниците, воените началници, врховните судии, ризничарите, правниците, судиите и сите обласни управители за откривање на идолот кој царот Навуходоносор го беше поставил, и застанаа пред идолот, што беше го подигнал Навуходоносор.

⁴Тогаш гласникот високо извика: »Ви се објавувам вам народи, племиња и јазици —

⁵штом ќе го чуете звукот од трубата, од свирката, од цитрата, од гуслето и од пеењето, како и од секакви свирки, паднете ничкум и поклонете му се на златниот идол што го постави царот Навуходоносор;

⁶а оној што нема да падне на колена и не се поклони, веднаш ќе биде фрлен во вжарена печка.«

⁷Затоа, кога го чуја звукот од трубата, од свирката, од гуслето и од другите свирки, паднаа на колена сите народи, племиња и јазици и му се поклонија на златниот идол што го беше поставил царот Навуходоносор.

⁸Во тоа исто време дојдоа некои од Халдејците и ги наклеветија Јудејците.

⁹Тие му рекоа на царот Навуходоносор: »Царе, жив да си довека!

¹⁰Ти царе, даде заповед секој човек што ќе го чуе гласот од трубата, свирката, цитрата, гуслето и од сите свирки да падне на колена и да му се поклони на златниот идол;

¹¹а оној што нема да падне и нема да му се поклони, тој треба да биде фрлен во вжарена печка.

¹²Но има луѓе Јудејци што си ги постави над работите на земјата вавилонска — Седрах, Мисах и Авденаго; тие луѓе не се поклонија на твојата заповед, царе, на твоите богови не им служат и на златниот идол што го постави не му се поклонија.«

¹³Тогаш царот Навуходоносор во гнев и јарост заповеда да ги доведат Седраха, Мисаха и Авденаго; и ги доведоа тие луѓе пред царот.

¹⁴Навуходоносор им рече: — Седрахе, Мисахе и Авденаго, умислено ли не им служите на моите богови, и на златниот идол, што го поставив, не му се поклонивте?

¹⁵Отсега, ако сте спремни, штом ќе го чуете звукот на трубата, свирката, цитрата, гуслето, пеењето и од сите други свирки, паднете на колена и поклонете се на идолот што го направив јас; ако не се поклоните, веднаш ќе бидете фрлени во вжарена печка и тогаш кој бог ќе ве избави од раката моја?

¹⁶Одговорија Седрах, Мисах и Авденаго и му рекоа на царот Навуходоносор: »Нема потреба да ти одговориме на тоа.

¹⁷Нашиот Бог, Кому Му служиме, е силен да нѐ спаси од вжарената печка, па и од твојата рака, царе ќе нѐ избави.

¹⁸Ако пак и тоа не се случи, извесно нека ти е, царе, дека нема да им служиме на твоите богови и на златниот идол што си го поставил нема да му се поклониме.«

¹⁹Тогаш царот Навуходоносор се исполни со јарост и изгледот на лицето негово се измени против Седраха, Мисаха и Авденаго, па заповеда да запалат печка седумпати посилна отколку што обично ја угоруваа;

²⁰и им заповеда на најзилните луѓе од војската своја да ги врзат Седраха, Мисаха и Авденаго и да ги фрлат во вжарената печка.

²¹Тогаш тие луѓе беа врзани со долните и горните облеки, со преврски на главата и со другите алишта и беа фрлени во печката огнена што гореше.

²²Бидејќи царската заповед беше строга, и печката вжарена необично многу, пламенот од огнот ги умртви луѓето што ги фрлија Седраха, Мисаха и Авденаго.

²³А тројцара — Седрах, Мисах и Авденаго — паднаа во вжарената печка врзани.

²⁴И одеа меѓу пламенот, славејќи Го Бога и благословувајќи Го Господа.

²⁵Тогаш Азариј стана и почна да се моли, па ја отвори устата своја среде огнот и изговори:

²⁶»Да си благословен Господе, Боже на татковците наши, нека е фалено и прославувано името Твое во сите векови.

²⁷Зашто Ти си преведен во сѐ што направи со нас и сите Твои дела се вистински, патиштата Твои се прави и судовите Твои се вистински.

²⁸Ти изврши вистински суд во сѐ што испрати против нас и против Ерусалим, светиот град на татковците наши, бидејќи по вистина и по суд Ти го испрати сево ова против нас заради гревовите наши.

²⁹Оти ние згрешивме и постапивме против законот кога отстапивме од Тебе, и во сѐ згрешивме.

³⁰Заповедите Твои не ги слушавме и не ги пазевме и не постапувавме како што ни беше заповедал, за да ни биде добро.

³¹И сѐ што ни испрати и сѐ што направи со нас го направи според вистинскиот суд —

³²па нѐ предаде во рацете на безбожните непријатели, на најомразените отстапници и на неправеден и најлош цар на земјата.

³³И сега не можеме да ја отвориме устата своја; станавме за срам и потсмев на слугите Твои и на оние кои Те почитуваат.

³⁴Но не предавај нѐ за секогаш заради името Твое и не разрушувај го заветот Свој.

³⁵Не одземај ја од нас милоста Своја заради Авраама, Твојот слуга, заради Исака, твојот слуга, и Израилот, светијата Твој,

³⁶на кои си им рекол дека ќе го умножиш семето нивно како ѕвездите на небото и како песокта на морскиот брег.

³⁷Намалени сме, Господи, повеќе од сите народи и сега сме понижени по целата земја заради гревовите наши;

³⁸немаме ни кнез, ни пророк, ни водач, ни сепаленици, ни жртви, ни приноси, ни темјан, ниту место да Ти принесуваме жртва и да ја најдеме милоста Твоја.

³⁹Но со скрушено срце и со дух смирен нека бидеме примени.

⁴⁰Како при сепаленици на овни и јунци, како при илјади угоени јагниња, така да ти биде благоугодна жртвата наша, денес пред Тебе Господи, оти нема срам за оние што се надеваат на Тебе.

⁴¹И сега ние одиме по Твојот пати од сѐ срце и се боиме и го бараме Твоето лице.

⁴²Не посрамувај нѐ, но направи со нас според Твојата волја и според милоста Своја голема;

⁴³Избави нѐ преку силата на чудесата Свои и покажи слава на името Твое, Господи,

⁴⁴па да се засрамат сите што им прават зло на слугите Твои, да се засрамат со целата своја моќ и силата нивна да се скрши.

⁴⁵За да познаат дека Ти си Господ Бог, еден и славен по целата вселена.«

⁴⁶А во тоа време царските слуги што ги беа фрлиле, не престануваа да ја разгоруваат печката со нафта, смола, коноп и дрва,

⁴⁷па се креваше пламен над печката, висок четириесет и девет лакти,

⁴⁸и се одделуваше и ги изгоруваше и оние Халдејци што ќе ги досегнеше околу печката.

⁴⁹Но Ангел Господен слезе во печката заедно со Азарија и оние што беа со него.

⁵⁰И го исфрли огнениот пламен од печката и така направи што среде печката се појави како шумлив влажен ветар, и огнот воопшто не се допираше до нив и не ги повреди ниту ги возбуди.

⁵¹Тогаш тие тројцата, како од една уста, почнаа да пеат во печката, да благословат и да Го прославуваат Бога:

⁵²»Благословен си Ти, Господи, Боже на татковците наши и фален и прославуван во векови и благословено е името на Твојата слава, името свето и префалено и прославувано во сите векови.

⁵³Благословен си Ти во храмот на Твојата света слава и префален си и прославуван вечно.

⁵⁴Благословен си Ти, Кој ја гледаш бездната, Кој седиш над херувими и си префален и прославуван во веки веков.

⁵⁵Благословен си Ти врз престолот на славата на Твоето царство, префален си и прославуван вечно.

⁵⁶Благословен си Ти врз основата небеска, префален си и прославуван во сите векови.

⁵⁷Сите дела Господни, благословете Го Господа, пејте и прославувајте Го во веки.

⁵⁸Ангели Господни, благословете Го Господа, пејте и прославувајте Го во веки.

⁵⁹Благословете Го небеса, Господа, пејте и прославувајте Го во веки.

⁶⁰Благословете Го Господа сите води, што сте повисоки од небесата, пејте и прославувајте Го во веки.

⁶¹Благословете Го Господа сите сили Господни, пејте и прославувајте Го Господа во веки.

⁶²Благословете Го Господа сонце и месечино, пејте и прославувајте Го во веки.

⁶³Благословете Го Господа ѕвезди небески, пејте и прославувајте Го во веки.

⁶⁴Благословете Го Господа сите дождови и роси, пејте и прославувајте Го во веки.

⁶⁵Благословете Го Господа сите ветрови и прославувајте Го во веки.

⁶⁶Благословете Го Господа, огне и жару, пејте и прославувајте Го во веки.

⁶⁷Благословете Го Господа, студе и горештино, пејте и прославувајте Го во веки.

⁶⁸Благословете Го Господа, росо и иње, пејте и прославувајте Го во веки.

⁶⁹Благословете Го Господа, ноќи и денови, пејте и прославувајте Го во веки.

⁷⁰Благословете го Господа, светлино и темнино, пејте и прославувајте Го во веки.

⁷¹Благословете Го Господа, леду и мразе, пејте и прославувајте Го во веки.

⁷²Благословете Го Господа, шушлеку и снегу, пејте и прославувајте Го во веки.

⁷³Благословете Го Господа, молскавици и облаци, пејте и прославувајте Го во веки.

⁷⁴Да Го благослови Господа земјата, нека пее и нека Го прославува во веки.

⁷⁵Благословете Го Господа планини и ридови, пејте и прославувајте Го во веки.

⁷⁶Благословете Го Господа сите растенија по земјата, пејте и прославувајте Го во веки.

⁷⁷Благословете Го Господа извори, пејте и прославувајте Го во веки.

⁷⁸Благословете Го Господа мориња и реки, пејте и прославувајте Го во веки.

⁷⁹Благословете Го Господа китови и сѐ што се движи по водите, пејте и прославувајте Го во веки.

⁸⁰Благословете Го Господа сите птици небески, пејте и прославувајте Го во веки.

⁸¹Благословете Го Господа ѕверови и сиот добиток, пејте и прославувајте Го во веки.

⁸²Благословете Го Господа синови човечки, пејте и прославувајте Го во веки.

⁸³Благослови Го Господа Израиле, пеј и прославувај Го во веки.

⁸⁴Благословете Го свештеници Господни, пејте и прославувајте Го во веки.

⁸⁵Благословете Го Господа слуги Господови, пејте и прославувајте Го во веки.

⁸⁶Благословете Го Господа духови и души на праведници, пејте и прославувајте Го во веки.

⁸⁷Благословете Го Господа преведни и смирени по срце, пејте и прославувајте Го во веки.

⁸⁸Благословете Го Господа Ананиј, Азариј и Мисаиле, пејте и прославувајте Го во веки, бидејќи Он нѐ извлече од пеколот и нѐ спаси од раката на смртта, нѐ избави од вжарената печка и нѐ спаси од сред огнот.

⁸⁹Славете Го Господа оти е Он добар, милоста му е во веки.

⁹⁰Благословете Го Бога над боговите сите вие што Го почитувате Господа, пејте и славете Го, зашто милоста Негова е вечна.«

⁹¹Царот Навуходоносор кога чу дека тие пеат, се возбуди, стана брзо и им рече на големците свои: »Нели трите души врзани ги фрливме во огнот?« Тие му одговорија на царот: »Навистина така беше, царе!«

⁹²На тоа тој рече: »Еве јас гледам четири души, како одат неврзани среде огнот и ништо не им се случува; и подобието на четвртиот е слично на синот Божји.«

⁹³Тогаш Навуходоносор се приближи до отворот на распалената печка со оган и рече: »Седрахе, Мисахе и Авденаго, слуги на севишниот Бог, излезете и дојдете.« Тогаш Седрах, Мисах и Авденаго излегоа од огнот,

⁹⁴и штом се собраат сатрапите, намесниците, воените началници и советниците цареви, видоа дека огнот немал никаква сила врз телата на тие луѓе, дури и косата на главата не им беше опржена, а и облеките нивни не им се беа измениле, па дури и мирис на изгорено немаше на нив.

⁹⁵Тогаш Навуходоносор рече: »Нека е благословен Бог на Седрах, Мисаха и Авденаго, Кој го испрати Својот ангел и ги избави слугите Свои што се надеваа на Него и не ја послушаа царската заповед, па ги предадоа телата свои на огнот за да не служат и да не се поклонат на друг бог, освен на својот Бог!

⁹⁶И еве, јас давам заповед, ако некој од народите, племињата и јазиците изговори хула против Бога на Седраха, Мисаха и Авденаго, да се исече на парчиња и куќата да му се претвори во урнатини, зашто нема друг Бог, Кој може така да избавува.«

⁹⁷Тогаш царот ги возвиси Седраха, Мисаха и Авденаго во земјата Вавилонска и ги возвеличи и ги удостои со началства над другите Јудејци во царството свое.

⁹⁸»Царот Навуходоносор до сите народи, племиња и јазици што живеат по земјата — мирот да ви се умножи!

⁹⁹Угодно ми е да ве известам за знаците и чудесата кои Севишниот Бог ги изврши над мене.

¹⁰⁰Колку се големи знаците Негови и колку се силни чудесата Негови! Царството Негово е Царство вечно, и владеењето Негово — од род во род.«